علائم کولیت شبه غشایی
علائم شبه غشایی کولیت از خفیف متغیر است اسهال، که پس از مدتی خود را محدود می کند ، به یک احساس شدید بیماری با خونریزی زیاد و آبکی محدود می شود اسهال و تب. علاوه بر این ، بیماران مبتلا از شدت شکایت دارند درد شکم و گرفتگی شکم. با این حال ، علائم ارتباط مستقیمی با شدت بیماری ندارند.
بنابراین از تصویر بالینی نباید به طور انحصاری برای ارزیابی شدت بیماری استفاده شود. به دلیل آسیب رسیدن به روده ، ممکن است پارگی روده (سوراخ شدن) رخ دهد که می تواند منجر به آن شود پریتونیت. اگر بیماری خیلی پیشرفته باشد ، در صورت عدم درمان کشنده است.
آیا کولیت کاذب غشایی بدون اسهال امکان پذیر است؟
یک غشای شبه کولیت بدون اسهال بسیار نادر است اسهال در واقع علامت اصلی بیماری است. بدون وجود اسهال ، تشخیص به طور قابل توجهی دشوارتر است. در موارد نادر ، شبه غشایی کولیت همچنین توسط فقط قابل مشاهده است درد شکم.
آیا کولیت شبه غشایی مسری است؟
کولیت pseudomembranous مسری نیست. علت آن خاص است باکتری در روده ، که ، اما ، فقط در بیمارانی که فلور روده (کل میکروارگانیسم هایی که روده را استعمار می کنند) با مصرف آنتی بیوتیک به طور قابل توجهی تضعیف شده است. بنابراین عفونت امکان پذیر نیست.
مدت زمان
مدت زمان کولیت شبه غشایی بستگی زیادی به شدت بیماری و درمان دارد. در بیمارانی که به شدت بیمار هستند و هیچ درمانی دریافت نمی کنند ، بیماری در بدترین حالت ممکن است منجر به مرگ شود. اگر درمان با قطع آنتی بیوتیک عامل بیماری و با دارو درمانی با آنتی بیوتیک دیگر انجام شود ، علائم (اسهال ، درد شکم) بسته به شدت بیماری ، معمولاً نسبتاً سریع فروکش می کند.
تشخیص
پوششهای شبه غشایی از نظر آندوسکوپی در کشور مشاهده می شوند رکتوم به عنوان رسوبات زرد (کولیت شبه غشایی) علاوه بر این ، کلینیک و آنامنیز نقش مهمی دارند. س ofال از یک آنتی بیوتیک درمانی قبلی به ویژه نشانه مهم تشخیص است.
علائم کولیت شبه غشایی می تواند بلافاصله با آنتی بیوتیک درمانی و همچنین تا 4 هفته پس از درمان شروع شود. تفاوت بین کولیت کاذب غشایی "واقعی" و کولیت مرتبط با آنتی بیوتیک مهم است تا بتوانید درمان مناسب را انتخاب کنید. مدرکی برای حضور فعال کلستریدیوم سخت تشخیص سموم در مدفوع و یک کشت مدفوع است.
برای تشخیص بسیاری از بیماری ها معاینه بافت شناسی ، یعنی معاینه بافتی از بافت ریز ، لازم است. این مورد در کولیت کاذب وجود ندارد. در این حالت ، تشخیص براساس اطلاعات بالینی (اسهال ، مصرف آنتی بیوتیک) و احتمالاً اقدامات تصویربرداری (شکم سونوگرافی، توموگرافی رایانه ای ، تصویربرداری تشدید مغناطیسی) و بالاتر از همه ، با استفاده از a کولونوسکوپی. همچنین می توان باکتری محرک را در مدفوع تشخیص داد.
