فنوتیازین ها زیر گروه تیازین ها هستند. آنها در درجه اول به عنوان استفاده می شود نورولپتیک.
فنوتیازین ها چیست؟
فنوتیازین ها مشتقات فنوتیازین هستند که از نظر دارویی دارای اهمیت هستند. در پزشکی ، آنها به عنوان استفاده می شود نورولپتیک. در آنجا به سه حلقه ای نیز معروف هستند نورولپتیک. تاریخچه فنوتیازین ها را می توان در آغاز شیمی آلی جستجو کرد. در سال 1865 ، شیمی دان آلمانی آگوست ککوله (1829-1896) این تز را ارائه داد که کربن اتمهای موجود در مواد آلی در سیستمهای حلقوی قرار دارند. این امر در ابتدا برای صنعت رنگ سازی که شروع به تولید ماده حائز اهمیت می کرد ، از اهمیت برخوردار بود رنگ می کند تیونین و آبی متیلن در سال 1876. هر دو ساختار فنوتیازین داشتند. بعداً ، دارو اقدام به درمان بیماری هایی مانند افسردگی, سردرد و مالاریا با آبی متیلن، اما در نهایت ناموفق بود. به نظر می رسد در آغاز قرن بیستم ، فنوتیازین فراموش شده و عمدتا در دامپزشکی برای درمان بیماری های کرم استفاده می شود. از طرف دیگر ، در انسان ها ، درمان ها به دلیل سمیت بیش از حد کنار گذاشته شدند. با این وجود ، از دهه 20 ، تحقیقات پزشکی برای بررسی دقیق دوباره فنوتیازین ها آغاز شد. شرکت داروسازی فرانسوی Rhone-Poulenc سرانجام فنوتیازین هایی را کشف کرد که دارای خواص آنتی هیستامین بودند. این منجر به سنتز داروهای اعصاب در سال 1940 شد.
عمل فارماکولوژیک
فنوتیازین به عنوان ترکیب اصلی بسیاری از داروهای اعصاب استفاده می شود. این به یک ترکیب سه حلقه ای اشاره دارد. حلقه وسط آن دارای یک است گوگرد اتم و همچنین یک نیتروژن اتم به عنوان یک هتروسیکل. فنوتیازین ها میل به دوپامین گیرنده ها بنابراین ، آنها قادر به جلوگیری از آنها هستند. با این حال ، آنها انتقال دهنده های عصبی دیگر مانند دیگر را نیز مهار می کنند نوراپی نفرین, هیستامین و سروتونین. ساختار اساسی فنوتیازین ها از سه حلقه تشکیل شده است. بسته به تعویض اسکلت اساسی ، سه گروه فنوتیازین از هم تفکیک می شوند. بنابراین ، فنوتیازین هایی با زنجیره سری آلیپاتیک ، زنجیره جانبی پیپریدیل و زنجیره جانبی پیپرازینیل وجود دارد. فنوتیازین های آلیپاتیک از خود نشان می دهند آرام بخش اثرات ، در حالی که ممکن است عوارض جانبی در ناحیه خودمختار ایجاد کند. فنوتیازین های آلیپاتیک شامل پرومازین, لومروپرومازین, کلرپرمازین، تری فلوپرومازین ، پرومتازین، و پروفنامین. Piperidyl phenothiazines مانند ترییدیدین، مزوریدازین و پریكازین دارای شدت متوسطی هستند آرام بخش اثر در مقابل ، فنرا تیازین های پیپرازینیل فقط ضعیف هستند آرام بخش و اثرات آنتی هیستامین. با این حال ، آنها اثرات ضد استفراغ و ضد روان پریشی دارند. نمایندگان آنها شامل پروفنازین, فلوفنازین, پروکلرپرازینو تری فلووپرازین. علاوه بر این ، فنوتیازین ها می توانند داشته باشند بی حسی موضعی، ضد آدرنرژیک ، و گانگلیون جلوگیری از اثرات ، طیف گسترده ای از آنها را نسبت به سایر داروهای اعصاب ایجاد می کند. تجزیه فنوتیازین ها در کبد. اثر دارویی متابولیت ها هنوز روشن نشده است. دفع کند دارو از بدن از طریق کلیه ها اتفاق می افتد.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
در پزشکی می توان از فنوتیازین ها در زمینه های مختلف استفاده کرد. به عنوان مثال ، آنها به عنوان داروهای اعصاب برای درمان سلولی عمل می کنند جنون، بر روان بیماران تأثیر می گذارد. آنها به ویژه برای درمان مناسب هستند اسکیزوفرنیا برای مبارزه توهم و هذیان. علاوه بر این ، فنوتیازین ها می توانند به عنوان آرام بخش تجویز شوند (آرامبخش) مانند ضد استفراغ، آنها آدرس می دهند سرگیجه و استفراغ، در حالی که به عنوان آنتی هیستامین ها آنها واکنشهای آلرژیک را درمان می کنند. یک فنوتیازین به خصوص ثابت شده قدرت کم است پرومتازین. بنابراین ، دهها سال است که با موفقیت برای درمان حالت های تحریک و اضطراب استفاده می شود.
خطرات و عوارض جانبی
As دوپامین آنتاگونیست ها ، فنوتیازین ها می توانند عوارض جانبی بی شماری ایجاد کنند ، برخی از آنها شدید است. اینها شامل اثرات حرکتی خارج از هرم مانند دیستونی ، زودرس است اختلال حرکات ارادی، دیسکینزیا تاخیری ، تحریک و علائم پارکینسونی مانند لرزش، سفتی و بی حرکتی پاتولوژیک. اینها عوارض جانبی به دلیل محاصره مواد بسیار قوی در دوپامین گیرنده ها فنوتیازین های کلرپرمازین نوع ممکن است تنظیم مجدد بدن را نیز مختل کند. سایر مواد فعال این نوع نیز به نوبه خود باعث ایجاد یک سندرم طولانی QT می شوند که منجر به بروز شدید آریتمی قلبی که می تواند سیر مهلکی را طی کند. فنوتیازین همچنین می تواند عوارض جانبی روانشناختی مانند اختلالات تکانشی ، فقر در زندگی عاطفی و بی قراری ایجاد کند. در بعضی از بیماران ، وابستگی روانی به دارو ایجاد می شود. در مورد عوارض جانبی ارگانیک ، این خطر وجود دارد که کلیه ها و کبد تحت تأثیر قرار خواهد گرفت مصرف بیش از حد فنوتیازین نیز در نظر گرفته می شود سلامت خطر. این می تواند علائمی مانند اختلالات بینایی ، لرزش ، کم شدن را ایجاد کند خون فشار ، تپش قلب ، خواب آلودگی ، اختلالات در حرکت هماهنگی، تشنج ، تحریک روان-حرکتی و توهم. برخی از افراد مبتلا حتی به کما رفته اند.
