مایکوفنولیک اسید دارویی است که متعلق به گروه سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن است داروهای. این اولین ویژگی بود آنتی بیوتیک تا در مورد عملکرد آن در مورد رشد و تقسیم سلول تحقیق شود. این حدود 85 سال است که یک داروی قابل اعتماد است و اکنون به طور مکرر در زمینه تجویز می شود پیوند اعضا.
مایکوفنولیک اسید چیست؟
مایكوفنولیك اسید یكی از این اسیدها است سرکوب کننده سیستم ایمنی و به طور معمول در زمینه تجویز می شود پیوند اعضا. مایکوفنولیک اسید که با نام لاتین آن Acidum mycophenolicum نیز شناخته می شود ، اولین بار در سال 1893 توسط پزشک و میکروبیولوژیست ایتالیایی بارتولومئو گوسیو جدا شد. گوسیو در طی تحقیقات علمی خود مشاهده كرد كه اسید مایكوفنولیك رشد قابل توجهی را كاهش می دهد سم زدایی پاتوژن ها. تنها پس از تحقیق الكساندر فلمینگ در مورد آنتی بیوتیک اثر پنی سیلین در سال 1928 و ارائه و عرضه آن برای استفاده پزشکی در سال 1929 که طیف مراقبت های پزشکی با آن است آنتی بیوتیک ها گسترش یافت بنابراین ، یک کاشف مشترک در پنی سیلین با نتایج تحقیقات Bertolomeo Gosio روبرو شد. وی مشاهدات و نحوه عملکرد مهار انتخابی ، غیر رقابتی و برگشت پذیر اسید مایکوفنولیک را به پایان رساند. این دارو یک کریستالی سفید است پودر، که با فرمول مولکولی C17H20O6 نیز شناخته می شود. تقریبا در آن نامحلول است سرد آب، به میزان کم در تولوئن محلول و متوسط قابل حل است دی اتیل اتر و کلروفرم. فقط با افزودن الکل اتیلیک سفید است پودر کمی محلول
عمل فارماکولوژیک
امروزه از مایكوفنولیك اسید به عنوان یك سرکوب كننده سیستم ایمنی برای درمان پیشگیری و بیماری های تهاجمی استفاده می شود. هدف دارویی براساس مهار انتخابی ، غیررقابتی و برگشت پذیر آنزیمی مهم برای بیوسنتز گوانوزین است. آنزیم به عنوان اینوزین مونوفسفات دهیدروژناز شناخته می شود. با مهار آنزیم ، تکثیر B و لنفوسیت T و سنتز DNA مسدود می شود. در حالی که این سلول ها مسدود شده اند ، سلول های دیگر می توانند مسیر بیوسنتز دیگری را جستجو کنند. تفاوت مایکوفنولیک اسید با دیگر اسیدها سرکوب کننده سیستم ایمنی این است که این یکی مستقیماً به DNA متصل نمی شود.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
درمان پزشکی توسط مایکوفنولیک اسید به صورت قرص. به عنوان یک نشانه ، تمرکز بر روی درمان پیشگیری است پیوند اعضا، در ترکیب با یک سرکوب کننده سیستم ایمنی دیگر برای جلوگیری از علائم رد. علاوه بر این ، اگر یک بیماری روماتیسمی شدید مبتلا به آن باشد ، می توان دارو را تجویز کرد اعضای داخلی. اگر اعضای بدن هنوز تحت تأثیر قرار نگرفته اند ، می توان دارو را پیشگیری کرد و از این امر پیشگیری کرد. در صورت امکان، درمان با این داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی فقط باید توسط پزشکان با تجربه در زمینه های ارگان تجویز شود پیوند. مقدار مصرف به صورت جداگانه برای هر بیمار تنظیم می شود ، که معمولاً در حدود 720 میلی گرم ، دو بار در روز در بزرگسالان است. خزش مایکوفنولیک اسید باید با آزمایشات منظم آزمایشگاهی از خون برای جلوگیری از مصرف بیش از حد در طی این دارو نباید مصرف شود بارداری و شیردهی اگر آلرژی به تک تک اجزای مایکوفنولیک اسید شناخته شده باشد ، باید از مصرف آن خودداری شود و در صورت لزوم ، جایگزینی برای این دارو تجویز شود. اینکه آیا درمان با مایکوفنولیک اسید موفقیت آمیز است ، معمولاً فقط 3 ماه پس از شروع مصرف دارو مشخص می شود. بیماران معمولاً پس از طی یک دوره درمانی 4-8 هفته ای متوجه تسکین علائم می شوند. این اثر با کاهش در نشان داده می شود درد و کمتر آب احتباس در بافت ها. التهاب مقادیر در خون تعداد بهبود ، سفتی صبحگاهی و خستگی کاهش می یابد ، و توانایی کار تحت فشار افزایش می یابد. برای ایجاد یک بهبود مستمر ، لازم است دارو را به صورت طولانی مدت مصرف کنید. این دارو باید به طور منظم مصرف شود ، حتی اگر ژنرال بیمار باشد شرط بهبود یافته است.
خطرات و عوارض جانبی
مانند هر روش درمانی دارویی ، ممکن است عوارض جانبی نامطلوبی نیز رخ دهد. اصولاً باید همیشه در نظر داشت که سرکوب کننده سیستم ایمنی ضعیف کردن سیستم ایمنی بدن. بدن نمی تواند یک دفاع قوی ارائه دهد ، بنابراین خطر عمومی عفونت افزایش می یابد. عفونت ها می توانند به صورت باکتری, ویروس ها یا قارچ ها. سایر عوارض جانبی مایکوفنولیک اسید اغلب شامل شکایات دستگاه گوارش است (تهوع, استفراغ, معده درد), آنفولانزامانند عفونت ها ، خون شمارش تغییرات ، دستگاه تنفسی عفونت (برونشیت)، و کلیه و کبد اختلال عملکرد به ندرت ، از طرف دیگر ، تاکی کاردی (افزایش نبض میزان) ، لرزش ، ریزش مو، یا تشکیل تومورهای بدخیم یا خوش خیم رخ می دهد. هنگام مصرف داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی نباید واکسینه شود. تابش UV همچنین باید اجتناب شود زیرا ممکن است باعث شود پوست تحریک پزشک باید به طور منظم بررسی کند مقادیر آزمایشگاهی و از پوست و غشاهای مخاطی در حالی که بیمار اسید مایکوفنولیک مصرف می کند.
