پزشکی باروری: درمان ، اثرات و خطرات آن

زیرشاخه پزشکی داروی باروری از دهه 1980 وجود داشته و مربوط به مطالعه ، تشخیص و درمان باروری است. در شرایط آزمایشگاهی و لقاح آزمایشگاهی از مهمترین جهت گیریهای روشهای پزشکی باروری هستند. در زمینه تحقیقات ، پزشکی باروری علاوه بر این با تحلیل پیامدهای اجتماعی و اخلاقی نیز درگیر است.

داروی تولید مثل چیست؟

داروی باروری مربوط به مطالعه ، تشخیص و درمان فرایندهای تولید مثل است. پزشکی باروری با تحقیق ، تشخیص و درمان فرایندهای تولید مثل سروکار دارد. از این نظر ، تمرکز اصلی تخصص پزشکی روی اختلالات باروری است. اصطلاح تولید مثل در این زمینه به عنوان نسل افراد جدید ، اما عمدتا مشابه درک می شود. طب تولید مثل به طور گسترده ای با زیرشاخه های اورولوژی ، زنان ، و ژنتیک و آندرولوژی. آندرولوژی توسط پزشکان به عنوان مطالعه توانایی تولید مثل مردان درک می شود. بنابراین ، به معنای وسیع ، آندرولوژی مربوط به زنان و زایمان برای مردان است. کارل شیرنر ، پیشگام آندرولوژی ، اولین مرکز پزشکی باروری را در سال 1983 در آلمان تأسیس کرد. یکی از مهمترین زمینه های پزشکی باروری در دهه 1980 افتتاح شد. در آن زمان ، استپتو و ادواردز پیشرفت کردند لقاح آزمایشگاهی. این تلقیح مصنوعی طی دهه 1980 اولین "نوزاد لوله آزمایش" این کشور را در آلمان به دنیا آورد. از آن به بعد، تلقیح مصنوعی روش ها به طور مداوم اصلاح و توسعه یافته اند. چارچوب پزشکی باروری تا حد زیادی توسط قانون آلمان و اخلاق زیستی تعیین می شود. اختلافات اخلاقی و حقوقی همیشه در رابطه با وجود داشته است تلقیح مصنوعی. دقیقاً همین موضوعات بحث برانگیز است که پزشکی باروری باید از نظر قانون پزشکی و اخلاق زیستی برای همیشه روشن کند.

روشهای درمانی و درمانی

داروهای باروری در درجه اول به in vivo و لقاح آزمایشگاهی. طیف درمان ها از درمان برای برخی از اختلالات باروری برای ایجاد حاملگی کمک کننده در موارد ناباروری. هم لقاح آزمایشگاهی و هم آزمایشگاهی متعلق به زیرشاخه تولید مثل به اصطلاح کمکی است. کانون این تولید مثل کمک می کند تولید a بارداری از طریق تکنیک های مختلف پزشکی این تکنیک ها شامل درمان های هورمونی و همچنین روش های جراحی یا کم تهاجمی است. روش های لقاح داخل بدن تخمک را در رحم بارور می کنند. از طرف دیگر ، روش های لقاح آزمایشگاهی ، به لقاح مصنوعی در لوله آزمایش اشاره دارد. در زمینه تحقیقات ، پزشکی باروری به ویژه به دنبال تکامل بیشتر روشهای لقاح آزمایشگاهی و آزمایشگاهی است. روشهای تشخیصی برای تشخیص ناباروری همچنین به طور مداوم در زمینه تحقیق در حال توسعه هستند. جدا از این ، تحقیقات در پزشکی باروری در حال بررسی روشهای ابتکاری پیشگیری از بارداری ، مانند هورمونی است پیشگیری از بارداری. علاوه بر این ، تجزیه و تحلیل تأثیرات زیست محیطی مربوط به باروری عمومی ، یک زمینه مهم تحقیق در تخصص است. پیامدهای اجتماعی و اخلاقی جدید روش های پزشکی باروری همچنین در زمینه تحقیقات داروی باروری ثبت و تجزیه و تحلیل می شود. این مسئله ، به عنوان مثال ، این س concernsال را دارد که برنامه ریزی فرزندان با توجه به ویژگی های انتخاب شده ، که امروزه به میزان محدود امروز امکان پذیر است ، تا چه حد مسئولیت اخلاقی دارد. داروی تولید مثل همچنین به معنای وسیع تر مربوط به تحقیقات سلول های بنیادی است. به عنوان مثال ، سلولهای بنیادی جنینی تا حد زیادی از لقاح آزمایشگاهی بدست می آیند. در این زمینه ، داروی تولید مثل متعهد به الزامات قانونی تحقیقات سلول های بنیادی است. در زمینه لقاح ، مطابقت با جنین قانون حفاظت یکی از مهمترین شرایط چارچوب در ایجاد روشهای درمانی جدید و لقاح است.

روشهای تشخیص و تحقیق

معمولاً یک زوج یا یک فرد به طور عمده در زمینه عدم بارداری به پزشک تولید مثل مراجعه می کنند. تاریخچه پزشکی یکی از اجزای داروی تولید مثل است که نباید دست کم گرفته شود. در بیشتر موارد ، پزشک از نظر آنامنتیک ایده ای از علل احتمالی اختلال در باروری را ایجاد می کند. آزمایشات باروری نیز در طیف درمانی تخصص قرار دارند. در مردان ، چنین آزمایشاتی معمولاً با a مطابقت دارد نطفه تست عملکرد. از استمنا می توان برای به دست آوردن نطفه. با این حال ، روشهای کم تهاجمی نیز قابل تصور هستند. عملکرد نطفه بدست آمده و تحلیل شده از این طریق در a مستند شده است اسپرميوگرام. این اسپرميوگرام در درجه اول اطلاعات مربوط به چگالی، سرعت و کلی سلامت نطفه پزشک باروری از طریق آزمایش هورمون ممکن است باروری زن را بررسی کند. علاوه بر این ، لاپاراسکوپی ، آندوسکوپی رحم و سونوگرافی معاینات یا مشاهده چرخه قاعدگی نیز از روشهای تشخیصی قابل تصور است. مهمترین روشها در زمینه درمانی داروی باروری تلقیح داخل رحمی ، تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمی و استخراج اسپرم بیضه. علاوه بر این، آسپیراسیون اپیدیدیمی میکروسکوپی و بلوغ آزمایشگاهی در پزشکی باروری نیز از اهمیت بالایی برخوردار هستند درمان. در تلقیح داخل رحمی ، اسپرم ها مستقیماً وارد اسپرم زن می شوند رحم. این روش به ویژه هنگامی که سرعت جریان اسپرم مختل شود مناسب است. تزریق اسپرم Intracytoplasmic یک قدم جلوتر می رود. در اینجا ، اسپرم نر به سیتوپلاسم تخمک ماده تزریق می شود. برای به دست آوردن اسپرم ، بیضه بیوپسی در مورد استفاده می شود استخراج اسپرم بیضه. با این حال ، برای روشهای آزمایشگاهی ، اسپرم را می توان از طریق اپیدیدیم از طريق آسپیراسیون اپیدیدیمی میکروسکوپی. بلوغ آزمایشگاهی زنان با اختلالات خاص باروری را درگیر می کند. در این روش ، پزشک باروری افراد نابالغ را از بین می برد تخم مرغ از زن تخمدان. بازیابی شده تخم مرغ تا زمانی که بارور نشوند به طور مصنوعی در یک لوله آزمایش بلوغ می شوند. بسیاری از اقدامات دارویی باروری عمدتا از نظر هورمونی کنترل می شوند و بنابراین با هورمون همراه هستند درمان. برآوردن آرزویی که قبلاً برآورده نشده برای کودک نیست ، زمینه اصلی همه روشهای تولید مثل باروری است معیارهای.