آموزش خودکار توضیح داده شده است

آموزش اتوژنیک (از یونان باستان autos: خود ؛ genos: بوجود آمدن) یک است تمدد اعصاب روش درمان روان درمانی ، که از جمله موارد دیگر برای استفاده است کاهش استرس با کنترل شناختی بیمار بر احساسات جسمی وی. خودتمدد اعصاب روش ، که می تواند با سایر روشهای تخیل خیالی (روشهایی که برای گسترش کنترل ذهنی بر روی بدن طراحی شده اند) ترکیب شود ، آسان است و بنابراین به عنوان یک روش بهبود عملکرد از طریق فشار کاهش بعلاوه ، بهبود وضعیت رفاهی از طریق کاهش اختلالات خواب حاصل می شود. توسعه یافته توسط برلین روانپزشک یوهانس هاینریش شولتز در دهه 1920 ، آموزش اتوژنیک تحت عنوان "خود متمرکزتمدد اعصاب"در سال 1932 و براساس مشاهدات وی از خواب هیپنوتیزم پژوهش.

روش

اصل آموزش اتوژنیک مبتنی بر خودکاربینی است ("خود-خواب هیپنوتیزم") ، که از طریق آن یک حالت استراحت خواب آور ایجاد می شود. در این حالت استراحت ، با انجام تمرینات خاص ، می توان یک تغییر احساس در سطح جسمی و روانی ایجاد کرد ، به طوری که بیمار به یک وضعیت مناسب برای سلامت. این حالت استراحت قرار است واکنشهای بدن پاراسمپاتیک را تقویت کند (حالت آن سیستم عصبی در طول استراحت و آرامش) و بنابراین رهبری سریع فشار کاهش یک ویژگی خاص این روش این است که هنگام تمرین خودکار ، اجرای فرایندهای "خودکار" مانند حرکات بدن به صورت آگاهانه و کنترل شده رخ می دهد. آموزش اتوژنیک طبق نظر شولتز به چندین سطح تقسیم می شود. سطح اغلب استفاده شده در روان درمانی سطح اساسی است که ثابت شده است از نظر روان درمانی م effectiveثر است ، اما نمی تواند طیف کاملی از تأثیرات آموزش خودکار را نشان دهد.

  • در سطح پایه ، رویشی سیستم عصبی برای رسیدن به حالت پاراسمپاتیک تحت تأثیر مثبت قرار می گیرد. برای رسیدن به حالت استراحت در سطح پایه ، شش تمرین انجام می شود. به عنوان نمونه ای از تمرینات سطح پایه می توان ورزش سنگینی را نام برد ، که در آن بیمار احساس سنگینی و آرامش را در یک ناحیه از بدن احساس می کند ، که در طول تمرین به کل بدن گسترش می یابد.
  • در سطح متوسط ​​، بیمار می تواند با استفاده از پیش آماده سازی فرمولی ، رفتار خود را تحت تأثیر قرار دهد.
  • در سطح بالایی ، بیمار باید از طریق آموزش خودکار ، در تأثیرگذاری بر ضمیر ناخودآگاه موفق شود. اهداف مرحله بالایی ، خودشناسی عمیق تر و شکل گیری شخصیت تغییر یافته است.

در مورد روند آموزش خودکار:

  • به عنوان موقعیت اصلی آموزش اتوژنیک ، حالت آرام نشستن یا خوابیدن است.
  • پس از انجام این کار ، بیمار چندین مرتبه پشت سر هم خودآموزهایی را برای آرامش انجام می دهد.
  • به عنوان مثال ، بسته به سطح آموزش خودکار ، تمرینات جاذبه ، گرما و اندام انجام می شود. اعدام باید چندین بار پشت سر هم در ریتم یکنواخت باشد. علاوه بر خودآموزی ، از طرف درمانگر به بیمار دستور داده می شود تا تمرینات را تجسم کند ، به طوری که در حین انجام تمرین سنگینی ، علاوه بر احساس سنگینی در اندام ، احساس آرامش نیز ایجاد می شود. در اندام و تمرینات گرمایی درک وجود دارد تنفس و ضربان قلب ، احساس گرما در ناحیه شکم و احساس سرد در ناحیه پیشانی مورد استناد قرار گیرد.
  • با تمرکز بر هوشیاری روی علائم آرامش بدن ، حالت آرامش رویشی ایجاد می شود ، که می تواند به عنوان یک خواب هیپنوتیزمحالت مانند.
  • آرامش جسمی بدین ترتیب به احساس شناختی بیمار منتقل می شود و وضعیت استراحت بدست آمده را بیشتر تقویت می کند.
  • دستیابی به این مرحله هیپنوتیزم مانند نیاز به مرحله کامل دارد غلظت در فرآیندهای آرامش جسمی اجازه می دهد تا سوئیچ کامل به حالت پاراسمپاتیک.
  • به گفته شولتز ، کامل غلظت فاصله ای از احساس محرک های خارجی ایجاد می کند ، که می تواند با تکرار تمرینات آموزش خودکار افزایش یابد.
  • برای بهره مندی از تأثیرات مثبت آموزش اتوژنیک به صورت دائمی ، به تکرار چند تمرین در طول روز نیاز دارد. هر تمرین باید حدود ده دقیقه طول بکشد.

موارد مصرف (مناطق کاربرد)

موارد منع مصرف

  • بیماری های مرکزی سیستم عصبی مانند تومورهای مغزی.
  • اختلال شخصیت هیپوکندریا
  • عقب ماندگی ذهنی
  • اختلالات روانپزشکی (بستگی به ارزیابی درمانگر معالجه دارد).

تمرین آموزش اتوژنیک می تواند بیمار را به حالت استراحتی برساند که در آن او می تواند به شدت از نظر جسمی و روانی بر خود تأثیر بگذارد ، که می تواند رهبری به ترک رفتار اعتیاد آور ، بلکه به سادگی برای از بین بردن استرس برای کنار آمدن بهتر با کارهای روزمره در محل کار و فراتر از آن. برنامه های عملی برای تمرین آموزش خودکار:

  • فرمول های آموزش اتوژنیک به راحتی قابل یادگیری هستند. اگر سه بار در روز تمرین کنید ، آموزش اتوژنیک بسیار مثر است. محیطی آرام و بدون سر و صدا در دمای اتاق راحت ایجاد کنید. اجرای هر تمرین باید در حالت نشسته یا دراز کشیده انجام شود.
  • اگر صندلی ای که خود را در آن راحت می کنید ، داشته باشد بازوها، در آنجا می توانید به راحتی خود را تأمین کنید. پاها باید روی زمین محکم باشند. ران ها و ساق پا باید یک زاویه درست ایجاد کنند.
  • این ورزش پس از بستن چشم و تصور کلمات "من کاملاً آرام هستم" شروع می شود. این فرمول بخشی واقعی از تمرین نیست ، بلکه سازگاری با اعدامهای زیر است.
  • شما می توانید انتخاب کنید که آیا کلمه ای در مقابل شما نوشته شده است یا آن را در ذهن خود بشنوید.
  • سپس تصور کنید که چگونه یک آونگ که یک متر جلوتر از شماست ، تاب می خورد و شما با حرکت آونگ سازگار می شوید. شما در ذهن خود موقعیتی را در نظر می گیرید (روی ساعت ، مثلاً ساعت دوازده) که آونگ از گذشته رد می شود. شما بر روی حرکت آونگ تمرکز می کنید و احساس می کنید آرامش بیشتری پیدا می کنید.
  • اولین تمرین شل سازی عضلات ، ورزش سنگینی است:
  1. شما دوباره ایده اصلی را به یاد می آورید و فکر می کنید "من کاملاً آرام هستم".
  2. حال تصور کنید که بازوی راست شما سنگین است و حدود سه بار روی فرمول تصور شده تمرکز کنید.
  3. سپس این کار را با بازوی چپ در ذهن خود تکرار کنید.
  4. حال تصور کنید که هر دو بازو سنگین هستند و تقریباً سه بار روی فکر متمرکز شوید.
  5. حالا هر دو پا سنگین شده است. غلظت روی پاها سنگین می شود باید سه برابر باشد.
  6. اکنون غلظت شما سه برابر بر روی سنگینی تمام اندام ها می افتد.
  7. پس از تمرین ، "پس گرفتن" را انجام دهید و در ذهن خود از شش به یک بشمارید و وقتی می گویید شش ، احساس بیداری و خوب بودن می کنید. تمام حواس شما واقعیت را آنگونه که هست درک می کنند. در عدد پنج ، بازوهای شما سبک می شوند. روی شماره چهار و سه ، ضربان قلب شما و تنفس آرام باش. در دو ، یک درجه حرارت طبیعی روی پیشانی خود احساس می کنید و یک بار ، یک نفس عمیق می کشید و چشمان خود را باز می کنید.
  8. در هر تمرین مهم است که در ذهن خود به خود بگویید که اندام های بدن شما سنگین است و نخواهد شد ، زیرا این می تواند یک انتظار را ایجاد کند.
  9. علاوه بر ورزش سنگینی ، می توانید تمرینات دیگری را نیز انجام دهید. رویه سایر تمرینات مشابه تمرین سنگینی است.