در مطالعه ای بین سالهای 2006 تا 2007 ، مشخص شد که از MRI می توان ضخامت آن را اندازه گیری کرد عصب باصرهبه در صورت از دست دادن فیبر عصبی (آتروفی نوری) ، این امر در معاینه MRI با کاهش قطر آن قابل مشاهده است عصب باصره ضخامت این روش با استفاده از MRI 3T یک روش بسیار حساس و غیر تهاجمی است که امکان ارزیابی شرط از عصب باصره در یک زمان معاینه کوتاه ، به ویژه در گلوکوم بیماران.
اطلاعات عمومی
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یک روش تصویربرداری مدرن است که در چشم پزشکی و سایر زمینه ها استفاده می شود. در بررسی با استفاده از MRI از اسپین هسته ای استفاده می شود ، به این معنی که هر هسته اتمی بر محور خود می چرخد و بنابراین به یک آهنربای ضعیف تبدیل می شود. در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ، از آهنربای قوی برای آوردن اتمهای هیدروژن بدن ، که محورهای آنها در جهات مختلف اشاره می کنند ، به آرایش موازی استفاده می شود.
سپس امواج رادیویی ساطع می شوند که اتم های هیدروژن را به هم می زنند و جهت محوری آنها تغییر می کند. پس از خاموش کردن امواج رادیویی ، اتم های هیدروژن به حالت موازی اولیه خود باز می گردند و خود امواج رادیویی ساطع می کنند ، که سپس توسط دستگاه MRI ضبط می شوند. سپس یک تصویر مقطعی از این داده ها برای صفحه مربوطه محاسبه می شود.
بنابراین ، در اصل ، تنها چگالی اتم های هیدروژن اندازه گیری می شود ، بدین معنی که ساختارهای تشریحی بدن و به ویژه بافت نرم را می توان با MRI به وضوح نشان داد. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) برای ارزیابی دقیق تغییرات ساختاری در چشم و حفره چشم بسیار مناسب است ، زیرا امکان تمایز دقیق بین بافتها و مواد مختلف را فراهم می آورد. این روش ، در میان موارد دیگر ، برای تشخیص تومورها و التهاب استفاده می شود.
سپس اندازه ساختارها ، مانند ضخامت ماهیچه های خارجی چشم ، اندازه گیری می شود. این می تواند در مورد موارد مهم باشد التهاب عضلات یا تورم التهابی حفره چشم (اربیتوپاتی غدد درون ریز، exophthalmos) و می تواند در تشخیص پیشگام باشد. مخصوصاً در مورد یک التهاب عصب بینایی (نوریت nervi optici ، نوریت رتروبولبار) ، بررسی احتمال آتروفی نوری با استفاده از MRI از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
