تشخیص | دررفتگی لگن در نوزاد

تشخیص

تشخیص لگن مفصل ران معمولاً در اوایل زندگی کودک انجام می شود ، زیرا مفصل ران به طور معمول به عنوان بخشی از معاینات پزشکی پیشگیری (معاینات U) معاینه می شود. تنگی مفصل ران در کودک با کوتاه شدن نسبتاً واضح نشان داده می شود پا و تعدادی دیگر از علائم بالینی نا مشخص ، به طوری که تشخیص براساس کلینیک است. با این حال ، از آنجا که این برای تشخیص لقاح مفصل ران یا کافی نیست دیسپلازی مفصل ران در کودک ، تشخیص توسط او عینی می شود سونوگرافی.

به این ترتیب می توان تغییراتی را در مفصل ران نیز مشاهده کرد دررفتگی مفصل ران در کودک بدون اینکه این اتفاق افتاده باشد به عنوان یک روش استاندارد ، به عنوان بخشی از معاینه پیشگیرانه U4 ، ران در هفته 5 و 3 زندگی برای سفت شدن مفصل ران سونوگرافی می شود. به گفته گراف ، وضعیت استخوان ران سر در رابطه با سقف مفصل ران به 4 مرحله تقسیم می شود: 1: بلوغ تأخیری (دیسپلازی) ؛ 2: نامشخص مفاصل (فرورفتگی) 4: تجمل کامل.

این معاینات برای تشخیص لقاح مفصل ران در نوزاد و شروع درمان مناسب بر اساس شدت دررفتگی کافی است. اگر تشخیص بعد از 1 سال زندگی انجام شود ، از اشعه ایکس برای تجسم بهتر قطعات استخوانی نیز استفاده می شود. خوشبختانه سونوگرافی مفصل ران در کودکان در معاینات پزشکی پیشگیری در آلمان استاندارد و اجباری است.

گاهی اوقات این امر به دلیل تکرر این بدخیمی است ، اما همچنین به دلیل منفعت بالایی است که در صورت انجام تشخیص و درمان در اسرع وقت حاصل می شود. در صورت امکان ، اولین سونوگرافی معاینه پس از تولد انجام می شود. با این حال ، این حداقل برای غربالگری U3 در هفته 4 تا 5 اجباری است.

در طول سال اول زندگی ، ساختار استخوان هنوز ارزیابی خوبی از ساختارهای سونوگرافی را امکان پذیر می کند. از مزایای معاینه عدم قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس ، پویایی در طول معاینه و در دسترس بودن در بیشتر اقدامات پزشکی است. طبق روش معاینه گراف ، زاویه سقف استابولوم ، غضروف سقف و موقعیت استخوان ران سر بررسی می شوند