تشخیص
برای تشخیص صحیح و علت بثورات در ران، کل پوست باید یکبار معاینه شود. این معاینه ساده از پوست اجازه می دهد تا تشخیص های مشکوک و افتراقی بدون تلاش زیاد تعیین شود. ابزارهای تشخیصی دیگر ، مانند خون آزمایشات ، اسمیرها یا آماده سازی های قارچی همچنان اطلاعاتی را در مورد علل مانند عفونت ها ، بیماری های خود ایمنی ، آلرژی ها یا بیماری های مزمن پوستی ارائه می دهند و به تأیید یا رد تشخیص مشکوک کمک می کنند. نمونه گیری اطلاعاتی راجع به علت آن فراهم می کند و به ویژه در مورد بیماری های خودایمن تاول زده مانند پمفیگوس ولگاریس یا پمفیگوئید تورمی.
کدام علائم معمولی است؟
علائم همراه a بثورات پوستی در ران می تواند بسیار متنوع باشد و به علت اصلی آن بستگی داشته باشد. زونا، به عنوان مثال ، خود را از طریق خارش نشان می دهد ، درد و احساس تنش در پوست آسیب دیده است. از طرف دیگر ، عفونت های قارچی عمدتا با خارش و پوسته پوسته شدن پوست مشخص می شوند. یک عفونت باکتریایی ، مانند بلغم یا گل سرخ، معمولاً با علائم عمومی مانند همراه است تب, تهوع و خستگی بوی نامطبوع یا ترشح آن چرک همچنین برای آبسه یا عفونت های باکتریایی معمول است.
خارش با بثورات ران
یک علامت بسیار رایج همراه با بثورات مختلف خارش است. برای اکثر افراد مبتلا ، خارش ذهنی منجر به بالاترین سطح رنج می شود. نه تنها باعث خراش دردناک پوست می شود ، بلکه باعث استراحت و خواب بیشتر افراد آسیب دیده می شود. خارش یک علامت بسیار معمولی از بیماری های انگلی است ، مانند کنه های خارش دار ، ساس ها یا مشابه.
عفونت های دیگر مانند عفونت های قارچی نیز باعث خارش می شوند. یک خارش وحشتناک همچنان باعث ایجاد جوش های پوستی آلرژیک می شود. در این حالت خارش موضعی نیست ، اما تقریباً بیشتر در کل بدن گسترش می یابد.
آلرژی های تماسی ، نورودرماتیت یا intertrigo همچنین می تواند باعث خارش شدید شود. غالباً خارش را نمی توان به صورت علتی ، بلکه به صورت علامت دار درمان کرد. باصطلاح آنتی هیستامین ها، مانند Fenistil ، عمدتا برای درمان خارش استفاده می شود.
به عنوان یک اقدام محلی ، می توان از پماد های منتول یا کپسایسین در مناطق آسیب دیده استفاده کرد. با این حال ، این فقط در صورت مناسب است تغییرات پوستی محدود به ران. چنین پمادهایی برای استفاده در مناطق وسیعی از پوست مناسب نیستند.
تمام مقالات این مجموعه:
