بنپریدول دارویی از گروه بوتیروفنون ها است. اینها متعلق به نورولپتیک. این دارو برای درمان استفاده می شود اسکیزوفرنیا.
بنپریدول چیست؟
بنپریدول دارویی از گروه بوتیروفنون ها است. اینها به گروه نورولپتیک. این دارو برای درمان استفاده می شود اسکیزوفرنیا. بنپریدول دارویی است که عمدتا در روانپزشکی استفاده می شود. از گروه بوتیروفنون ها است. این گروه از داروهای از نظر درمانی به عنوان ضد روان پریشی استفاده می شود. سایر بوتیروفنون های معروف هستند هالوپریدول یا پیپامپرون. بنپریدول ، همراه با هالوپریدول و تری فلوپریدول ، یکی از قوی ترین است نورولپتیک. در حالی که بوتیروفنون های دارای قدرت کم دارای عوارض جانبی خفیف هستند ، بوتیروفنون های با قدرت بالا مانند بنپریدول دارای میزان بالایی از عوارض هستند. اولین بوتیروفنون ها در اواخر دهه 1950 تولید شدند. از اواسط دهه 1960 از بنپریدول و سایر بوتیروفنون ها در بیمارستان های روانپزشکی استفاده می شود.
عمل دارویی
روان پریشی مانند اسکیزوفرنیا, افسردگیو شیدایی تحت تأثیر قرار می گیرند انتقال دهنده عصبی و عدم تعادل هورمون ها. دوپامین و سروتونین به ویژه نقش مهمی دارند. هدف از درمان دارویی از جنون مهار است دوپامین و / یا سروتونین گیرنده های مرکزی سیستم عصبی (CNS) باصطلاح دوپامین و سروتونین از آنتاگونیست ها برای مهار گیرنده ها استفاده می شود. اینها با سروتونین و دوپامین برای سایتهای گیرنده رقابت می کنند. یکی از آنتاگونیست های دوپامین مانند بنپریدول است. گیرنده های دوپامین D2 را مسدود می کند و بنابراین اثر کاهشی دارد. این دارو همچنین دارد آرام بخش و اثرات ضد روان پریشی. در دوز بالاتر بنپریدول ، انتقال دهنده های عصبی هیستامین و آدرنالین نیز مهار می شوند. اینها در خودمختار تأثیر دارند سیستم عصبی. بنابراین مصرف بنپریدول می تواند اختلالات حرکتی را کاهش دهد. تا حد کمی ، بنپریدول نیز بر روی تأثیر می گذارد انتقال دهنده عصبی استیل کولین. این پیام رسان در انتقال محرک های عصبی به فیبرهای عضلانی نقش دارد. به دلیل این اثر ، بنپریدول ممکن است ضعیف شود انقباض عضله که می تواند در طی یک دوره روان پریشی رخ دهد.
استفاده و کاربرد دارویی
بنپریدول به صورت قطره ، آمپول یا قرص برای درمان جنون. ممکن است از راه خوراکی یا داخل وریدی تجویز شود. علائم تجویز بنپریدول شامل موارد زیر است:
- جنون جوانی
- توهم یا وسواس در طی یک دوره روان پریشی
- تغییر حالت در شیدایی
- کشیدگی عضله در سندرم کاتاتونیک
خطرات و عوارض جانبی
بنپریدول به دلیل عوارض جانبی شدید و نامطلوب ، امروزه به طور کلی فقط به عنوان ماده ذخیره در درمان اسکیزوفرنی استفاده می شود. با این حال ، به دلیل پیشرفت داروهای اعصاب ، استفاده از آن به طور مداوم در حال کاهش است. اثر بنپریدول بسیار قوی است ، بنابراین عوارض جانبی تقریباً با هر درمانی اتفاق می افتد. یک عارضه جانبی رایج سندرم خارج هرمی (EPS) است. در EPS ، اختلالات در حرکت ایجاد می شود. حرکات افزایش یا کاهش می یابد. آنها با کاهش یا افزایش تنش عضلانی همراه هستند. بیماران مبتلا از بی قراری نشستن رنج می برند ، زبان اسپاسم ، اسپاسم نگاه ، لرزش و کمبود حرکت. برای پیشگیری از EPS ، بنپریدول معمولاً همراه با آن تجویز می شود آنتی کولینرژیک مانند biperiden. آنتی کولینرژیک سرکوب عمل استیل کولین، از انتقال محرک های عصبی جلوگیری می کند. سایر عوارض جانبی شایع بنپریدول عبارتند از افت فشار خون, آریتمی قلبی، شیردهی ، بی نظمی در قاعدگی یا تنفر جنسی. گاه و بیگاه، سرگیجه, افسردگی، تشنج ، اختلالات گفتاری، افزایش وزن ، افزایش یافته است خون قند سطح ، یا پوست آلرژی رخ می دهد. عوارض جانبی بسیار نادر شامل خشکی است دهان، افزایش فشار داخل چشم ، ریزش موو خون اختلالات تشکیل یک عارضه خطرناک که می تواند هنگام مصرف بنپریدول ایجاد شود سندرم نورولپتیک بدخیم (MNS) است. این مورد در بنپریدول خیلی بیشتر از سایر داروهای اعصاب رخ می دهد. تصور می شود که MNS به دلیل کمبود دوپامین به دلیل انسداد گیرنده D2 ایجاد می شود. علائم معمول MNS شامل سفتی عضلانی شدید ، لرزش ، افزایش واکنش، اسپاسم نگاه ، قفل، تعریق فراوان ، سریع قلب سرعت ، سریع تنفس، مدفوع بیاختیاری or احتباس ادرار، سردرگمی ، جهش ، اختلال هوشیاری و کاتاتونیا. آزمایشگاه ارتفاع شدید از کراتین کیناز و ترانس آمینازها. تعداد لکوسیت ها افزایش می یابد. دفع وجود دارد میوگلوبین در ادرار سندرم نورولپتیک بدخیم یک عارضه ترسناک است زیرا بسیار سریع و غیرمنتظره ایجاد می شود و می تواند به سرعت کشنده باشد. در صورت مشکوک بودن به MNS ، باید بلافاصله مصرف بنپریدول قطع شود.
