تشخیص اپی کندیلیت هومری بر اساس علائم بالینی و معاینهی جسمی. تکنیک های تصویربرداری فقط استثنا هستند. اختیاری تشخیص دستگاه پزشکی- بسته به نتایج تاریخ ، معاینهی جسمی, تشخیص آزمایشگاهی، و واجب تشخیص دستگاه پزشکی-برای استفاده می شود تشخیص های افتراقی.
- سونوگرافی (سونوگرافی معاینه) مفصل آسیب دیده - برای دیدن تورم در محل قرار دادن عضله ؛ بررسی پیگیری برای ارزیابی موفقیت در درمان.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI ؛ روش تصویربرداری مقطعی با کمک رایانه) (با استفاده از میدان های مغناطیسی ، یعنی بدون اشعه X) ؛ به خصوص برای تجسم مناسب است صدمات بافت نرم) مفصل آسیب دیده - در صورت شک به پارگی (پارگی) ؛ برای تجسم تورم در محل قرار دادن عضله یا در مورد اپیکندیلوپاتی حومری مزمن (> 6 ماه) توجه: در صورت امکان ، MRI باید تحت افزایش و انجام شود فتنه (چرخش دست به سمت خارج) مفصل آرنج.
- الکترومیوگرافی (EMG ؛ اندازه گیری فعالیت عضله الکتریکی) / NLG (اندازه گیری سرعت هدایت عصبی) - در صورت مشکوک شدن به ضایعه نوروژنیک ارجاعی یا محیطی.
