علت / پیدایش
باکتری تحریک کننده معمول در بزرگسالان استرپتوکوک پیوژنس است ، در حالی که رایج است اوتیت مدیا عوامل بیماری زا در کودکان استرپتوکوک پنومونیه یا هموفیلوس است تاثیر. باکتری-ویروسی گوش میانی التهاب همچنین می تواند ویروسی یا ترکیبی از هر دو باشد.
تاریخچه
دوره یک التهاب حاد گوش میانی بسته به وضعیت ایمنی بیمار مبتلا و شدت فرآیندهای التهابی می تواند بسیار متفاوت باشد. اگر به موقع درمان مناسب آغاز شود ، التهاب حاد گوش میانی می تواند طی یک هفته کاملاً بهبود یابد ، حتی بدون تجویز آنتی بیوتیک ها. با این وجود ، اگر علائمی که بیمار احساس می کند شدید باشد ، باید تحت تأثیر تجویز آنتی بیوتیک ، روند بیماری تحت تأثیر مثبت قرار گیرد.
علاوه بر این ، حاد مکرر (مکرر تکرار شده) و / یا طولانی مدت است گوش میانی عفونت ها نیز به درمان آنتی بیوتیکی نیاز دارند. عدم ارائه درمان مناسب می تواند منجر به عوارض قابل توجهی در این دوره شود التهاب حاد گوش میانی. به همین دلیل ، هر التهاب حاد گوش میانی که بیش از یک هفته ادامه یابد ، حتی با استفاده از داروهای معمول خانگی ، باید با داروی فوری درمان شود.
عوارض معمولي كه مي تواند در جريان التهاب حاد گوش مياني رخ دهد ، التهابات ساختمان هاي همسايه است. حتی التهاب حاد خفیف گوش میانی می تواند منجر به پارگی گوش شود گوشه گوشه اگر دوره نامطلوب باشد. با این حال گوشه گوشه معمولاً پس از کاهش التهاب کاملاً رشد می کند.
در مورد التهاب حاد گوش میانی ، که حتی پس از تجویز یک آنتی بیوتیک مناسب کاملاً فروکش نمی کند ، گمان می رود که فرآیندهای التهابی از قبل به استخوان پشت گوش (فرآیند ماستوئید) گسترش یافته باشد. در مورد این التهاب استخوان ها، که در جریان التهاب حاد گوش میانی رخ می دهد ، به آن معروف است ماستوئیدیت. با پیشرفت بیماری ، مایعات چرکی ممکن است ترشح شده و در حفره های پر از فرآیند ماستوئید ذخیره شوند. اگر در این زمان درمان گسترده ای در بیماران مبتلا آغاز نشود ، سایر ساختارهای همسایه می توانند تحت تأثیر قرار گیرند. در بدترین حالت ، فرآیندهای التهابی در ناحیه منینژ (مننژیت) یا التهاب گوش داخلی، که با تلفظ همراه است سرگیجه چرخشی، ممکن است در طول بیماری ایجاد شود.
تشخیص
در دوره التهاب بدون عارضه ، تغییرات خاصی در گوشه گوشه (تمپانوم) به ترتیب زیر با شروع گوش -در حال اجرااز درد گوش ناگهان بهبود می یابد ، زیرا سوراخ از لاله گوش فشار و فشار ترشح را برطرف می کند و گوش میانی از ترشح تحریک کننده آزاد می شود. به ترتیب معکوس یافته های لاله گوش بالا ، التهاب بهبود می یابد. غالباً زخمی بر روی لاله گوش باقی می ماند که هنگام بررسی لاله گوش به حالت مایل به سفید می شود.
در مورد التهاب گوش میانی ناشی از تاثیر ویروس ها (خونریزی دهنده اوتیت مدیا، میرینژیت بولوزا) ، خون حباب هایی در لاله گوش وجود دارد که در هنگام ترکیدن ، ترشحات جدی خون در مجرای گوش خالی می شود. - تصویربرداری عروقی (تزریق) در دسته چکش ، که در برابر لاله گوش قرار دارد. - نقاشی عروقی روی کل لاله گوش.
- قرمزی و برآمدگی ربع فوقانی لاله گوش. این یافته کاهش می یابد یا به مرحله بعدی منتقل می شود (4). - قرمزی انتشار یافته و بیرون زدگی کل غشای تمپان و دیواره آن کانال شنوایی. - لاله گوش به طور خود به خود پاره شده و مایع زرد مایل به زرد (سرخ) و بعداً چرکی (پوسیدگی) (ترشح) از طریق دهانه اندازه سر سوزنی به بیرون جریان می یابد. - گوش "می چرخد" (otorrhoea) ، یعنی ترشح چرکی مخاطی از التهاب باکتریایی و ترشح خون خیز از خارج کانال شنوایی در عفونت های ویروسی
