کلستریدیوم سخت

کلستریدیوم دیفیسیل چیست؟

کلستریدیوم دیفیسیل یک باکتری گرم مثبت به شکل میله ای است. مانند تمام کلستریدیا ، این یک باکتری بی هوازی است ، یعنی باکتری که اکسیژن را تحمل یا نیاز ندارند. آنها هاگ هستند و بنابراین می توانند برای مدت طولانی زنده بمانند.

بسیاری از افراد این بیماری را بدون بیماری در روده خود حمل می کنند. با این حال ، اگر کلوستریدیوم دیفیسیل بیش از حد تکثیر شود ، می تواند منجر به التهاب شدید روده و خون مسمومیت مسلم - قطعی آنتی بیوتیک ها می تواند کلستریدیوم دیفیسیل را شکست دهد. شیوع آن باکتری در بیمارستان ها نسبتاً زیاد است زیرا بسیار مسری است.

علل ایجاد این بیماری

برای بروز بیماری کلستریدیوم ، ابتدا باید باکتری در بدن وجود داشته باشد. برخی از افراد ، به ویژه کودکان کوچک ، کلستریدیوم دیفیسیل را به طور دائمی در روده حمل می کنند بدون اینکه باعث بیماری شود. با این حال ، مشکل کلوستریدیوم هنگام تماس با آن نیز بسیار مسری است مایعات بدن.

این باکتری یا اسپورهای آن از طریق دست پرسنل بیمارستان به راحتی در کل بخشهای بیمارستان پخش می شود ، به همین دلیل تصور می شود حدود 40 درصد در بیمارستان ها عفونی باشد. برای اینکه میکروب بتواند در بیمارستان استعمار کند ، باید علت درونی بیماری وجود داشته باشد. یک علت ، درمان طولانی مدت با است آنتی بیوتیک ها.

کلستریدیا در برابر بسیاری مقاوم است آنتی بیوتیک ها. طبیعی فلور روده بنابراین توسط آنتی بیوتیک از بین می رود و کلستریدیا می تواند راحت تر تکثیر شود. کلستریدیا آنقدر تکثیر می یابد که بیماری ایجاد می شود. باکتری یک سم تولید می کند ، سپس باعث التهاب روده با اسهال شدید می شود. سایر دلایل شیوع بیماری سرکوب سیستم ایمنی ، پیری ، شیمی درمانی or پرتو درمانی، التهاب مزمن روده و بیماری های قبلی سیستم ایمنی بدن.

آیا کلستریدیوم دیفیسیل در روده سالم ایجاد می شود؟

کلستریدیوم دیفیسیل همچنین می تواند روده سالم را بدون شیوع بیماری مستقیم استعمار کند. تقریباً پنج درصد از کل افراد باکتری را درون خود حمل می کنند. به ویژه نوزادان اغلب ناقل کلستریدیوم دیفیسیل هستند. بیماران بیمارستان حتی در 40 درصد موارد ناقل باکتری هستند ، زیرا احتمال عفونت توسط کارکنان بیمارستان به طور قابل توجهی افزایش یافته و اسپور نیز در هوا در بخش های مراقبت ویژه دیده می شود. بنابراین تشخیص کلستریدیوم دیفیسیل در مدفوع لزوماً ارزش بیماری ندارد.

تشخیص

از آنجا که کلستریدیا در روده سالم نیز وجود دارد ، یک نمونه مدفوع با تشخیص کلستریدیا برای تشخیص مناسب نیست. تشخیص کلستریدیا اغلب یک تشخیص بالینی است. ترکیبی از تجویز طولانی مدت آنتی بیوتیک ، اسهال شدید بوی بد خون ، درد شکم و تب همراه با نتیجه آزمایش مدفوع در تشخیص اسهال ناشی از کلستریدیا. در آزمایشگاه ، لکوسیتوز ، یعنی افزایش تعداد سفید خون سلول ها ، اغلب هنوز قابل توجه است.