میله ها و مخروط ها در چشم

تعریف

چشم انسان دارای دو نوع گیرنده نوری است که ما را قادر می سازد ببینیم. از یک طرف گیرنده های میله ای و از طرف دیگر گیرنده های مخروطی وجود دارد که دوباره تقسیم می شوند: گیرنده های آبی ، سبز و قرمز. این گیرنده های نوری یک لایه از شبکیه را نشان می دهند و در صورت تشخیص نور سیگنالی به سلول های متصل به آنها می فرستند. از مخروط ها برای دید نوری (دید رنگی و دید در روز) و میله ها برای دید اسکوتوپیک (درک در تاریکی) استفاده می شود.

ساختار

شبکیه چشم انسان ، که شبکیه نیز نامیده می شود ، 200 میکرومتر ضخامت دارد و از لایه های مختلف سلول تشکیل شده است. در خارج سلولهای اپیتلیال رنگدانه ای وجود دارد که برای متابولیسم شبکیه بسیار مهم هستند ، زیرا گیرنده های نوری مرده و همچنین اجزای سلول ترشحی را که در طی فرایند بینایی تولید می شوند ، جذب و تجزیه می کنند. در ادامه ، اکنون گیرنده های نوری واقعی را که به میله ها و مخروط ها جدا شده اند ، دنبال کنید.

وجه مشترک هر دو این است که عضوی بیرونی دارند که در جهت رنگدانه قرار دارد اپیتلیوم و همچنین با آن تماس دارد. به دنبال آن یک مانیتور نازک ایجاد می شود ، که اعضای خارجی و داخلی را به هم متصل می کند. در میله ها ، عضو خارجی یک دسته از دیسک های غشایی است ، شبیه به یک دسته سکه.

از طرف دیگر ، در مخروط ها ، عضو خارجی متشکل از چین های غشایی است ، به طوری که در قسمت طولی عضو خارجی مانند نوعی از مو شانه ، با دندانها نشان دهنده چین های منفرد است. غشای سلولی عضو خارجی حاوی رنگ بصری گیرنده های نوری است. رنگ مخروط ها رودوپسین نامیده می شود و از یک گلیکوپروتئین اوپسین و 11 سیس شبکیه تشکیل شده است ، که اصلاح ویتامین A1 است.

رنگ های بصری مخروط ها با رودوپسین و با اشکال مختلف اپسین از یکدیگر متفاوت هستند ، اما دارای شبکیه نیز هستند. فرایند بینایی رنگ بصری را در دیسک های غشا و چین های غشایی مصرف می کند و باید دوباره تولید شود. دیسک ها و چین های غشایی به طور مداوم در حال بازسازی هستند.

در این فرآیند ، آنها از فالانگ داخلی به فالانکس خارجی مهاجرت می کنند و در نهایت آزاد می شوند ، توسط رنگدانه جذب و شکسته می شوند اپیتلیوم. سو mal عملکرد رنگدانه اپیتلیوم باعث رسوب بقایای سلول و رنگ بینایی می شود ، مانند مورد رتینیت رنگدانه، مثلا. پیوند داخلی بدن اصلی سلول گیرنده های نوری است و شامل آن است هسته سلول و اندامکهای سلول.

این همان جایی است که فرآیندهای مهم مانند خواندن DNA ، تولید آن اتفاق می افتد پروتئین ها یا مواد پیام رسان سلول در مورد گیرنده های نوری ، گلوتامات ماده پیام رسان است. پیوند داخلی نازک تمام می شود و در انتها دارای پای گیرنده ای است که از طریق آن سلول به سلولهای به اصطلاح دو قطبی (سلولهای انتقال دهنده) متصل می شود. در پای گیرنده ، حباب های فرستنده با ماده پیام رسان گلوتامات ذخیره می شوند.

گلوتامات برای انتقال سیگنال به سلولهای دو قطبی استفاده می شود. یک ویژگی خاص گیرنده های نوری این است که ماده فرستنده به طور دائمی در تاریکی آزاد می شود ، در حالی که با بروز نور ، انتشار آزاد می شود. بنابراین مانند سایر سلولهای ادراکی نیست که محرک منجر به افزایش ترشح فرستنده شود.

سلولهای دو قطبی میله ای و مخروطی وجود دارد که به نوبه خود به آنها متصل می شوند گانگلیون سلولهایی که لایه سلول گانگلیونی را تشکیل می دهند و در نهایت پسوندهای سلول تشکیل می شوند عصب باصره. همچنین یک اتصال افقی پیچیده از سلولهای شبکیه وجود دارد که توسط سلولهای افقی و سلولهای آماکرین تحقق می یابد. شبکیه توسط سلولهای به اصطلاح مولر ، سلولهای گلیالی شبکیه ، که کل شبکیه را پوشانده و به عنوان داربست عمل می کند ، تثبیت می شود.