آنتی بیوتیک برای ذات الریه

معرفی

ذات الریه تقریباً همیشه ناشی از عفونت باکتریایی است. عوامل بیماری زا با سرفه یا عطسه منتقل می شوند و باعث التهاب قسمت تحتانی می شوند دستگاه تنفسی. شایعترین عوامل محرک شامل پنوموکوک در بزرگسالان و باکتری از تیره Haemophilus influenzae نوع b و استافیلوکوکوس اورئوس در کودکان کوچک

باکتری ذات الریه معمولاً با درمان می شود آنتی بیوتیک ها. در بیشتر موارد ، دارو درمانی منجر به بهبود سریع علائم و بهبود بیماری می شود. درک آن مهم است آنتی بیوتیک ها فقط به التهاب ناشی از کمک می کند باکتری. آنتی بیوتیک ها برای بی اثر هستند ذات الریه که دلایل دیگری نیز دارد (به عنوان مثال ویروس ها، انگلی یا قارچ).

از این آنتی بیوتیک ها استفاده می شود

در مورد ذات الریه ، از آنتی بیوتیک های گروه بتا لاکتام ها استفاده می شود ، به عنوان مثال آمینوپنی سیلین ها. اینها آماده سازی هایی هستند که از سنتز دیواره سلول و در نتیجه ازدیاد عوامل بیماری زای ذات الریه جلوگیری می کنند. شناخته شده ترین نماینده این گروه است پنی سیلین.

بسیاری از افراد از آلرژی به پنی سیلینبه همین دلیل است فلوروکینولون (به عنوان مثال موکسی فلوکساسین یا لووفلوکساسین) یا ماکرولیدها (به عنوان مثال اریترومایسین) می تواند به صورت جایگزین تجویز شود. برای ذات الریه خفیف ، داروها حداقل به مدت پنج تا هفت روز به صورت قرص مصرف می شوند.

در مورد ذات الریه شدید توصیه می شود یک مهار کننده بتا-لاکتاماز استفاده کنید (به عنوان مثال آمپی سیلین/ سولباکتام) علاوه بر آمینوپنی سیلین ها. این از طریق تزریق به صورت داخل وریدی تجویز می شود. در بیماران مبتلا به ذات الریه پیشرفته ، که در حال حاضر باعث عوارضی مانند سپتیک می شود شوک، پیپراسیلین / تازوباکتام (Pip / Taz) در ترکیب با ماکرولید داروی انتخابی است. این دارو همچنین منحصراً در بیمارستان و به صورت داخل وریدی تجویز می شود.

چگونه تصمیم گرفته می شود که از آنتی بیوتیک ها استفاده شود؟

در ابتدای درمان ذات الریه ، پزشک باید یک آنتی بیوتیک مناسب انتخاب کند ، زیرا همه آماده سازی ها به هر باکتری کمک نمی کند. پزشک از یک طیف باکتریایی خاص شروع می کند که به طور معمول منجر به ذات الریه می شود و دارو را بر این اساس انتخاب می کند. بیماران تاریخچه پزشکی همچنین امکان نتیجه گیری احتمالی در مورد نوع عفونت را فراهم می کند (به عنوان مثال سفر به کشورهایی که میزان مقاومت چندانی در آنها بالا است میکروب ها، مکانیکی قبلی تهویه، ساکنان خانه های سالمندان).

انتخاب یک آنتی بیوتیک مناسب به این مسئله نیز بستگی دارد که آیا بیمار به برخی داروها حساسیت یا عدم تحمل داشته باشد. درمان های قبلی آنتی بیوتیک ، تحمل و مقاومت احتمالی آنها نیز در انتخاب آنتی بیوتیک تأثیر دارد. در مورد ذات الریه بدون عارضه ، پزشک یک آنتی بیوتیک کاملاً موثر برای شما تجویز می کند که در برابر عوامل بیماری زای معمول که باعث ذات الریه می شوند ، مثر است.

در بسیاری از موارد ، درمان آنتی بیوتیکی باید از قبل بدون اطلاع دقیق از عامل بیماری زا آغاز شود ، زیرا این هدف برای جلوگیری از پیشرفت سریع بیماری است. در موارد شدید ، که نیاز به درمان در بیمار دارد ، پاتوژن در آزمایشگاه شناسایی و شناسایی می شود (تشخیص خلط ، خون فرهنگها) این امکان انتخاب یک آنتی بیوتیک را فراهم می کند که به طور خاص در برابر این پاتوژن موثر باشد. .