استرپتوکوک (مترادف: استرپتوکوک ؛ عفونت استرپتوکوکی ؛ استرپتوکوک بتا-همولیتیک ؛ استرپتوکوک hem-همولیتیک ؛ ICD-10 A49.1: عفونت استرپتوکوکی محل نامشخص) گرم مثبت هستند باکتری به صورت زنجیره ای مرتب شده است. آنها به فلور باکتریایی طبیعی انسان و همچنین پستانداران تعلق دارند ، اما همچنین می توانند محرک بیماری های مختلف باشند. گروه A استرپتوکوک (GAS) ، به عنوان مثال ، اغلب علت عفونت در قسمت فوقانی است دستگاه تنفسی. استرپتوکوک را می توان به چندین زیر گروه مختلف تقسیم کرد. یکی از مهمترین زیرمجموعه ها طبقه بندی لنسفیلد است که بر اساس آن باکتری بر اساس یک ساختار خاص به گروههای گروه A تا W تقسیم می شوند. علاوه بر این ، وجود دارد باکتری که نمی تواند در این گروه ها طبقه بندی شود. طبقه بندی سرولوژی استرپتوکوک ها (طبق نظر لنسفیلد).
| سروگروپ | گونه ها | همولیز |
| A | S. pyogenes ، S. گروه آنژینوسوس | β (α، γ) |
| B | S. agalactiae | β (γ) |
| C | گروه S. anginosus ، S. dysgalactiae subsp. Equisimilis | β (α، γ) |
| D | اس.بوویس | α |
| F | گروه S. anginosus | β (α، γ) |
| G | گروه S. anginosus ، S. dysgalactiae subsp. Equisimilis | β (α، γ) |
| متفرقه | استرپتوکوک های "سبز" | α (γ) |
| قابل تایپ نیست | پنومونیه | α |
نمایندگان مهم گروههای اصلی عبارتند از:
- سروگروپ A - Streptococcus pyogenes مهمترین نماینده GAS (استرپتوکوکهای گروه A) است. اینها مسئول بیماری هایی مانند التهاب لوزه (التهاب لوزه ها) ، تب مخملک ، گل سرخ (گل سرخ ؛ عفونت چرکی پوست و بافت زیر جلدی (زیر جلدی)) ، بیماری التهاب روده (مترادف: Impetigo vulgaris ؛ دوره کمون (مدت زمان عفونت تا شروع بیماری): 2-10 روز ؛ کمتر شایع استرپتوکوک پیوژنس ؛ بیشتر عفونت استافیلوکوکوس اورئوس): عفونت سطحی بسیار مسری ، پوستی. اوتیت میانی (عفونت گوش میانی) ، فارنژیت (فارنژیت) ، یا فاشیاس نکروزان کننده (عفونت تهدید کننده زندگی پوست ، زیر جلدی (بافت زیرپوستی) ، و فاشیا با گانگرن پیشرونده ؛ غالباً بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس یا سایر شرایطی را که منجر به مشکلات گردش خون یا کاهش دفاع ایمنی)
- سروگروپ B - Streptococcus agalactiae ؛ اینها ، از جمله ، مسئول سپسیس (مسمومیت خون) ، عفونت های مجاری ادراری و زخم و عفونت های نوزادی هستند.
- استرپتوکوک پنومونیه (به هیچ گروه سرویکی اختصاص داده نشده است) - آنها عمدتاً مسئول آن هستند ذات الریه (ذات الریه)، اوتیت مدیا (اوتیت میانی) و مننژیت (مننژیت)
- استرپتوکوک های خوراکی (به هیچ گروه سرویکی اختصاص داده نشده است) - باکتری هایی که از نظر فیزیولوژیکی در حلق قرار دارند ، در دستگاه گوارش و واژن. آنها اغلب عوامل ایجاد کننده در هستند آپاندیسیت (آپاندیسیت) ، اندوکاردیت (آندوکاردیت) و دندان کرم خوردگی دندان.
- انتروکوک (به هیچ گروه سرویکی اختصاص داده نشده است) - از نظر فیزیولوژیکی در روده قرار دارند. اغلب عوامل بیماری زای عفونت ادراری هستند.
مخزن پاتوژن انسان است. انتقال پاتوژن (مسیر عفونت) از طریق مدفوع دهانی است (عفونت هایی که در آن پاتوژن های دفع شده با مدفوع (مدفوع) از طریق دهان (دهانی)؛ عفونت اسمیر) ، به عنوان مثال ، تماس دست با سطوح آلوده یا آیروژنیک (عفونت قطره در هوا) .عفونتهای غیر مستقیم از طریق غذا توصیف می شود ، اما بسیار نادر است. مدت زمان عفونت (مسری بودن) برای عفونت های حاد استرپتوکوکی که به طور خاص درمان نشده اند می تواند تا 3 هفته و برای کسانی که ترشحات چرکی دارند بیشتر باشد. پس از شروع آنتی بیوتیک موثر درمان، بعد از 24 ساعت سرایت برای عفونت گلو متوقف می شود. دوره و پیش آگهی: به عنوان یک قاعده ، عفونت های استرپتوکوکی را می توان به خوبی درمان کرد آنتی بیوتیک ها. اگر درمان کافی نیست ، عوارضی مانند روماتیسمی تب or گلومرولونفریت (کلیه بیماری ، همراه با التهاب سلول های فیلتر کلیه) ممکن است رخ دهد.
