هیپوکالمی - محاوره ای خوانده می شود پتاسیم کمبود - (مترادف: سندرم هیپوکالمی ؛ سندرم از دست دادن پتاسیم ؛ ICD-10-GM E87.6: هیپوکالمی) زمانی اتفاق می افتد که غلظت سرم پتاسیم در یک بزرگسال کمتر از مقدار 3 ، 5 mmol / l است.
طبقه بندی افتراقی پاتوژنتیک هیپوکالمی (برای جزئیات بیشتر ، به هیپوکالمی (کمبود پتاسیم) / علل زیر مراجعه کنید):
توجه: هیپوکالمی می تواند نتیجه هیپومنیزمی مشخص باشد (منیزیم کمبود).
نسبت جنسیت: زن و مرد 1: 1 است.
اوج فرکانس: هیپوکالمی بیشتر بین سال های 50 تا 80 زندگی رخ می دهد.
شیوع (فراوانی بیماری) تقریباً 1-3٪ در بیمارستان و 15-20٪ در بیمارستان است.
بروز (فراوانی موارد جدید) مشخص نیست.
دوره و پیش آگهی: هیپوکالمی خفیف بدون علامت است. در سرم پتاسیم سطح کمتر از 3.0 میلی مول در لیتر ، علائم عصبی عضلانی (به عنوان مثال ، ضعف عضلانی یا گرفتگی عضلات) ، علائم قلبی عروقی (مربوط به قلب و عروق) (به عنوان مثال افت فشار خون (کم) خون فشار)، تاکی کاردی (ضربان قلب خیلی سریع:> 100 ضربان در دقیقه) ، آریتمی قلبی (به عنوان مثال، خارج از سیستم/ ضربان قلب اضافی) مرگ ناگهانی قلبی (PHT) از پتاسیم <2.5 میلی مول در میلی لیتر) ، علائم گوارشی (مربوط به دستگاه گوارش) (مانند (به عنوان مثال ، بی اشتهایی (از دست دادن اشتها), تهوع (حالت تهوع)) ، کلیوی (کلیهمربوط به علائم (به عنوان مثال ، نفروپاتی هیپوکلمیک (کلیه بیماری) با اختلال در توانایی تمرکز ، پولیوریا (افزایش ادرار) و پلی دیپسی (مصرف بیش از حد مایعات در اثر نوشیدن)) و علائم متابولیک (متابولیک) آلکالوز متابولیک) پس از جبران خسارت برای کمبود پتاسیم، علائم سریع برطرف می شوند.
