بیهوشی برای کولونوسکوپی
A کولونوسکوپی معمولاً روی بیمار بیدار انجام می شود ، زیرا این روش ناخوشایند است اما بسیار دردناک نیست. معمولاً به بیماران آرامبخش می دهند مانند درمیوم (میدازولام). این باعث می شود که آنها در حین معاینه بخوابند.
انجام این کار نیز امکان پذیر است کولونوسکوپی تحت بیهوشی کوتاه در این مورد دارو پروپوفول استفاده می شود. بیمار را در یک خواب دلپذیر و کوتاه قرار می دهد.
پروپوفول از طریق اداره می شود رگ کمی قبل از شروع گاستروسکوپی. عوارض جانبی احتمالی کاهش است خون فشار و درایو تنفسی کاهش می یابد. در نتیجه ، دارو نباید به بیمارانی که دارای بی ثباتی در گردش خون هستند داده شود و همه بیماران باید برای چند ساعت پس از مشاهده در بیمارستان یا در مطب پزشک باشند کولونوسکوپی.
بیهوشی در دندانپزشک
برای بیشتر اقدامات دندانپزشکی ، بی حسی موضعی در حفره دهان کافی است. برای این منظور ، دندانپزشک استفاده می کند بی حس کننده های موضعی مانند لیدوکائین. در صورت نیاز به جراحی اساسی ، مانند جراحی بر روی چندین دندان عقل یا بر روی دندان هایی که در آنها جابجا شده اند کام, آرام بخش or بیهوشی همچنین استفاده می شود
برای آرام کردن و تمدد اعصاب (بدون از دست دادن هوشیاری!) الف آرام بخش با اکسید نیتروژن می توان استفاده کرد. گاز خنده از طریق ماسک استنشاق می شود.
این روش به ویژه برای درمان کودکان مناسب است. منظم بیهوشی با تنفس (لوله گذاری بیهوشی) نیز می تواند انجام شود. در این مورد ، با این حال ، تنفس لوله از طریق وارد می شود بینی، از آنجا که این عمل در حفره دهان. مواد مخدر پروپوفول به عنوان القا تجویز می شود ، که منجر به از دست دادن هوشیاری کامل می شود.
القای بیهوشی
در ابتدای هر بیهوشی اصطلاحاً القا an بیهوشی است. ساعاتی قبل از عمل ، در صورت لزوم می توان داروی تسکین دهنده اضطراب را تجویز کرد. بسته به نوع بیهوشی ، القای بیهوشی می تواند به صورت داخل وریدی یا استنشاق باشد.
برای تجویز وریدی ، محیطی یا کاتتر وریدی مرکزی برای رساندن داروها به سیستم عروقی مورد نیاز است. به محض دسترسی ، خواب آورها (قرص خواب) ، مسکن و آرامبخش عضلانی اداره می شوند متناوباً ، بیهوشی می تواند بوسیله ایجاد شود استنشاق با استفاده از گاز بیهوشی. این روش به ویژه برای افرادی که قرار دادن دسترسی وریدی در هنگام بیداری به راحتی امکان پذیر نیست (به عنوان مثال کودکان) بسیار جالب است. بعد از هر بار القای بیهوشی ، باید راه های هوایی ایمن شود و بیمار باید تهویه شود ، زیرا داروی شل کننده عضلات به بیمار اجازه نفس کشیدن را نمی دهد.
تمام مقالات این مجموعه:
