خطرات
کیست ها فضای مشخصی را در بافت غده پستانی اشغال کرده و آن را به پهلو فشار می دهند. این فشار مداوم روی بافت همچنین می تواند تا حدی عقب نشینی کند. بافت غده ای نیز رشد نمی کند و در نهایت ممکن است پستان کوچکتر به نظر برسد.
این یکی از دلایل تسکین کیست های بزرگتر است. با وجود کیست ها ، خطر اندکی باقی مانده نیز وجود دارد که سلول ها همچنان به سلول های دیگر متمایز می شوند. بنابراین پاپیلوماها می توانند از دیواره کیست ایجاد شوند. پاپیلوماها به طور کلی تومورهای خوش خیم نیز هستند ، اما حتی این سلول ها می توانند در 10-15٪ بیماران تخریب شوند. همچنین ایجاد تومورهای بدخیم ، کارسینوماها ، از دیواره کیست تا حدودی کمتر است.
برداشتن
برداشتن کیست از پستان توسط انجام می شود پنچر شدن یا مداخله جراحی. کیست بوسیله جراحی برداشته می شود خصوصاً هنگامی که سو of ظن احتمال دژنراسیون وجود دارد. در برخی از تصاویر معاینه ، گاهی اوقات نمی توان به روشنی تشخیص داد که تومور خوش خیم است یا بدخیم.
همچنین در زنان با شناخته شده است ماستوپاتی یا موارد شناخته شده از سرطان پستان در خانواده ، به بیماران توصیه می شود کیست ها را بردارند. پس از آن تشخیص می تواند مجموعه ای از نمونه های بافت شناسی را تأمین کند. برای جراحی یک بیهوشی عمومی کوتاه به بیمار داده می شود. بسته به محل قرارگیری کیست ، دسترسی به کیست می تواند از طریق برشی در زیر پستان در چین پستان یا در لبه خارجی نزدیک زیر بغل باشد.
سرانجام ، پزشک کیست را آزادانه آماده می کند و سپس آن را همراه با کپسول خارج می کند. مراقبت از پارگی کیست و آسیب رساندن به کپسول است. این امر خصوصاً در صورت وجود سوign بدخیمی بسیار مهم است.
اگر دیواره کیست آسیب دیده باشد ، سلولهای تخریب شده می توانند به بافت سالم منتقل شوند ، که می تواند به معنای رشد تومور باشد. سپس کیست برای بررسی دقیق و اطمینان از تشخیص به آزمایشگاه ارسال می شود.
