آلرژی شبه

آلرژی شبه (مترادف: اثر دارویی غیر طبیعی ؛ توسعه تحمل ناشی از دارو ؛ واکنش دارویی nd ؛ عدم تحمل دارو؛ حساسیت به مواد مخدر هیستامین عدم تحمل (HIT) / هیستامینوز ؛ عدم تحمل هیستامین؛ حساسیت به هیستامین ؛ ایدیوسینکراسی ؛ ICD-10 T78.1: دیگر عدم تحمل غذایی، طبقه بندی نشده در جای دیگر) قرار است در گروه "حساسیت های غیر آلرژیک یا غیر ایمنی شناختی" طبقه بندی شود زیرا هیچ مکانیسم ایمونولوژیک قابل تشخیص نیست. علائم شبیه یک حساسیت از نوع فوری

گروه آلرژی های شبه شامل عدم تحمل دارویی است (داروهای) ، عدم تحمل به افزودنی های مواد غذایی مانند رنگ می کند or مواد نگهدارنده، و زیست زاد آمین ها.

شیوع (فراوانی بیماری) برای آلرژی شبه به غذاها و مواد افزودنی تقریباً 1٪ است.

دوره و پیش آگهی: برای پیش آگهی آلرژی شبه ، شناسایی ماشه بسیار مهم است. برای تعیین این مورد از آزمایش های تحریک و رژیم های حذف استفاده می شود. هنگامی که ماشه (آلرژی) شبه تشخیص داده شد ، باید از آنها اجتناب شود (محدود کننده) رژیم غذایی) ، زیرا این تنها راه دستیابی فرد مبتلا به رهایی از علائم است. برای اطمینان از اینکه رژیم غذایی تعادل باقی می ماند با وجود محدودیت ها ، آموزش توسط یک متخصص تغذیه با حساسیت تخصص توصیه می شود. اغلب یک آلرژی شبه خود به خود بهبود می یابد. بنابراین ، تشخیص باید در فواصل منظم بررسی شود تا بیمار خود را محدود نكند رژیم غذایی بدون دلیل.