بی تفاوتی در کودکان

در محیط های آشنا ، با خواهر و برادر و پدر و مادرش بازی می کند ، می خندد و سر و صدا می کند. با این حال ، اگر فردی ناگهان بیاید ، رفتار ناگهانی تغییر می کند: ناگهان ، کودک دیگر نمی تواند یک کلمه را بیان کند ، او ساکت می ماند ، نگاه می کند ، کاملاً قفل می شود. آیا این را از فرزندان خود نیز می دانید؟ کودک شما ممکن است تحت بی مهری قرار گیرد ، یک اختلال ارتباطی که کارشناسان تخمین می زنند 6,000 تا 10,000 هزار نفر در آلمان مبتلا هستند. تقلب به ویژه در کودکی.

فراوانی توهین

طبق مطالعه ای که در سال 2001 انجام شد ، تعداد موارد كوتاهی انتخابی 7 كودك در هر 1,000 نفر است. این پدیده تقریباً دو برابر شایعتر است اوتیسم، که با آن توهمی به ندرت اشتباه گرفته نمی شود.

این اصطلاح از لاتین "mutus" به معنای "بی صدا" گرفته شده و سکوت مداوم و ناشی از ترس شخص را توصیف می کند ، که با گذشت زمان شدت می یابد و در نهایت به سختی می توان به میل خود کنترل کرد. هیچ نقصی در اندام های گفتاری یا شنوایی وجود ندارد.

بی تفاوتی در کودکان

اگر كودكان در شرایط خاص یا در برابر برخی افراد كاملاً ساكت شوند ، این همیشه به سرپیچی ، بد پروری یا خجالتی بودن لحظه ای مربوط نمی شود ، بلكه می تواند نشانه هایی از سندرم توافق باشد.

والدین غالباً از كودكان مبتلا به كوتاهی به عنوان خجالتی یا بی حال ، سو تعبیر می كنند: در محیط آشنا خانواده ، خواهر و برادر و دوستان صمیمی ، فرد مبتلا به طور عادی و با آرامش صحبت می كند ، اما به محض اینكه حتی سوicion ظن دیگری به گوش دیگران برسد یا شخص ثالث می بیند که دهان در حال حرکت است ، موتیست در سکوت فرو می رود.

دلایل ایجاد توهین

هنگامی که افراد مبتلا فقط در مقابل افراد خاص یا در موقعیت های خاص ساکت هستند ، بین "كوتاری كامل" - افراد مبتلا كاملاً صحبت نمی كنند - و "شوم كاری انتخابی" (كه به آن كوتاهی انتخابی نیز گفته می شود) تمایز قائل می شوند.

تشخیص آسان نیست ، و توحید اغلب به عنوان یک سندرم قابل درمان شناخته نمی شود ، سو mis تفاهم نمی شود یا از آن چشم پوشی می شود. با این حال ، اگر اختلال ارتباطی به موقع تشخیص داده شود ، احتمال بهبودی خوب است.

توهین انتخابی به معنای دقیق بیماری نیست ، بلکه یکی از علائم احتمالی "اضطراب اجتماعی" است. برخی از دلایل اصلی ایجاد جهش انتخابی عبارتند از:

  • کمرویی مادرزادی (ژنتیکی) یا مهار کودک.

  • مشکلات درون خانوادگی

  • اختلالات رشد گفتاری یا ناهنجاری های گفتاری کودک (او ساکت است زیرا از صدا / زبان (ناقص) خود شرم دارد)

  • اختلالات اضطرابی ، به ویژه "هراس اجتماعی" (می خواهند پنهان شوند ، نمی خواهند در مرکز توجه باشند ، ترس از افراد ناشناخته یا موقعیت ها)