مقاومت به معنای کاهش یا عدم پاسخ میکروب به آنتی بیوتیک است ، اگرچه تجربه علمی نشان می دهد که این آنتی بیوتیک باید میکروب را از بین ببرد. در آغاز سن آنتی بیوتیک ها، مقاومت تا حد زیادی ناشناخته بود. دلیل این امر این بود که اکثر مردم قبلاً هرگز با آنتی بیوتیک تماس نداشته اند.
هنگامی که باکتری و آنتی بیوتیک در تماس اولیه قرار گرفتند ، دارو توانست سریع و قابل اعتماد عامل بیماریزایی را از بین ببرد. امروزه به سختی کسی وجود دارد که حداقل یک بار آنتی بیوتیک مصرف نکرده باشد. اکثر عوامل بیماری زا نیز با آنتی بیوتیک تماس گرفته اند.
بسیاری از سویه های باکتریایی هنوز در حال ایجاد مکانیزمی هستند که اطمینان حاصل کنند آنتی بیوتیک ، که در غیر این صورت بسیار مضر است ، دیگر نمی تواند به آنها آسیب برساند. یک مکانیزم اصطلاحاً جهش است. اگر یک آنتی بیوتیک مثلاً با مهار آنزیمی عمل کند و اگر این آنزیم توسط باکتری در سطح ژنتیکی مولکولی تبدیل (جهش یافته) شود ، آنتی بیوتیک دیگر نمی تواند اثر کافی داشته باشد.
آنتی بیوتیک ها که فقط یک نقطه حمله در باکتری دارند (به عنوان مثال ماکرولید مانند اریترومایسین) به ویژه در برابر مقاومت حساس هستند. علت اصلی ایجاد مقاومت از یک سو در قطع سریع درمان و از سوی دیگر در استفاده عجولانه از آنتی بیوتیک ها. مطالعات گزارش می دهند که هر دومین پزشک آنتی بیوتیک تجویز می کند حتی اگر این یک باکتری نباشد بلکه یک عفونت ویروسی باشد.
در کشورهایی که آنتی بیوتیک به صورت آزاد در سوپرمارکت ها موجود است ، میزان مقاومت به طور قابل توجهی افزایش می یابد. در آلمان ، 7-8٪ مقاومت در برابر وجود دارد پنی سیلین. در کشورهایی مانند اسپانیا یا تایوان نیمی از کشورها میکروب ها در حال حاضر مقاوم هستند
خطر این است که تحت شرایط خاص هیچ داروی ذخیره ای م effectiveثر نیست (به عنوان مثال) ماکرولیدها در شرایطی که پنی سیلین مقاومت) و بیماریهایی که نیاز به درمان فوری دارند دیگر قابل درمان نیستند. اشرشیاکلی باکتری در برابر 30٪ مقاوم هستند داکسی سایکلین و کوتریموکسازول. 10٪ پنوموکوک های خطرناک ، 50٪ موارد عفونت مجاری ادراری میکروب ها E. coli به داروی استاندارد قبلی مقاوم هستند آموکسی سیلین. به همین دلیل ، آماده سازی ترکیبی از آموکسی سیلین با اسید کلاولانیک. در اینجا اسید کلاولانیک اطمینان حاصل می کند که مکانیسم مقاومت باکتری از بین می رود.
تولید داروهای جدید
مدتی است که گروههای جدید آنتی بیوتیکی در بازار وجود دارد که عمدتا در درمان آنها استفاده می شود میکروب ها که مقاوم شده اند کتولید (تلوترومایسین) برای درمان عفونت های فوقانی و تحتانی تأیید شده است دستگاه تنفسی از سال 2001. آنها با مهار سنتز پروتئین باکتری که به اصطلاح واقع شده اند ریبوزومها.
اگزالیدینون ها با مهار سنتز پروتئین موجود در آن عمل می کنند باکتری در مرحله بسیار اولیه مقاومت ها هنوز توصیف نشده اند. زمینه های اصلی کاربرد عبارتند از: ذات الریه، عفونت های پوستی و بافت نرم همراه با دوره های شدید.
