پلی نوروپاتی دیابتی: دارو درمانی

اهداف درمانی

  • نورومگلیسمی (خون گلوکز سطح در محدوده طبیعی) از جمله کنترل قلب و عروق عوامل خطر.
  • بهبود کیفیت عمومی زندگی

توصیه های درمانی

  • درمان دردناک پلی نوروپاتی دیابتی علامتی است همیشه باید توسط اقدامات غیر دارویی پشتیبانی شود.
  • درمان دردناک پلی نوروپاتی دیابتی باید در اسرع وقت شروع شود و بنابراین رهبری برای بهبود کیفیت زندگی (به عنوان مثال ، کیفیت خواب ، تحرک).
  • بی دردی طبق طرح مرحله بندی WHO:
    • مسکن غیر افیونی (پاراستامول، نماینده خط اول).
    • مسکن افیونی با قدرت کم * (به عنوان مثال ، ترامادول) + مسکن غیر افیونی (برای موارد شدید کوتاه مدت استفاده کنید) درد).
    • مسکن افیونی با قدرت بالا * (به عنوان مثال ، مورفین) + ضد درد غیر افیونی.

    * اپیوئیدها نه به عنوان خط اول یا دوم درمان برای نوروپاتیک درد.

  • عوامل برای درمان خط اول: داروهای ضد صرع مانند گاباپنتین و پرگابالین, سروتونین-نوراپی نفرین بازدارنده های جذب مجدد مانند دوولتسستین و ونلافاکسین، و داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای کپسایسین 8٪ وصله در بیماران با سنسور حرکتی دیابتی به همان خوبی انجام شد پولیروپاتی (DSPN) در مقایسه مستقیم با پرگابالینداروی موثر را باید از طریق آزمایش و خطا در هر بیمار منفرد یافت. علائم فردی ، عوارض جانبی و موارد منع مصرف باید در نظر گرفته شود. توجه: مواد با افزایش خطرات طولانی مدت کلیه و قلب و عروق (به عنوان مثال ، NSAIDs ، coxibs) نشان داده نمی شوند!
  • اقدامات درمانی خاص برای:
    • خودمختار قلب نوروپاتی دیابتی (می توانید ؛ به زیر مراجعه کنید).
    • خودمختار نوروپاتی دیابتی (ADN)
      • و در دستگاه گوارش (نگاه کنید به زیر).
      • و در دستگاه ادراری تناسلی (به زیر مراجعه کنید).
  • همچنین به بخش «ادامه درمان» مراجعه کنید.

نکات بیشتر در مورد درد درمانی

از عوامل / گروه های دارویی زیر استفاده نشود:

  • آلفا لیپوئیک اسید
  • کانابینوئیدهای
  • پماد کپسایسین
  • پچ لیدوکائین
  • داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی
  • مهار کننده های انتخابی Cox-2
  • انتخابی سروتونین/نوراپی نفرین بازدارنده های جذب مجدد.

مداخلات درمانی خاص برای نوروپاتی دیابتی اتونوم قلب (CAN)

عدم استفاده از [سطح شواهد (EG) B]:

و در دستگاه گوارش

درمان با توجه به اختلال خاص طبق دستورالعمل ها برای بیماران فاقد اعتبار نیز معتبر است دیابت. داروهای دارای فعالیت گاستروپروکینتیک (تحریک فعالیت حرکتی معده) شامل این موارد هستند دومپریدون, اریترومایسین (برای درمان طولانی مدت مناسب نیست) ، و متوکلوپرامید.

و در دستگاه ادراری تناسلی

اقدامات درمانی خاص طبق دستورالعمل ها:

  • پاراسمپاتومیمیمتک به عنوان مونوتراپی توصیه نمی شود [سطح شواهد (EC) B].
  • مسدود کننده های انتخابی آلفا 1 به عنوان درمان انتخابی در مردان مبتلا به دیابت قند ، هیپرپلازی پروستات ("پروستات بزرگ شدن ") ، و تشکیل ادرار باقیمانده (در صورت عدم وجود اختلال عملکرد ارتواستاتیک) [سطح شواهد (EC) A].
  • بدون استفاده از فیناستراید در صورت عدم وجود هیپرپلازی پروستات از نظر بالینی [سطح شواهد (EC) A].
  • درمان آنتی کولینرژیک تحت کنترل ادرار باقیمانده برای علائم بیش فعالی مثانه (از جمله سیستوپاتی دیابتی) [گزینه].
  • انحراف ادرار در بیماران با تشکیل ادرار باقیمانده مزمن در صورت ناکافی بودن دارو درمانی [سطح شواهد (EC) A].
  • درمان آنتی بیوتیکی عفونت های ادراری علامت دار با توجه به وضعیت مقاومت ؛ در عفونت های پیچیده دستگاه ادراری (به عنوان مثال ، وضعیت متابولیک ناپایدار) ، حداقل یک دوره درمان حداقل 7 روز توصیه می شود [سطح شواهد (EC) B]