شاه بلوط اسب: گیاه دارویی سال 2008

مشترک شاه بلوط هندی (Aesculus hippocastanum) چیزی غیر معمول است. این درخت سابقه طولانی به عنوان یک گیاه دارویی و مفید دارد و امروزه از دانه های آن عمدتا برای اختلالات وریدی مزمن استفاده می شود. از این رو گروه مطالعاتی وورزبورگ "تاریخچه پیشرفت علوم گیاهان دارویی" این گروه را برگزیده است شاه بلوط هندی به عنوان گیاه دارویی سال 2008. کودکان آنها را دوست دارند ، و برای بسیاری از بزرگسالان ، همراه با برگهای رنگارنگ ، نمونه بارز پاییز هستند: شاه بلوط های صاف و براق و قهوه ای که از تخت سبز خار خود بیرون می آیند و در خیابان ها می غلتند و هزاران مسیر.

هیچ درمانی برای اسب وجود ندارد

اما دانه های غیر معمول از شاه بلوط هندی مواردی فراتر از سرگرمی بازی و کاردستی ارائه می دهند: آنها حاوی aescin هستند ، گروهی از مواد فعال که مهر و موم می کنند خون عروق و تأثیرات آن از نظر علمی به خوبی بررسی شده است. علاوه بر این ، این نیروگاه همچنین دارای تعدادی مواد دیگر مانند فلاونوئیدها, تانن و مشتقات کومارین ، که به سلامتاثر محرک.

علاوه بر شاه بلوط ، از برگها و گاهی پوست و گلها نیز در داروهای قومی استفاده دارویی می شد. شاه بلوط اسب نه تنها دارای آب بندی عروقی است و رگ تقویت اثر ، بلکه ضد التهاب ، ضد احتقان و گردشاثر محرک.

عصاره دانه ها به دلیل محتوای آزین و تأثیر آن بر روی دانه استفاده می شود عروق. در نتیجه آب بندی ، مایعات کمتری از وریدها به داخل بافت اطراف و احساس سنگینی و ورم نشت می کند ("آب در پاها") معمول اختلالات وریدی کاهش می یابد.

شاه بلوط اسب معمولی در داخل و خارج استفاده می شود: برای رگهای واریسی, پاهای متورم، تمایل به گوساله گرفتگی عضلات, پا درد و بواسیر. آماده سازی به صورت پماد, قرص, کشنده ها و کپسول, تنتور، و همچنین افزودنی حمام و شامپو.

تاریخچه گیاه دارویی

شاه بلوط اسب سابقه ای پر حادثه دارد. ده ها هزار سال پیش ، در سراسر اروپا یافت شد ، اما پس از آن در آخرین عصر یخبندان به رشته کوه های کم ارتفاع در یونان ، مقدونیه و آلبانی عقب نشینی کرد. این درخت سپس حدود 450 سال پیش ، بخشی از طریق عثمانی ها ، كه از شاه بلوط به عنوان خوراک اسب و دارو استفاده می كرد ، به اروپای غربی بازگشت. این نام احتمالاً از همین جا نیز هست - برای تشخیص آن از شاه بلوط شیرین ، که قبلاً در آن زمان شناخته شده بود و همچنین برای انسان خوراکی بود. شاه بلوط اسب با بزرگ آن انگشتبرگهای شکل به سرعت در پارک ها و خیابان های شهریار به درخت تبدیل شدند و بعداً به یک علامت تجاری از پارک های محلی و باغ های آبجو تبدیل شدند.

با توجه به اینکه درختان می توانند چندین صد سال عمر کنند ، زندگی جدید آنها در کشور ما هنوز کاملاً جوان است. متأسفانه ، آن را تهدید نمی کند رشد بسیار قدیمی است - پروانه معدن برگ به تدریج آن را از بین می برد. این آفت شاه بلوط اسب را به عنوان غذای مورد علاقه خود انتخاب کرده است ، لاروهای آن برگها را می خورند ، بنابراین در تابستان احساس می شود که پاییز است. سقوط زودرس در طولانی مدت درخت را ضعیف کرده و منجر به مرگ آن می شود.

شاه بلوط اسب برای اولین بار به دلیل خواص دارویی خود در پایان قرن نوزدهم به طور سیستماتیک مورد مطالعه قرار گرفت - اولین بار که اثبات علمی آن در برابر بواسیر.