نوروپاتی دیابتی

نوروپاتی دیابتی چیست؟

دیابت mellitus و مرتبط با آن تنظیم نادرست خون سطح قند می تواند طیف وسیعی از آسیب های ناشی از آن را ایجاد کند که عملا می تواند بر تمام قسمت ها و سیستم های بدن تأثیر بگذارد. بین بیماریهای ثانویه کوتاه مدت و طولانی مدت تمایز قائل می شوند. موارد دوم شامل آسیب به اعصاب (نوروپاتی) ، که با در نظر گرفتن علت آن ، به عنوان نوروپاتی دیابتی شناخته می شود.

تقریباً هر سوم دیابت بیمار در طول بیماری دچار نوروپاتی دیابتی می شود. اگر فقط یک عصب منفرد تحت تأثیر قرار گیرد ، اگر چند مورد باشد ، آن را مونونروپاتی دیابتی می نامند اعصاب آسیب دیده اند ، به آن دیابتی گفته می شود پولیروپاتی. در بیشتر موارد ، نوروپاتی اصطلاحاً محیطی را تحت تأثیر قرار می دهد اعصاب، که مسئول حرکت عضلات و انتقال احساسات پوستی و حسی هستند. از طرف دیگر ، نوروپاتی اتونوم دیابتی یک مورد خاص است که در آن ارگان های داخلی یا عملکردهای حسی مختل می شوند (به عنوان مثال دیس ریتمی قلب ، فلج روده ، ضعف مثانه or اختلال نعوظ).

علائم همراه نوروپاتی دیابتی

نوروپاتی دیابتی بسته به اینکه روی کدام اعصاب تأثیر بگذارد ، می تواند به روش های مختلفی خود را نشان دهد. این اغلب به صورت احساسات مربوط به عصب (پارستزی) رخ می دهد ، که باعث می شود فرد مبتلا احساس سوزن سوزن شدن یا سوزش احساسات گاهی اوقات اصطلاحاً نوروپاتیک است درد نیز رخ می دهد.

این افراد معمولاً تحت عنوان تیراندازی ناگهانی توصیف می شوند درد، اغلب در ترکیب با سوزش یا احساس سوزن سوزن شدن این درد غالباً شبها بدتر می شود و بنابراین مرتباً خواب فرد مبتلا را می گیرد. در موارد نادر ، ممکن است فلج یا بی حسی در عضلات یا نواحی پوستی نیز رخ دهد.

اگرچه از نظر تئوری طیف وسیعی از علائم احتمالی نوروپاتی دیابتی وجود دارد ، اما این بیماری اغلب با الگوی خاصی بروز می کند: اولین بار پا و پاها تحت تأثیر قرار می گیرند ، جایی که احساس سوزن سوزن شدن و سوزش احساسات به طور مکرر تجربه می شود یا درک آشفته سرما و گرما مشاهده می شود. با گذشت زمان ، دردهای مکرر ، تیراندازی (درد نوروپاتیک) اضافه می شود و علائم به دست و بازو گسترش می یابد. اگر حتی در آن زمان هیچ روش درمانی مناسب آغاز نشود ، ممکن است در سیر بعدی بیماری ، فلج یا بی حسی در اندام ها رخ دهد.

کاهش حساسیت پوست پا و پاها نیز می تواند منجر به یک بیماری ثانویه پیچیده شود: پای دیابتی. این در ابتدا منجر به بدشکلی عجیب پا می شود. این امر به این دلیل است که در واکنش به عصب های حسی آسیب دیده پا ، وزن به روشی غیرمعمول منتقل می شود.

با پیشرفت بیماری ، تاول ، خراش و سایر زخم ها ایجاد می شوند بدون اینکه بیمار بتواند علت را به خاطر بسپارد. دلیل این امر نوروپاتی دیابتی است: به دلیل کاهش حساسیت پوستی ، پا کمتر جابجا می شود و وزن کمتر به قسمت های مختلف پا منتقل می شود. بنابراین ، در مدت زمان طولانی تری ، فشار زیادی بر روی همان قسمت از پا وارد می شود ، که می تواند منجر به تحریک پوست و به مرور زمان ، باز شدن زخم ها شود. علائم نوروپاتی اتونوم دیابتی باید مستقل از این مورد در نظر گرفته شود. اینها شامل مواردی می شود قلب تپش قلب یا افتادن ، کاهش یا افزایش تعریق ، اسهال و یبوست، احساس منظم سیری همراه با آروغ زدن و اختلال نعوظ.