زونا چگونه درمان می شود؟
درمان زونا زمانی امکان پذیر است که عفونت با ویروس واریسلا زوستر برطرف شود. روش های مختلفی برای درمان زونا وجود دارد. برخی بثورات پوستی را برطرف می‌کنند، برخی درد را برطرف می‌کنند و برخی به علت: آنها به بیرون راندن ویروس از بدن کمک می‌کنند. این ممکن است زمان بهبودی را کوتاه کند.
چه درمان های خانگی می تواند کمک کند؟
درمان زونا در دستان حرفه ای است. علاوه بر درمان توسط پزشک، برخی از افراد از داروهای خانگی استفاده می کنند، به عنوان مثال برای کاهش علائم. بسیاری از کمپرس های خنک و مرطوب را زمانی که تاول ها از قبل تشکیل شده اند، تسکین می دهند. آنها گاهی اوقات در برابر شکایاتی مانند درد و خارش کمک می کنند.
عسل، خولان دریایی یا ماست طبیعی نیز گاهی برای تسکین خارش ناخوشایند ناشی از زونا استفاده می شود.
درمان های خانگی محدودیت هایی دارد. اگر علائم برای مدت طولانی ادامه یافت، بهبود نیافت و یا حتی بدتر نشد، باید همیشه با پزشک مشورت کنید.
چه چیزی درد را تسکین می دهد؟
درد حاد زونا را می توان با داروهای مسکن تسکین داد. گاهی اوقات داروهای با تأثیر متوسط مانند پاراستامول یا اسید استیل سالیسیلیک (ASA) کافی است. اینها همچنین اثر کاهش تب دارند. آنها بدون نسخه از داروخانه ها در دسترس هستند.
درد شدیدتر اغلب به مسکن های قوی تری از گروه مواد افیونی مانند ترامادول نیاز دارد. چنین داروهایی نیاز به نسخه دارند.
پماد و کرم برای مراقبت از پوست
مراقبت دقیق از پوست بخش مهمی از درمان زونا (هرپس زوستر) است. به عنوان مثال، پودرهای ضد عفونی کننده، مانع از نشستن باکتری های اضافی در نواحی آسیب دیده پوست می شوند. بسته به مرحله، لوسیون ها، پمادها، ژل ها یا پودرهای ضد عفونی کننده، خشک کننده یا ضد خارش نیز توصیه می شود. مواد فعال احتمالی شامل عوامل برنزه کننده، منتول یا پودیکانول است.
عوامل ضد ویروسی
داروهای ضد ویروسی مستقیماً عامل زونا را هدف قرار می دهند: ویروس واریسلا-زوستر. آنها از تکثیر ویروس ها جلوگیری می کنند و بنابراین ضد ویروس نامیده می شوند. نمونه هایی از این دسته از مواد فعال آسیکلوویر، والاسیکلوویر و بریودین هستند.
درمان ضد ویروسی زونا باعث تسریع بهبودی و کاهش طول مدت درد می شود. لازمه شروع زودهنگام آن است: پزشکان توصیه می کنند درمان ضد ویروسی را ظرف 72 ساعت پس از ظاهر شدن بثورات شروع کنید. به طور معمول، ضد ویروس ها به شکل قرص مصرف می شوند. در صورت دوره شدید بیماری و در بیماران مبتلا به نقص ایمنی، پزشک آنها را به صورت دم کرده نیز تجویز می کند.
درمان زونا با ویرو استاتیک به طور کلی مفید است. با این حال، در برخی موارد کاملاً ضروری نیست. به عنوان مثال، این امر در مورد بیماران جوانی که به شکل شدید زونا مبتلا نیستند و در آنها انتظار عوارضی وجود ندارد، صدق می کند.
اما در موارد دیگر، درمان ضد ویروسی به شدت توصیه می شود، مانند موارد زیر:
- بیماران بالای 50 سال
- زونا روی صورت، سر یا گردن
- دوره های شدید هرپس زوستر
- افرادی که در معرض افزایش خطر عوارض (مانند نقص ایمنی) هستند.
داروهای دیگر
اگر بیماری زونا یک گوش را درگیر کند، برخی از بیماران علاوه بر ویرواستاتیک، کورتیزون نیز دریافت می کنند. با کاهش پاسخ ایمنی بدن، اثر ضد التهابی دارد. با این حال، در حال حاضر، هنوز مشخص نیست که مزایا و معایب چنین درمان ترکیبی چیست.
اگر عفونت باکتریایی روی بثورات زونا نیز ایجاد شده باشد، پزشک آنتی بیوتیک تجویز می کند. با باکتری ها مبارزه می کند و اغلب به عنوان پماد استفاده می شود.
درمان های جایگزین برای زونا
برخی از مردم از نمک های شوسلر برای زونا استفاده می کنند، به عنوان مثال Kalium chloratum، Ferrum phosphoricum یا Kalium phosphoricum. داروهای هومیوپاتی نیز برای تبخال زوستر استفاده می شود.
مفهوم هومیوپاتی و همچنین استفاده از نمک های شوسلر در علم بحث برانگیز است. اثر این درمان ها به طور قطعی ثابت نشده است.
درمان نورالژی پس از زوستر
شایع ترین عارضه زونا نورالژی پس از زوستر است. به آن نورالژی پس از زوستر یا پس از هرپس نیز می گویند. افراد مبتلا حتی پس از فروکش کردن بثورات از درد عصبی رنج می برند. علاوه بر این، پوست آنها بیش از حد حساس است و خارش دارد. در برخی موارد، علائم برای ماه ها یا حتی سال ها طول می کشد.
پزشک معالج یک برنامه درمانی فردی برای هر بیمار تهیه می کند. مسکن ها جزء مهمی هستند. بین دو دسته از مواد فعال تمایز قائل می شود که ممکن است به صورت ترکیبی نیز استفاده شوند:
- مسکن های غیرافیونی مانند اسید استیل سالیسیلیک یا پاراستامول. آنها برای علائم خفیف تا متوسط توصیه می شوند و معمولاً بدون نسخه از داروخانه ها در دسترس هستند.
- مسکن های اپیوئیدی مانند اکسی کدون یا ترامادول. آنها نیاز به نسخه دارند و فقط برای دردهای متوسط تا شدید تجویز می شوند.
کدام مسکن ها مفید هستند که در کدام دوز از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. مهمتر از همه، نوع و شدت درد در آن نقش دارد. به‌علاوه، پزشک میزان پاسخ فردی به مسکن و عوارض جانبی را در نظر می‌گیرد.
برای درد مداوم (مزمن)، پزشکان توصیه می‌کنند که بیمارانشان از یک درمانگر درد، در مرکز درد یا کلینیک درد، مشاوره و درمان کنند.
اقدامات بیشتر برای نورالژی پس از زوستر
علاوه بر مسکن ها، داروهای ضد افسردگی در دوزهای پایین نیز برای نورالژی پس از زوستر مفید هستند. آنها از انتقال سیگنال های درد در نخاع جلوگیری می کنند. پزشک همچنین گاهی اوقات داروهای ضد اسپاسم تجویز می کند: آنها تحریک پذیری سلول های عصبی را کاهش می دهند. این همچنین در برابر درد عصبی کمک می کند.
آماده سازی کپسایسین (به عنوان مثال، به عنوان یک پماد) نیز مفید است: کپسایسین یک ماده تند است که در فلفل چیلی یافت می شود. باعث ایجاد احساس سوزش در پوست می شود که به طور موقت گیرنده های درد را فلج می کند. همچنین می توان از کرمی با بی حس کننده موضعی (لیدوکائین) استفاده کرد.
از آنجایی که درد مزمن نیز بر روان فشار وارد می کند و زندگی روزمره افراد مبتلا را به شدت محدود می کند، پزشکان نیز روان درمانی یا رفتار درمانی را به همراه درمان دارویی توصیه می کنند.
