با این علائم می توانم تشخیص دهم که بیمار هستم
برای اینکه بطور کلی خطر ابتلا به این بیماری افزایش یابد ، فرد باید از قبل آنتی بیوتیک درمانی طولانی مدت دریافت کرده باشد. این اغلب در مورد بیماران گوش و حلق و بینی ، افراد مبتلا اعمال می شود ذات الریه و بیماران پس از التهاب مفصلی مصنوعی. اگر اسهال خونی پس از چندین هفته درمان با آنتی بیوتیک رخ دهد و گرفتگی عضلانی وجود داشته باشد درد شکم، باید با پزشک مشورت شود.
بالا تب در طول بیماری نیز معمولی است. اسهال یک ویژگی بد دارد بو و فرکانس بالا به دلیل از دست دادن زیاد آب ، افراد مبتلا احساس شل شدن می کنند و پوست می تواند در چین و چروک بماند. در موارد شدید ، هوشیاری نیز ممکن است مختل شود. دوره عفونت شدید می تواند بسیار سریع باشد ، به طوری که فقط چند ساعت بین ناراحتی جزئی و مراقبت های ویژه فاصله دارد.
سم A
برای کلستریدیوم سخت برای ایجاد بیماری ، این باکتری باید سموم تولید کند. سویه هایی که قادر به انجام این کار نیستند ، بیماری زا محسوب می شوند ، یعنی بی ضرر هستند. همه سویه ها نیستند باکتری سموم مشابه تولید می کند و بنابراین مواردی وجود دارد که هیچ سم A تولید نمی شود.
سم A ، انتروتوکسین ، سمیت کم اهمیت برای اسهال ناشی از کلستریدیا در نظر گرفته می شود. انتروتوکسین ها هستند پروتئین ها که توسط ترشح می شود باکتری و برای سلولهای روده ای سمی هستند. سم A می تواند سوراخ هایی در دیواره سلول ایجاد کند و بنابراین سلولهای روده را مستقیماً از بین ببرد یا برای سایر سموم یک درگاه ورود ایجاد کند.
سم A همچنین روی برخی از سلولهای ایمنی ، اصطلاحاً نوتروفیل ها ، اثر شیمی درمانی دارد. این بدان معنی است که سم بر حرکت سلولهای ایمنی تأثیر می گذارد. سم A از طریق تغییر در اسکلت سلولی سلول ها عمل می کند و بنابراین می تواند شکل آنها را نیز تغییر دهد.
سم A به طور معمول به تنهایی اتفاق نمی افتد ، اما با سم B همراه است. احتمال بیماری میزبان در صورت افزایش سیستم ایمنی بدن به اندازه کافی به سم A. واکنش نشان نمی دهد آنتی بادی در برابر سم A ، زیرا تماس با پاتوژن اغلب در دوران نوزادی رخ داده است.
سم B
سم B دومین سم تولید شده توسط است کلستریدیوم سخت. این یک سیتوتوکسین است. در بعضی از بیماران فقط سم B وجود دارد ، به همین دلیل تصور می شود سم B مهمترین عامل در کلستریدیوم سخت مرض. سم B همچنین به اسکلت سلولی حمله می کند که به سلولهای روده شکل می دهد. روش های آزمایش شیمیایی آزمایشگاهی برای عفونت کلستریدیوم به ویژه در سم B وجود دارد ، زیرا این شیوع بیشتر از سم A است.
دوره نفهتگی
از آنجایی که کلستریدیوم دیفیسیل در افراد سالم نیز قابل تشخیص است و تنها پس از ایجاد تأثیرات محیطی فعال می شود ، حداکثر دوره انکوباسیون را نمی توان بیان کرد. برخی از افراد کلستریدیوم دیفیسیل را در تمام زندگی خود در روده حمل می کنند بدون اینکه هرگز بیمار شوند. با این حال ، پس از عفونت اولیه ، ابتدا باید باکتری به اندازه کافی تولید مثل کند تا باعث بیماری شود.
