بیماری غواصی

مترادف

بیماری غواص ، تصادف یا فشار رفع فشار ، بیماری کیسان (بیماری کیسان) بیماری رفع فشار بیشتر در حوادث غواصی رخ می دهد و بنابراین بیماری غواص نیز نامیده می شود. مشکل واقعی در بیماری فشار فشاری این است که اگر خیلی سریع صعود کنید ، حباب های گاز در داخل بدن ایجاد می شود و این علائم را ایجاد می کند. بیماری رفع فشار با توجه به شدت علائم به سه نوع تقسیم می شود.

تعریف

در اصطلاحات چند تناقض وجود دارد. در انگلیسی بیماری رفع فشار از بیماری فشار فشرده سازی (DCS) یا بیماری رفع فشار نامیده می شود. هیچ تفاوتی بین "بیماری" و "بیماری" وجود ندارد.

بسیاری از پزشکان غواصی نیز این تفاوت را قبول ندارند. مشکل دیگر این نام این است که ، برای تکمیل سردرگمی ، بیماری رفع فشار نیز به اختصار DCI (حادثه رفع فشار) است. بیماری رفع فشار چتر ، دو رویکرد مختلف برای ایجاد حباب گاز در داخل بدن را پوشش می دهد.

از یک طرف ، تشکیل حباب های گاز می تواند به دلیل نیتروژن بیش از حد در موجود باشد خون یا بافت (DCS). همچنین می تواند گاز دیگری مانند هلیوم یا هیدروژن باشد. از طرف دیگر ، اگر فشار خیلی زیاد باشد ، می تواند منجر به پارگی در ریه مرکزی شود عروق و در نتیجه به شکل گیری حباب های هوا در خون عروق (حباب گاز شریانی) آمبولی، AEG).

علت

حلالیت گاز در مایع به فشار محیط بستگی دارد (قانون هنری). به عنوان مثال ، هنگامی که شما به عمق 30 متر شیرجه می روید ، فشار جزئی گاز افزایش می یابد و بنابراین گاز بیشتری در محلول حل می شود خون. این بدان معنی است که نیتروژن محلول بیشتری در خون وجود دارد.

اکنون خون نیتروژن را به بافت منتقل می کند ، جایی که به دلیل تغییر فشار فشار (اشباع بافت) نیتروژن بیشتری در آن تجمع می یابد. بافتهای مختلف بسته به میزان جریان خون ، نیتروژن را با سرعتهای مختلف جذب می کنند. خون رسانی به یک بافت هرچه بیشتر باشد (به عنوان مثال)

la مغز) ، سریعتر نیتروژن را جذب می کند ، یعنی بافت سریعتر از داخل اشباع می شود غضروف یا استخوان ، به عنوان مثال ، جایی که خون رسانی ضعیف است. به همین ترتیب ، هنگام ظهور بافت ، اشباع اتفاق می افتد ، یعنی بافت نیتروژن را به داخل خون آزاد می کند و نیتروژن از طریق ریه ها خارج می شود ، همچنین از بافت به بافت دیگر متفاوت است. در حالی که مغز کاملاً سریع اشباع می شود ، استخوان ها or غضروف زمان بسیار طولانی

در هنگام صعود ، بنابراین باید قوانین رفع فشار را رعایت کنید ، در غیر این صورت اگر سریع صعود کنید ، فشار خارجی سریعتر از بافتها می شود تا از بین بروند. نیتروژن و گازهای دیگر که قبلاً حل شده بودند ، دیگر در محلول باقی نمی مانند و حباب های گاز در مایع خون و بافت ایجاد می کنند. این فرآیند را می توان با کف کردن بطری گاز دار در هنگام باز شدن مقایسه کرد.

حباب های گاز حاصل اکنون می توانند صدمات مکانیکی در بافت ایجاد کرده و مانع خون شوند عروق، شبیه ترومبوس (گاز) است آمبولی) خطر بیماری رفع فشار در ارتفاعات (غواصی در دریاچه کوهستان) افزایش می یابد ، زیرا فشار جوی در اینجا کمتر است و گازها حتی در محلول باقی می مانند. نام این بیماری کیسون به نام کیسونی است که برای ساخت پایه های پایه های پل استفاده شده است.

با کاسون ها امکان کار برای مدت زمان طولانی تر برخلاف زنگ های غواصی که قبلاً استفاده می شد ، وجود داشت. با ورود کیسون ها ، تعداد بیماری های رفع فشار افزایش یافت. همچنین فضانوردان هنگام خارج شدن از فضا خطر ابتلا به بیماری رفع فشار را دارند. برای به حداقل رساندن خطر ، فضانوردان باید شب را قبل از تخلیه فضا در محفظه ای که فشار آن به طور قابل توجهی پایین است ، بگذرانند تا بتوانند به شرایط فشار کم عادت کنند.