دارو درمانی با افزایش دیاستول
در بسیاری از موارد ، فشار خون بالا باید با داروی اضافی درمان شود. در اصل ، می توان بین اصطلاحاً "مونوتراپی" و "درمان ترکیبی" تمایز قائل شد. در حالی که مورد اول فقط از یک دارو استفاده می کند ، در درمان ترکیبی از دو یا چند دارو به طور موازی استفاده می شود.
اگر فقط دیاستول شایسته درمان است و باید کاهش یابد ، مونوتراپی معمولاً کافی است. در کل ، پنج کلاس مختلف دارویی برای انتخاب وجود دارد:
- تیازیدها: اینها داروهای ادرار آور هستند و در بدن عمل می کنند کلیه. بنابراین تیازیدها به طور غیر مستقیم پایین می آیند خون فشار.
مواد فعال شناخته شده هیدروکلروتیازید (HCT) یا زایپامید هستند. از آنجا که الکترولیت ها ("نمک") در بدن ما ، به ویژه پتاسیم، می تواند در طول درمان به طور منظم عدم تعادل شود خون چک باید در طول درمان انجام شود. نقطه ضعف این گروه از مواد این است که آنها باعث افزایش خون سطح قند ، که در صورت نامطلوب است دیابت ماهی
در موارد اضطراری یا زمانی که نمی توانید تیازید مصرف کنید ، حلقه بزنید دیورتیک ها استفاده می شود (به عنوان مثال فوروزماید) از زمان حلقه دیورتیک ها به سرعت مقدار زیادی آب از دست می دهیم و بنابراین الکترولیت ها, سدیم و پتاسیم سطح باید بررسی شود. حلقه دیورتیک ها در حاد مفید هستند قلب شکست به دلیل اقدام سریع و قدرتمند آنها.
- مهار کننده های ACE و مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین: مواد موثره مانند آنالاپریل or رامیپریل یا والسارتان یا کندزارتان پایین تر فشار خون با تداخل در سیستم مهم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) ، که فشار خون را از طریق حلقه های کنترل پیچیده تنظیم می کند.
اعضای حیاتی برای این موارد هستند قلب، ریه ها و کلیه ها.
- کلسیم آنتاگونیست: آنها کانالهای کلسیم را در دیواره های خون شریانی مسدود می کنند عروق، باعث گشاد شدن یا گسترش آنها می شود. مواد موثره مانند آملودیپین بنابراین پایین تر است فشار خون.
- بتا بلاکرها: برای مدت طولانی بتا بلاکرها (متوپرولول, بیسوپرولولو غیره) درمان انتخابی در نظر گرفته شد فشار خون بالا. مطالعات اخیر نشان می دهد که سایر داروها مانند مهار کننده های ACE، یک مزیت دارند و از بیماران در برابر بیماری های ثانویه بهتر محافظت می کنند. با این وجود ، بلاکرهای بتا هنوز هم در موارد خاص ضروری هستند فشار خون بالا.
