کدام آنتی بیوتیک بهترین است؟ | آنتی بیوتیک برای ذات الریه

کدام آنتی بیوتیک بهترین است؟

در شرایطی که ذات الریه، داروی انتخابی آنتی بیوتیک از گروه آمینوپنی سیلین ها است (به عنوان مثال آموکسی سیلین) با این حال ، کدام آنتی بیوتیک در بهترین حالت کار می کند ذات الریه بستگی به سن بیمار و بیماریهای همزمان دارد نیکوتین مصرف الکل و شدت و علت عفونت. مناسب ترین دارو برای هر مورد ارزیابی می شود و توسط پزشک به صورت جداگانه تعیین می شود.

مدت زمان تجویز آنتی بیوتیک

به طور معمول ، عفونی است ذات الریه نیاز آنتی بیوتیک ها با درمان معمولاً هفت روز طول می کشد. این داروها را می توان به صورت قرص به صورت خوراکی مصرف کرد. مدت زمان توصیه شده برای مصرف آنتی بیوتیک نباید تحت هیچ شرایطی کاهش یابد ، زیرا این امر باعث ایجاد مقاوم می شود باکتری.

برای پیشرفت خفیف بیماری ، درمان خوراکی کافی است ، در حالی که برای پنومونی شدید ، آنتی بیوتیک ها باید به صورت داخل وریدی تجویز شود. بدین منظور به بیمار دسترسی وریدی محیطی داده می شود و سپس دارو از طریق تزریق به بدن تزریق می شود. آنتی بیوتیک معمولاً به مدت پنج تا هفت روز تجویز می شود و بیمار باید در این مدت در بیمارستان بماند.

چه زمانی می توان انتظار بهبود داشت؟

معمولاً ذات الریه درمان شده حداکثر پس از سه هفته به طور کامل درمان می شود. در صورت عدم بهبود ، درمان دارویی باید تغییر کند و ممکن است درمان شدیدتر در بیمارستان ضروری باشد. به منظور تعیین اینکه آیا بیمار باید به دلیل ذات الریه در بیمارستان بستری شود یا خیر ، از امتیاز CRB-65 استفاده می شود. این یک شاخص بالینی است که شدت پنومونی را تخمین می زند. در صورت کدر شدن هوشیاری ، افزایش تعداد تنفس ، کاهش میزان خون تحت فشار یا بیمار بالای 65 سال ، بیمار در هر صورت بستری می شود و درمان بیشتر در بیمارستان انجام می شود.

اگر آنتی بیوتیک م workثر نباشد چه کاری انجام می دهید؟

در صورت وجود ذات الریه ، پزشک طیف وسیعی را تجویز می کند آنتی بیوتیک ها نسبتاً سخاوتمندانه ، زیرا عفونت باید به سرعت برای جلوگیری از عوارض درمان شود. علائم باید تحت درمان دارویی به سرعت بهبود یابد. اگر هنوز پس از چند روز بهبودی حاصل نشد ، ممکن است درمان آنتی بیوتیکی مثر نباشد.

در این شرایط ممکن است بستری شدن بیمار در بیمارستان ضروری باشد. در آنجا می توان عامل بیماری زا را تشخیص داد و در صورت لزوم ، آنتی بیوتیک های دیگری را که به طور خاص میکروب را هدف قرار می دهند ، تجویز کرد. دلایل دیگری که ممکن است آنتی بیوتیک در پنومونی کار نکند نیز ممکن است ناشی از عفونت باشد ویروس ها یا انگلی.

بسته به عامل بیماری زا ، سایر مواد فعال باید تجویز شوند. آنتی بیوتیک های مرسوم دیگر حتی در مورد سویه های به اصطلاح مقاوم دیگر م effectiveثر نیستند باکتری. این عوامل بیماری زا از طریق برنامه های مکرر آنتی بیوتیک ایجاد شده اند و باید با درمان آنتی بیوتیکی تهاجمی تر (با آنتی بیوتیک های ذخیره ویژه) درمان شوند. می توانید اطلاعات بیشتری در مورد پیدا کنید مقاومت آنتی بیوتیکی اینجا.