سینوویوم به عنوان نیز شناخته می شود مایع سینوویال و ویسکوزیته بالایی دارد. عملکرد آن علاوه بر تغذیه مفصل ، کاهش اصطکاک در سطوح مفصل است. در بیماری های مفصلی مانند آرتروز، ترکیب مایع سینوویال تغییرات.
سینوویوم چیست؟
حرفه پزشکی از اصطلاح سینوویا برای توصیف مایع روان کننده به صورت واقعی استفاده می کند مفاصل. این مایع سینوویال همچنین در دستگاه های کشویی تاندون مانند بورس و غلاف تاندون یافت می شود و توسط غشای سینوویالیس تشکیل می شود. این لایه داخلی است کپسول مفصلی یک مفصل بر روی سطوح مفصلی ، سینوویا فیلمی را تشکیل می دهد که از سر خوردن صاف مطمئن می شود. این اصطلاح از قرن شانزدهم وجود داشته است. در آن زمان ، پزشک و کیمیاگر Paracelsus آن را از ترکیب یونانی "syn" و اسم "ovia" برای پروتئین ساخته است. بنابراین سینوویا به معنای واقعی کلمه ، به معنی "همراه با پروتئین" است. این تعیین در حال حاضر نشانه ای از ترکیب مایع چسبناک است. نه همه مفاصل حاوی همان مقدار سینوویا است. مقدار آن با اصطکاک مورد انتظار متفاوت است.
آناتومی و ساختار
سینوویوم یک مفصل سالم چسبناک ، مایل به زرد و شفاف است. نود و چهار درصد مایعات است آب. PH مایع سینوویال حدود 7.5 است. سینوویا از حاصل می شود خون پلاسما بنابراین ترکیب الکترولیت آن بسیار شبیه به پلاسما است. پلاسمای مختلف پروتئین ها و همچنین پلاسما آنزیم ها و اسید فسفاتاز در آن یافت می شود. پلاسما پروتئین ها شامل هر دو آلبومین و گلوبولین. به عنوان یک یادگاری از غشا syn سینوویالیس ، این مایع همچنین حاوی موسیلاژهایی مانند است اسید هیالورونیک. این اسید از طریق مقاومت در برابر فشار ، ویسکوزیته را به مایع سینوویال می دهد ، آبظرفیت اتصال و اثرات چسب. گلوکز و گلیکوزآمینوگلیکان ها از ویسکوزیته اطمینان حاصل می کنند که در بار متفاوت است.
عملکرد و وظایف
سینوویوم دو عملکرد اصلی را انجام می دهد. اول ، مفصل را تغذیه می کند غضروف با گلوکز. دوم ، نیروهای اصطکاک کمتری به دلیل مایع رخ می دهد. علاوه بر این ، مخلوط چسبناک a شوکاثر جاذب و در نتیجه اطمینان حاصل می کند که مفاصل صدمه ای نبینید. بدون سینوویا ، مفاصل بدن انسان پس از مدت کوتاهی علائمی از سایش نشان می دهد و بنابراین ذره ذره از هم می پاشد. ویسکوزیته مایع سینوویال با بار اعمال شده تغییر می کند. اسید هیالورونیک مسئول این امر است. اگر به عنوان مثال ، نیروهای برشی قویتر شوند ، ویسکوزیته اسید هیالورونیک کاهش می یابد و بنابراین ایجاد می کند تعادل. از آنجا که اسید در واقع مایع است ، مایع سینوویال به شکل بسیار مولکولی باقی می ماند. این فرم مولکولی بالا به این معنی است که ویسکوزیته برای جلوگیری از آن کافی است آب از دست دادن در مفصل به دلیل حرکات فشار. به دلیل مواد شیمیایی فعل و انفعالات، اسید هیالورونیک به طور ایده آل به غضروف یک مفصل بسته به حرکت ، مولکول ها در روان کننده به محض اینکه نیروهای فشاری قوی روی مفصل وارد شوند ، به هم متصل می شوند و ساختارهای کره مانند ایجاد می کنند. به عنوان کره ، آنها روی سطح مفصل آویزان می شوند غضروف. این خاصیت برای حرکاتی مانند پرش اهمیت ویژه ای دارد. در حین حرکات سریع یا حرکات برشی ناگهانی ، از مقاومت مایع سینوویال کاسته می شود. این کاهش اصطکاک در مفصل را کاهش می دهد. به این ترتیب ، مایع سینوویال از هر مفصل در برابر سایش و فشارهای شدید محافظت می کند زیرا با حرکت در حال حرکت سازگار است و می تواند در عرض چند ثانیه شکل خود را تغییر دهد. تبادل مایعات و تغذیه غضروف از طریق متناوب اتفاق می افتد فشار و فشار. اگر یک مفصل برای مدت طولانی بی حرکت باشد ، این سیستم هماهنگ بار و تخلیه مختل می شود. در نتیجه ، تغذیه غضروف مفصلی نیز مختل می شود. از این رو، آسیب غضروف رخ می دهد به دلیل سوء تغذیه.
بیماری
سینوویوم ممکن است در ترکیب و کمیت خود دچار تغییرات پاتولوژیک شود. چنین پدیده ای ، به عنوان مثال ، در بیماری هایی مانند آرتروز، بلکه در سایر بیماری های مفصلی نیز وجود دارد. این یک بیماری مفصل دژنراتیو است. ارگانیسم با تولید بیش از حد سینووی به تمام تغییرات مفصل واکنش نشان می دهد. این پدیده به عنوان هیدروپس مفصل نیز شناخته می شود و می تواند به عنوان مثال ، در نتیجه یک روند التهابی در مفصل یا پس از نشانه ای از سایش در مفاصل ایجاد شود. به دلیل بیش از حد مایع سینوویال ، از این پس مفصل از خارج متورم به نظر می رسد. یا یک ریزش واقعی یا تورم کپسول وجود دارد. همزمان با تولید بیش از حد ، سینوویوم همچنین ترکیب خود را تغییر می دهد. مایع سینوویال آبکی تر می شود. یا مایع در اثر بقایای سلولی کدر می شود و یا حتی به دلیل خونریزی تاریک می شود. اگر خونریزی وجود داشته باشد ، سینوویا حتی تأثیر غضروف مفصلی دارد. به دلیل گرانروی از دست رفته ، مایع سینوویال دیگر نمی تواند وظایف خود را انجام دهد. اگر تغییر رنگ ایجاد نشود و مایع سینوویال هنوز شفاف باشد ، باز هم افت عملکردی وجود دارد. در نتیجه کپسول مفصل می تواند بیش از حد کشیده شود. سپس از این به عنوان افیوژن تحریک پذیر یاد می شود ، که در زمینه آن بسیار رایج است آرتروز. می توان مایعات را از مفصل آسیب دیده تخلیه کرد پنچر شدن. تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی مایع تخلیه شده ممکن است تغییرات مختلفی را در ترکیب سینوویوم نشان دهد. که در آرتروز, التهاب از طریق مایع سینوویال قابل تشخیص است. که در نقرس، تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی شواهدی از اختلال در را نشان می دهد اسید اوریک متابولیسم
