ذات الریه در نوزاد

ذات الریه یک بیماری التهابی است ریه بافت و همچنین به عنوان شناخته می شود ذات الریه. این یکی از شایع ترین بیماری های سیستم تنفسی در کودکان است. می تواند توسط عوامل بیماری زای مختلف ایجاد شود.

زمان عفونت نیز در روند آن ، بلکه در شناسایی عامل بیماری نقش دارد. بنابراین ، کودک می تواند مستقیماً در هنگام تولد یا اندکی پس از آن به عنوان نوزاد یا در هفته ها و ماه های بعدی به این بیماری آلوده شود. از آنجا که کودک سیستم ایمنی بدن به طور مداوم در حال بلوغ است ، اما در ابتدا نیز توسط آن پشتیبانی می شود آنتی بادی از مادر (به اصطلاح محافظت از بارداری) ، مرحله ای که کودک در آن آلوده است بسیار مهم است.

سالانه تخمین زده می شود که 150 میلیون کودک در سراسر جهان با آنها قرارداد می بندند ذات الریه. 2 میلیون از این کودکان در اثر ذات الریه می میرند ، اما این آمار توسط کشورهای در حال توسعه در آسیا و آفریقا افزایش می یابد. علاوه بر سن بیمار و سویه عامل بیماری زا ، پنومونی نیز می تواند با توجه به محل وقوع آن تقسیم شود.

در اینجا بین ذات الریه که به صورت سرپایی بدست آمده و عفونت هایی که به صورت بیمارستانی ایجاد شده اند ، تمایز قائل می شوند. سرپایی به این معنی است که کودک در محیط طبیعی خود به یک عامل بیماری زا در خارج از بیمارستان آلوده شده است. بیمارستان بیمارستانی اصطلاح دیگری برای "اکتساب در بیمارستان" است. عفونت های اکتسابی در بیمارستان معمولاً مطلوب نیستند ، زیرا کودک اغلب به دلیل بیماری دیگری در بیمارستان بستری می شود سیستم ایمنی بدن بنابراین علاوه بر این ضعیف می شود.

عوامل خطر

عوامل مختلفی می توانند خطر ابتلا به ذات الریه را در کودک افزایش دهند. می توان بین عواملی که خطر عفونت را افزایش می دهند و عواملی که تأثیر منفی بر دفاع کودک در برابر عوامل بیماری زا دارند ، تشخیص داد. اصولاً یک محیط نامناسب خطر ابتلا به بیماری را افزایش می دهد.

این بدان معناست که نوزادان و کودکانی که از نظر اجتماعی ضعیف هستند ، بیشتر در معرض خطراتی مانند نقص بهداشتی ، تغذیه ناسالم و احتمالاً منفعل قرار می گیرند. استعمال دخانیات. بالغ شدن ریه نمی تواند با چنین شرایطی کنار بیاید و بیمار می شود. ناهنجاری های سیستم تنفسی ، نقص ایمنی مادرزادی ، آسم برونش, قلب نقص ، بلکه عفونت های با ویروس ها که باعث بیماری سیستمیک می شوند (به عنوان مثال سرخک) می تواند باعث بروز ذات الریه شود. هر چه مدت اقامت در بیمارستان بیشتر باشد ، خطر ابتلا به عفونت های بیمارستانی. اگر کودک مجبور به تهویه شود زیرا او شرط گزینه دیگری باقی نمی گذارد ، خطر ذات الریه بیشتر می شود.