رفتار
هنگام تصمیم گیری در مورد چگونگی و مکان درمان کودک ، شدت کودک ذات الریه نقش تعیین کننده ای دارد. اگر عفونت خفیف یا متوسط باشد ، کودک می تواند به صورت سرپایی یعنی در خانه درمان شود. معیار هیپوکسی ، کاهش غلظت اکسیژن در خون، برای اقامت در بیمارستان تعیین کننده است.
برای محافظت از کودک در برابر آسیب دائمی ، باید اکسیژن کافی به اندام ها تضمین شود. اگر کودک دچار دیسترس شدید تنفسی شود ، اگر سرعت آن زیاد باشد تنفس به طور دائم افزایش می یابد ، یا اگر بیماری منجر به محدودیت های خطرناک در رفتار نوشیدن شود ، کودک باید در بیمارستان بستری شود حتی اگر اشباع اکسیژن کافی داشته باشد. برای نوزادان و نوزادان تا 3 ماهگی ، همیشه توصیه می شود که در مورد بستری شدن در بیمارستان تصمیم بگیرند.
درمان ذات الریه در نوزادان می تواند بر اساس استفاده از آنتی بیوتیک ها یا آن را بهینه کنید. از آنجا که هدف دوم باید باشد ، شرط از کودک می تواند تحت تأثیر مثبت قرار گیرد. اگر میزان اشباع اکسیژن زیر 93٪ باشد ، بیمار باید از طریق اکسیژن تهویه شود عینک، یا اگر بینی از طریق ماسک یا سر جعبه.
از آنجا که مقادیر بسیار زیادی مایعات در اثر دفع می شود تب و سریع تنفس، برخی از نوزادان به حالت کم آبی بدن در طول بیماری. این باید با a خنثی شود معده لوله یا تزریق معده لوله باید تا حد ممکن کوچک باشد تا محدودیتی ایجاد نکند تنفس بیشتر است.
وقتی تزریق می شود ، الکترولیت ها در کودک خون باید مرتباً بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که تعادل نگهداری می شود. مسکن ها می تواند تمایل کودک به حرکت را افزایش دهد. این کمک می کند تا سرفه ترشحات جمع شده را افزایش می دهد و می تواند پیشرفت کند.
درمان ضد تب درد بیمار را تسکین می دهد ، اما هیچ اثر درمانی بر روی آن ندارد ذات الریه خودش آنتی بیوتیک مناسب باید بر اساس سن و عوامل بیماری زا انتخاب شود. از آنجا که دارو درمانی معمولاً منتظر نمی ماند تا پاتوژن شناسایی شود ، انتخاب دارو براساس غلظت های جغرافیایی و فصلی و همچنین عوامل بیماری زای استاندارد برای پنومونی نوزاد است.
باید به یک امکان توجه شود پنی سیلین آلرژی ، که نیاز به استفاده از سایر گروه های آنتی بیوتیکی دارد. تجویز خوراکی داروها باید همیشه با هدف انجام شود و باید 7 تا 10 روز طول بکشد. درمان ویروسی معمولاً به درمان علائم محدود می شود.
استفاده از ضد ویروس تقریباً هرگز ضروری نیست. در صورت اثبات شده تاثیر ذات الریه ، از انواع مهارکننده های نورآمینیداز می توان استفاده کرد ، اما با واکسیناسیون سالانه می توان عفونت را دور زد. عفونت های قارچی با درمان می شوند ضدمیکوت، اما در حال حاضر در بزرگسالان گاهی اوقات عوارض جانبی قابل توجهی دارند. بنابراین درمان دارویی ذات الریه باید همیشه تحت نظارت یک متخصص انجام شود.
