سینوزیت (مترادف: سینوزیت کاتارال ؛ سینوزیت اسفنوئید; سینوس فک بالا عفونت پیشانی سینوزیت؛ عفونت سینوس پیشانی ؛ اختلال سینوس پیشانی ؛ سینوزیت پیشانی ؛ ICD-10 J32.-: مزمن سینوزیت؛ انگلیسی: رینوزینوزیت حاد (ARS) ؛ رینوزینوزیت مزمن (CRS) ؛ J01.-: سینوزیت حاد) تغییر التهابی غشای مخاطی است سینوسهای پارانازال. این یک امر مشترک است شرط و علت مراجعه زیاد به دکتر. سینوس های زیر ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند:
- سینوزیت ماگزیلا (سینوس فک بالا).
- سینوزیت اتمویدالیس (سلولهای اتموئیدی).
- سینوزیت فرونتالیس (سینوس فرونتال)
- سینوزیت اسفنوئیدالیس (سینوس اسفنوئید)
در کودکان ، بیشترین تأثیر سلول های اتموئید است ، در حالی که در بزرگسالان معمولاً التهاب غده وجود دارد سینوس فک بالا. اگر تمام سینوس ها تحت تأثیر قرار بگیرند ، به این حالت پانزینوزیت گفته می شود. سینوزیت حاد از سینوزیت مزمن (مدت زمان 2-3 ماه) متمایز می شود. در بزرگسالان ، سینوزیت حاد توسط استرپتوکوک ذات الریه یا هموفیلوس آنفولانزا در بیش از 60٪ موارد شایع ترین عوامل بیماری زا در سینوزیت مزمن هستند اورئوس اورئوس ، انواع Enteroba-ceriaceae ، كمتر سودوموناس آئروژینوزا و بی هوازی های فلور دهان. ویروس ها ویروس ها و آدنو ویروس ها نیز می توانند باعث سینوزیت شوند. گفته می شود که رینوزینوزیت هنگامی اتفاق می افتد که رینیت همزمان (التهاب ریه) وجود داشته باشد مخاط بینی) و سینوزیت (التهاب مخاط آن سینوسهای پارانازال) تمایز بین:
- رینوزینوزیت حاد (ARS) - اختلال تخلیه مرتبط با التهاب و ایجاد اختلال تهویه از سینوسهای پارانازال؛ حداکثر 12 هفته رفع کامل علائم.
- ARS مکرر - تعریف ARS بر اساس AWMF (زیر را ببینید): حداقل 4 قسمت ARS در دوره 12 ماهه (محاسبه شده از قسمت اول) با رگرسیون کامل علائم متوسط.
- رینوزینوزیت مزمن (CRS) - به عنوان تداوم انسداد بینی و / یا مشکلات ترشح> 12 هفته تعریف شده است. احتمالاً همراه با سرفه ، درد یا فشار صورت و یا اختلال بویایی تعریف CRS مطابق با دستورالعمل S2k (زیر را ببینید): علائم مداوم> 12 هفته
افسانه: cNP با (cum) بینی پولیپ ها؛ sNP بدون (سینوس) پولیپ بینی.
تجمع فصلی بیماری: سینوزیت به صورت خوشه ای در مرطوب و سرد فصل انتقال عامل ایجاد کننده (مسیر عفونت) آروژنیک (از طریق هوا) است عفونت قطره) دوره انکوباسیون (زمان از عفونت تا شروع بیماری) متفاوت است. در سینوزیت حاد ، معمولاً 7-10 روز است. اوج بروز: سینوزیت حاد عمدتا در دهه 5 زندگی رخ می دهد. در کودکان سالانه 7 تا 10 رینوسینوزیتید مشاهده می شود. در بزرگسالان ، تقریبا 2 تا 5 وجود دارد (تخمین زده می شود). سینوزیت مزمن تقریباً فقط در کودکان کم سن مشاهده می شود. شیوع سینوزیت (بروز بیماری) 16.3٪ از بزرگسالان است (در ایالات متحده). شیوع رینوزینوزیت مزمن (CRS) 5-15٪ از جمعیت تخمین زده می شود. CRScNP تقریباً 1-4٪ از جمعیت عمومی را تحت تأثیر قرار می دهد. دوره و پیش آگهی: اگر سینوزیت به موقع درمان شود ، دوره مساعد است. سینوزیت حاد / رینوزینوزیت حاد (ARS) میزان بهبودی خود به خودی زیر را نشان می دهد: 2 هفته 60-80٪ ، 6 هفته 90٪. عوارض نادر است. در رینوزینوزیت ویروسی بدون عارضه ، بهبود معمولاً طی هفت تا ده روز اتفاق می افتد. اگر فرد مبتلا دارای انقباضات آناتومیکی در ناحیه سینوسهای پارانازال باشد ، سینوزیت معمولاً بطور مکرر (عودکننده) ایجاد می شود ، زیرا خود تمیزکاری طبیعی و دفاع از سینوس مخاط با انقباض مانع می شود. به دنبال سینوزیت مزمن / رینوزینوزیت مزمن (CRS) ، ممکن است جای زخم یا پولیپ ایجاد شود. CRS با کاهش قابل توجهی در کیفیت زندگی ، کیفیت خواب و عملکرد روزانه همراه است. توجه: طبق یک مطالعه کوهورت ، بیماران مبتلا به یافته های CT یکطرفه با مداخلات اولیه معمولاً رینوزینوزیت مزمن را بدون پولیپ (21٪) تشخیص داده و به دنبال آن تومورهای بدخیم / بدخیم (19٪) و تومورهای خوش خیم (خوش خیم) دنبال می کنند (15٪) و سینوزیت قارچی آلرژیک (مربوط به قارچ) (10٪). همبودی: تقریباً 40٪ بیماران CRScNP (با (cum)) پولیپ بینی) نیز از رنج می برند آسم برونش.
