چگونه ترومبوز گوساله را در بارداری تشخیص می دهید؟ | درد در ساق پا - علائم ابتلا به ترومبوز چیست؟

چگونه ترومبوز گوساله را در بارداری تشخیص می دهید؟

همچنین در طی بارداری، نشانه های یک گوساله ترومبوز هستند درد در گوساله ، حرکت محدود ، تورم و قرمزی مبتلا پا. در صورت بروز علائم از این دست ، باید فوراً با پزشک مشورت شود ، زیرا خطر ابتلا به این بیماری افزایش می یابد ترومبوزبه خصوص در طول بارداری. با کمک یک سونوگرافی از پا عروق، پزشک می تواند یک گوساله را رد کند یا به طور قابل اعتماد تعیین کند ترومبوز.

در صورت تشخیص ترومبوز گوساله چه کاری انجام می شود؟

پس از تشخیص ترومبوز گوساله ، اقدامات درمانی فوری باید آغاز شود. از یک طرف ، گوساله ها باید با باند بسته بندی شده و بعداً با آنها فشرده شوند جوراب های فشرده سازی. فشرده سازی گوساله باید به مدت 3 ماه انجام شود.

علاوه بر این ، بیمار باید در صورت امکان حرکت کند تا از پیشرفت لخته جلوگیری کند. اقدام فوری دیگر ، دارو درمانی است. در اینجا ، داروی ضد انعقاد خون حداقل برای پنج روز پس از تشخیص ترومبوز تجویز می شود.

وزن مولکولی کم هپارین یا فونداپارینوکس عمدتا برای این منظور داده می شود. اقدامات جراحی به طور کلی در مورد ترومبوز گوساله انجام نمی شود ، مگر اینکه علائم مشخص شده و دارو بهبود نیابد. پس از درمان فوری ، داروهای ضد انعقاد به صورت قرص به عنوان یک اقدام پیشگیرانه (درمان خوراکی) مصرف می شود. چه مدت مهار ضد انعقاد خون ادامه دارد به عوامل خطرزا و بیماری های همزمان و همچنین شرایط از قبل وجود دارد ، به خصوص با توجه به ترومبوزهای قبلی. بنابراین ، درمان بین 3-6 ماه متفاوت است.

علل ترومبوز گوساله

چگونگی ایجاد ترومبوز توسط اصطلاحاً Virchow Triad توصیف شده است. از یک طرف ، تغییر در دیواره های رگ (به عنوان مثال به دلیل التهاب) تعیین کننده است. از طرف دیگر ، کاهش سرعت خون سرعت جریان (به عنوان مثال به دلیل بی حرکتی یا فشار خارجی روی پاها) یکی از علل ایجاد ترومبوز است. علت سوم تغییر در خون ترکیب (به عنوان مثال ، به دلیل بیماری های ژنتیکی یا دارو).

وقوع یا عدم وجود ترومبوز گوساله نیز به عوامل خطر خاصی بستگی دارد ، که در نهایت می تواند به Virchow Triad منجر شود. به عنوان مثال ، اگر پاها برای مدت زمان طولانی بی حرکت یا بی حرکت باشند ، خطر افزایش می یابد ، همانطور که بعد از عمل یا پرواز طولانی مدت اتفاق می افتد. در این حالت ، سرعت جریان خون کاهش می یابد ، در نتیجه خون در پاها فرو می رود و احتمال ایجاد تشکیل ترومبوس را افزایش می دهد.

چاق (چاقی) با BMI بیش از 30 نیز ممکن است به ترومبوز مبتلا شود ، زیرا آسیب به دیواره عروق می تواند رخ دهد. در شرایطی که سرطان - به ویژه از معده، لوزالمعده ، ریه ها و لنفوم ها - تشکیل تومور فعال کننده لخته پروتئین ها همچنین خطر ترومبوز را افزایش می دهد. استروژن درمانی - برای پیشگیری از بارداری با قرص یا در حین يائسگي - می تواند خطر ترومبوز در گوساله را افزایش دهد ، به خصوص در ترکیب با نیکوتین (استعمال دخانیات).

در سندرم به اصطلاح آنتی فسفولیپید ، یک بیماری خود ایمنی منجر به افزایش خطر ترومبوز می شود. آنتی فسفولیپیدها هستند آنتی بادی که به فسفولیپیدها متصل می شوند و سپس عملکرد ضد انعقاد را کاهش می دهند پروتئین ها. این امر منجر به افزایش تشکیل ترومبوس می شود.

علاوه بر این ، خطر ترومبوز در طی بارداری و نفاس با تغییرات هورمونی افزایش می یابد. همچنین ممکن است به طور ارثی تمایل به ترومبوز افزایش یابد (ترومبوفیلی) در این مورد ، خاص است پروتئین ها در لخته شدن نقش دارند ، یا پروتئین های ضد انعقادی خیلی کم هستند. نقص را می توان به درجات مختلف بیان کرد.