درمان بیماری پرتس

معرفی

اگر کودکی از آن رنج می برد بیماری پرتس، اولویت را باید تسکین آسیب دیدگان قرار داد پا و جلوگیری از تغییر شکل استخوان ران سر. اگر این اقدامات درمانی در طول جذب و بازسازی استخوان در طول بیماری با موفقیت انجام شود ، پیش آگهی خوب است. بنابراین کودک می تواند بدون آسیب دائمی بهبود یابد.

روند بیماری به خودی خود نمی تواند تحت تأثیر هیچ درمانی شناخته شود و معمولاً 4 سال طول می کشد. از آنجا که تسکین کامل مفصل ران گاهی اوقات ممکن نیست یا خیلی دیر شروع می شود ، تغییر شکل ها هنوز هم بارها و بارها رخ می دهد. این موارد معمولاً باید با جراحی اصلاح شود ، در غیر این صورت محدودیت های حرکتی و درد می تواند رخ دهد.

روند بهبودی معمولاً تحت تأثیر یک عمل جراحی قرار می گیرد. از فیزیوتراپی اغلب برای پشتیبانی از روند بهبود استفاده می شود. این حرکت را حفظ و آموزش می دهد - پیش نیاز هر درمانی.

عمل

اگر مفصل سر و سوکت به طور مطلوب با یکدیگر سازگار هستند ، این "مهار" نامیده می شود. سقف ران ران ران را محصور می کند سر تا حد ممکن کامل اگر اینگونه نباشد ، حرکت می تواند محدود شود.

هنگامی که یک عمل جراحی مورد سوال است ، از یک طرف به وضعیت مهار شدن مفصل و از طرف دیگر به گروه کاترال توجه می شود. این گروه بندی شامل چهار مرحله مختلف است ، اما با مراحل عمومی بیماری مطابقت ندارند. آنها به ترتیب صعودی از مرحله 1 به 4 ، میزان نقص سر استخوان ران را در حین توصیف می کنند بیماری پرتس.

یک مهار ناقص و گروه های کاترل 3 و 4 ممکن است نشانه ای برای جراحی باشد. به طور معمول ، اصل زیر اعمال می شود: بیماران بسیار جوان یا جوان با گروه کاترال پایین باید در ابتدا به صورت محافظه کارانه درمان شوند. نشانه های جراحی باید توسط پزشکان معالجه به دقت مورد توجه قرار گیرد.

اگر در حین درمان محافظه کارانه ، تحرک بدتر شود ، اقدامات جراحی مجدداً قابل بررسی است. در استئوتومی واریسیون ، بیمار از ناحیه استخوان ران ران جراحی می شود. یک گوه از استخوان بریده می شود و انتهای آن اشاره دارد و به طرف خارجی آن اشاره دارد پا.

این باعث می شود که سر استخوان ران به سمت وسط بدن (یا خط شاقول بدن) متمایل شود. شیب 10 تا 15 درجه برای این منظور در نظر گرفته شده است. این تغییر وضعیت به این معنی است که سر استخوان ران دوباره در استابولوم قرار می گیرد.

علاوه بر اثر درمانی واقعی ، یک استئوتومی واریسیون یک چیز خوب دیگر نیز دارد: در برخی موارد ، سر استخوان ران تخریب شده با سرعت بیشتری بازسازی می شود بعد از عمل. فرض بر این است که تغییرات جراحی در استخوان باعث افزایش محرک بهبودی و در نتیجه رشد ماده استخوانی می شود. اگر استئوتومی واریسیون موفقیت مطلوبی را به همراه نداشته باشد یا اگر تصمیمی در مورد چنین عملی گرفته شود ، می توان یک عمل جراحی لگن را با توجه به Salter انجام داد.

اصل در اینجا مشابه است ، اما برعکس - یک گوه به جای حذف مواد استخوانی قرار داده می شود. ایلیوم کمربند لگن به صورت افقی در ناحیه استابولوم اره می شود و یک گوه بین قطعات استخوانی حاصل قرار می گیرد. سقف ران اکنون بیشتر به سمت پایین متمایل است ، به طور کلی صاف تر است.

در نتیجه ، سر ران در مرکز مفصل قرار می گیرد. این نیز کوتاه شدن جبران می کند پا طول ، که یا ناشی از استئوتومی واریسی است یا به دلیل آن رخ داده است بیماری پرتس. پس از عمل ، فشرده درد درمان باید انجام شود و بی حرکتی باید با کمک انجام شود گچ گچ و استراحت در رختخواب.

جراحی Salter با عوارض بیشتری نسبت به استئوتومی واریسی همراه است. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، اغتشاشات در التیام زخم و صدمه به اعصاب or عروق. فیزیوتراپی نباید بلافاصله بعد از جراحی انجام شود. قبل از بارگیری مجدد مفصل ، ابتدا باید از استخوان محافظت و بهبود یابد. بعد از حدود 6 هفته می توان استفاده از درمان های فیزیوتراپی را در نظر گرفت.