ژل دهان میکونازول

محصولات

میکونازول از سال 1981 در بسیاری از کشورها به صورت ژل خوراکی (ژل خوراکی داکتارین) مورد تایید قرار گرفته است.

ساختار و خواص

میکونازول (C18H14Cl4N2O ، Mr = 416.1 گرم در مول) یک مشتق ایمیدازول است. در ژل به عنوان پایه وجود دارد.

اثرات

میکونازول (ATC A01AB09) دارای خواص ضد قارچی در برابر مخمرها (کاندیدا) ، درماتوفیت ها و سایر قارچ ها است. این اثرات به دلیل مهار آنزیم لانوسترول-14α-ممتیلاز در قارچ ها است. این سنتز ارگوسترول را مهار می کند ، که منجر به تجمع پیش سازها و اختلال در ساختار غشای سلولی از قارچ ها میکونازول نه تنها به صورت موضعی در روده عمل می کند ، بلکه به ارگانیسم نیز جذب می شود. آن است دسترسی به زیستی تا 30٪ است.

موارد مصرف

برای درمان آن برفک دهانی و همچنین کاندیدامایکوزیس در دستگاه گوارش.

مقدار مصرف

با توجه به اطلاعات حرفه ای ژل معمولاً چهار بار در روز بعد از غذا تجویز می شود. باید از طریق دهان پخش شود مخاط برای درمان برفک دهانی و در دهان تا زمانی که ممکن است قبل از بلعیدن. در نوزادان و کودکان خردسال زیر دو سال ، مقدار باید به چندین دوز تقسیم شود تا دارو گلو را مسدود نكند. از پشت گلو استفاده نکنید.

موارد منع مصرف

  • حساس بودن
  • نوزادان زیر 4 ماه
  • نوزادانی که در آنها رفلکس بلع به اندازه کافی رشد نکرده است (حتی بیش از 4 ماه).
  • اختلال عملکرد کبد
  • ترکیب با برخی از بسترهای CYP3A4.

اقدامات احتیاطی کامل را می توان در برچسب دارو مشاهده کرد.

تداخلات

میکونازول یک مهار کننده CYP3A و CYP2C9 است. در نتیجه ، غلظت of داروهای توسط اینها متابولیزه می شود آنزیم ها ممکن است افزایش یابد ، خطر را افزایش می دهد عوارض جانبی. طبق SMPC ، ژل خوراکی نباید همزمان با بسترهای CYP3A4 با دامنه درمانی باریک تجویز شود. بسترهای CYP2C9 فقط باید با احتیاط ترکیب شوند. در طول درمان باید از مصرف الکل خودداری شود.

عوارض جانبی

شایع ترین پتانسیل عوارض جانبی شامل طعم آشفتگی ، تهوع, استفراغ، ناخوشایند است دهان احساس ، و دهان خشک.