محصولات
روانگردان داروهای به صورت تجاری در دسترس هستند ، به عنوان مثال قرص، قرص ذوب ، کشنده ها, کپسول، قطره ، راه حل و به عنوان تزریق اولین روانگردان داروهای در دهه 1950 توسعه یافتند.
ساختار و خواص
روانگردان داروهای از نظر شیمیایی متفاوت است ، اما می توان گروههایی با ساختار مشترک را شناسایی کرد ، به عنوان مثال بنزودیازپین ها، فنوتیازین ها و سه حلقه ای داروهای ضد افسردگی.
اثرات
داروهای روانگردان داروهایی هستند که بر روان انسان تأثیر می گذارند. به عنوان مثال ، آنها در برابر موثر هستند افسردگی, اختلالات خواب، و اختلالات روانپزشکی مانند اختلالات اضطرابی, جنون، و تحریک این اثرات بر اساس تعامل با انواع مختلف است انتقال دهنده عصبی سیستم ها ، به عنوان مثال ، نوراپی نفرین, سروتونین, دوپامین، GABA و هیستامین. آنها از جذب مجدد مواد به درون نورون پیش سیناپسی جلوگیری می کنند یا در تعامل با آن هستند انتقال دهنده عصبی گیرنده ها به عنوان آگونیست یا آنتاگونیست. آنها همچنین ممکن است در وزیکول سیناپسی عمل کرده و کانالهای یونی را روی سلولهای عصبی مسدود کنند.
موارد مصرف
علائم داروهای روانگردان شامل بیماری روانی (انتخاب) است:
- اختلالات اضطرابی
- وحشت ، حالت های تحریک
- افسردگی
- روان پریشی ، اسکیزوفرنی ، شیدایی
- اختلالات خواب
- فرسودگی شغلی
- نقص توجه / بیش فعالی (ADHD)
مقدار مصرف
با توجه به اطلاعات حرفه ای داروها معمولاً از راه دهان مصرف می شوند. برخی نیز ممکن است به صورت تزریقی تزریق شوند. درمان معمولاً به تدریج شروع می شود مقدار به صورت جداگانه تنظیم می شود. با قطع سریع ، علائم ترک ممکن است رخ دهد. بنابراین ، درمان باید به تدریج قطع شود.
مواد فعال
گروه های دارویی:
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای ضد اضطراب (داروهای ضد اضطراب)
- تسکین دهنده ها (آرامبخش، آرام بخش ها).
- داروهای اعصاب (داروهای ضد روان پریشی)
- قرص های خواب آور (خواب آور)
- تثبیت کننده های حالت (تثبیت کننده های خلق و خو).
- محرک (محرک)
توهین
برخی از داروهای روانگردان به دلیل خاصیت افسردگی ، سرخوشی ، ضد اضطراب یا محرک می توانند به عنوان مسکر مورد سو استفاده قرار گیرند. مثالها در زیر ذکر شده است:
- بنزودیازپین ها مانند الپرازولام, دیازپامو لورازپام.
- داروهای اعصاب مانند کویتاپین
- داروهای ضد اضطراب مانند پرگابالین و گاباپنتین
- داروهای Z مانند زولپیدم و زوپیکلون
- محرک مانند مادهای بفرمول که بصورت بخور یا محلول بعنوان مسکن استعمال میشود و methylphenidate.
موارد منع مصرف
اقدامات احتیاطی کامل را می توان در برچسب دارو مشاهده کرد.
تداخلات
داروهای روانگردان حساس به دارو هستند فعل و انفعالات. بسیاری از آنها بسترهای ایزوآنزیم های CYP450 هستند و ممکن است فاصله QT را طولانی کنند. ترکیب داروهای افسرده کننده مرکزی به طور بالقوه خطرناک است.
عوارض جانبی
داروهای روانگردان به طور بالقوه می توانند موارد بی شماری ایجاد کنند عوارض جانبی. این موارد شامل (انتخاب عمومی):
- عوارض جانبی مرکزی مانند خستگی، خواب آلودگی ، تیرگی ، سردرد، سرگیجه
- مشکلات گوارشی مانند اسهال و یبوست.
- دهان خشک
- افزایش اشتها ، اضافه وزن
- اختلالات قلبی عروقی ، طولانی شدن فاصله QT، آریتمی قلبی.
- اختلالات حرکتی (علائم خارج هرمی).
- اختلالات تنفسی ، افسردگی تنفسی
- سندرم سروتونین
- اختلالات روانپزشکی ، واکنشهای متناقض
- اختلالات بینایی: دو دید ، تاری دید
- اختلالات شمارش خون
برخی از داروهای روانگردان ممکن است اعتیاد آور باشند و باعث اعتیاد شوند. این برای همه نمایندگان درست نیست.
