میوگلوبین یک پروتئین است (آلبومین) در عضلات اسکلتی و قلبی - عضلات مخطط دیده می شود. بنابراین ، آسیب به عضله را می توان با سطح میوگلوبین موجود در بدن تعیین کرد خون سرم یا ادرار
میوگلوبین در درجه اول در استفاده می شود قلب تشخیص حمله
افزایش میوگلوبین را می توان پس از 2-6 ساعت پس از شروع انفارکتوس انتظار داشت. حداکثر پس از 6 تا 12 ساعت پس از شروع انفارکتوس به دست می آید. عادی سازی تقریباً پس از یک روز اتفاق می افتد.
روش
مواد مورد نیاز
- سرم خون
- جمع آوری ادرار 24 ساعته
آماده سازی بیمار
- شناخته شده نیست
عوامل برهم زننده
- شناخته شده نیست
مقدار طبیعی - سرم خون
| مقدار طبیعی در میکروگرم در لیتر | |
| زنان | <35 |
| مردان | <55 |
مقدار طبیعی - ادرار
| مقدار استاندارد در میلی گرم در لیتر | |
| زنان | <0,3 |
| مردان | <0,3 |
موارد مصرف
- مشکوک به سکته قلبی (قلب حمله)
- سوp ظن به بیماری عضلات اسکلتی
- معاینه پزشکی ورزشی
- پروتئینوریای مشکوک (افزایش دفع پروتئین از طریق ادرار).
تفسیر
تفسیر مقادیر افزایش یافته
- نارسایی مزمن کلیه (کلیه ضعف).
- بیماری های عضلانی از نظر ژنتیکی مانند دیستروفی عضلانی.
- استفاده بیش از حد از عضلات
- آسیب های عضلانی
- انفارکتوس میوکارد (حمله قلبی)
- پروتئینوریای قبل از کلیه - به وجود پروتئین (پروتئین) در ادرار اشاره دارد ، جایی که علت آن قبل از آن یافت می شود کلیه، یعنی در جریان خون
- رابدومیولیز - انحلال عضله اسکلتی.
تفسیر مقادیر کاهش یافته
- مربوط به بیماری نیست
یادداشتهای بعدی
- در صورت شک به سکته قلبی ، باید پارامترهای آزمایشگاهی زیر تعیین شود:
- میوگلوبین
- تروپونین T (TnT)
- CK-MB (کراتین کیناز نوع میوکارد).
- CK (کراتین کیناز)
- آسپارتات آمینوترانسفراز (AST ، GOT)
- LDH (لاکتات دهیدروژناز)
- HBDH (هیدروکسی بوتیرات دهیدروژناز)
