ذات الریه در نوزاد پس از تولد
ذات الریه در نوزادان نیز می تواند بلافاصله پس از تولد رخ دهد. این به اصطلاح است عفونت نوزاد، که دلایل مختلفی دارد. در زمینه سندرم عفونت آمنیوتیک ، کودک می تواند به آن آلوده شود میکروب ها در حال حاضر در مادر است رحم.
عوامل بیماری زا معمولاً از واژن مادر به داخل سلول خارج می شوند رحم و در آنجا عفونت ایجاد کند. هنگام تولد کودک ، علائمی مانند تب، بی علاقگی ، عدم تمایل به نوشیدن ، تنفس مشکلات و مشکلات گردش خون می تواند در 72 ساعت اول زندگی رخ دهد. در بیشتر موارد ، اینها هستند باکتری معروف به گروه B استرپتوکوک.
در اصل ، هر عضوی می تواند تحت تأثیر چنین عفونی قرار گیرد ، اما ذات الریه رایج است. در هر صورت ، مراقبت های پزشکی فوری و فوری از کودک و درمان فوری با آنتی بیوتیک ها انجام می شود ، زیرا در غیر این صورت می تواند عواقب جدی ، تهدید کننده زندگی داشته باشد. حتی پس از 72 ساعت اول زندگی ، ممکن است عفونت ایجاد شود ، در نتیجه ذات الریه.
عوامل خطر بسیاری وجود دارد که باعث ایجاد چنین ذات الریه می شود ، مانند عوارض هنگام تولد ، زخم روی کودک ، اقدامات پزشکی مانند قرار دادن کاتتر یا دسترسی به آن خون سیستم و موارد دیگر. تشخیص ذات الریه در نوزادان و نوزادان بسیار دشوار است. هنگام شناسایی عامل بیماری ، سن کودک ، موقعیت جغرافیایی محل عفونت و زمان سال باید در نظر گرفته شود.
معاینه a خون فرهنگ روش انتخابی برای بزرگسالان است ، اما اغلب در کودکان کوچک نتیجه مثبتی ندارد. خون هنوز هم می توان از نظر پارامترهای التهابی و تعداد لکوسیت ها بررسی کرد. اگرچه این شواهدی از عفونت را نشان می دهد ، اما به ما نمی گوید که در کجا عفونت واقع شده است.
سرانجام ، یک PCR ، یک واکنش زنجیره ای پلیمراز ، می تواند برای شناسایی پاتوژن انجام شود. در این فرآیند ، اجزای خاصی از ژنوم پاتوژن تکثیر و سپس شناسایی می شوند. تهیه خلط ، یعنی نمونه ای از مخاط خارج شده ، از نوزادان دشوار است ، زیرا آنها هنوز قادر به واکنش خودسرانه نسبت به دستورالعمل ها نیستند.
روشهای دیگری که در بیماران مسن استفاده می شود برای نوزادان بیش از حد خطرناک است و به نسبت خطر و سود رضایت بخشی نمی رسد. این امر همچنین نیاز به شستشوی برونکوآلوئولار (گرفتن مایعات از آلوئول ها) یا ریوی را از بین می برد. پنچر شدن (با استفاده از یک سوزن بلند مایعات را از خارج ریه ها بگیرید). در حالی که اسمیر ترشح حلق حلقی (اسمیر ترشح حلق مخاط) در حال حاضر در دانش آموزان بی فایده است ، در نوزادان برای به دست آوردن اطلاعات در مورد پاتوژن بسیار عالی است.
غالباً ذات الریه در نوزادان به علت a فوق عفونی سیستم تنفسی ویروس ها ابتدا در گلو بیمار مستقر شده و سپس ، به دلیل کمبود سیستم ایمنی بدن، به قسمت های پایین ریه ها مهاجرت کنید. به دلیل قرار گرفتن در معرض اشعه ، از روشهای تصویربرداری به عنوان اولین اقدام تشخیصی استفاده نمی شود. اگر بیمار هیچ واکنشی نسبت به آنتی بیوتیک درمانی موجود نشان ندهد ، اگر دوره بیماری غیرمعمول یا به ویژه شدید باشد ، اشعه ایکس از قفسه سینه (قفسه سینه) معمولاً به عنوان بخشی از کنترل خسارت در نظر گرفته می شود.
برونکوپنومونی معمولی در نوزادان و کودکان کوچک در تصویر به عنوان یک تغییر کاملاً روشن نشان داده شده است. این به دلیل نفوذی است که در واقع شده است ریه بافت و باعث می شود در برابر اشعه X نیز نفوذناپذیر باشد. پنومونی لوبار ، که در نوزادان نادر است ، به یک لوب محدود می شود ، که در تصویر به عنوان روشنایی بسیار محدود نشان داده شده است.
مزیت اشعه ایکس تشخیص بحث برانگیز است. کودک در معرض اشعه قرار دارد و در تصویر اغلب هیچ نشانه ای از عامل بیماری زا داده نمی شود. سایه در تصویر ممکن است سو confirm ظن را تأیید کند ، اما همچنین می تواند سو mis تعبیر شود.
بنابراین میزان بی فایده تجویز می شود آنتی بیوتیک ها افزایش. یک جایگزین برای اشعه ایکس است ریه سونوگرافی - سونوگرافی معاینه ریه ها. این اجازه می دهد کانون های التهاب سطحی به طور خاص به همین ترتیب و همچنین پلورال پلور ، که در زمینه ذات الریه با درگیری پلور اتفاق می افتد ، شناسایی شوند (گریه = پلورا = پلورا) ، به راحتی قابل تشخیص هستند. با این حال ، سونوگرافی در مورد التهاب های عمیق تر ، واضح است که نسبت به اشعه ایکس پایین تر است.
