اطلاعات عمومی
ضد اسید (جمع: آنتی اسیدها) دارویی است که می تواند در پزشکی برای خنثی سازی محیط اسیدی دستگاه گوارش مورد استفاده قرار گیرد. مواد موثره مورد استفاده به عنوان آنتی اسیدها عمدتا نمک های اسیدهای ضعیف یا بازهای ضعیف هستند. ویژگی مشترک همه آنتی اسیدها این است که آنها به عنوان یک بافر روی آب معده عمل می کنند و بنابراین می توانند آن را خنثی کنند.
به این ترتیب ، استفاده از آنتی اسیدها می تواند به تسکین کمک کند سوزش معده، التهاب معده پوشش و درد در بالا دستگاه گوارش. تعداد اصلی آنتی اسیدها شامل: علاوه بر این ، اخیراً ، به ویژه آماده سازی ترکیبی آلومینیوم و منیزیم هیدروکسید به طور گسترده ای در درمان مزمن استفاده شده است سوزش معده. ترکیب دو ماده فعال مختلف این مزیت را به وجود می آورد که می توان شروع سریع اثر یک ماده را با مدت زمان طولانی اثر ماده دیگر ترکیب کرد.
اثر کلی آنتی اسید را می توان از این طریق چندین برابر افزایش داد. علاوه بر این ، ترکیب هیدروکسید آلومینیوم و منیزیم هیدروکسید مفید شناخته شد ، زیرا با مصرف همزمان هر دو ماده فعال می توان وقوع عوارض جانبی را به میزان قابل توجهی کاهش داد. در این زمینه ، مطالعات گسترده نشان داده است ، به عنوان مثال ، بیمارانی که برای مدت زمان طولانی تری با آنتی اسیدهای ترکیبی تحت درمان قرار گرفتند ، کمتر مبتلا به یبوست به طور متوسط. - منیزیم ،
- آلومینیوم یا
- کلسیم- ترکیبات حاوی
اثر علامتی
اگرچه آنتی اسیدها یک اثر محافظتی اثبات شده بر روی دارند معده و قسمت تحتانی مری و با خنثی سازی اسید معده از بروز آسیب اسید جلوگیری می کند ، این گروه از داروها یک داروی کاملاً علامتی است. تاکنون اثری درمانی (یعنی بهبودی) از آنتی اسیدها اثبات نشده است. هنگام مصرف داروهای ضد اسید ، اثرات مختلف دارویی نامطلوب (عوارض جانبی) می تواند رخ دهد.
در رابطه با مصرف آنتی اسیدهایی که در بالا توضیح داده شد ، تغییرات قوام مدفوع ، اسهال و یبوست می تواند رخ دهد. آنتی اسیدها نیز بر روی تأثیر دارند کلیه تابع. به همین دلیل ، در برخی از بیماران تغییر نسبت الکترولیت ها مشاهده شده است. هنگام مصرف آنتی اسیدها ، باید این نکته را نیز درنظر گرفت که می تواند جذب و اثر سایر داروها را کاهش دهد ، گاهی اوقات به شدت.
حالت عمل
اثر آنتی اسیدها به ویژه در خنثی سازی اسیدی مشهود است معده محیط. اضافی اسید معده با استفاده از بازهای ضعیف (یا نمک ها) موجود در آنتی اسیدهای مختلف بافر می شود. این بدان معنی است که کوچکترین اجزای ماده ضد اسید پیوند شیمیایی با اسید معده تشکیل می دهند و بنابراین به طور دائمی آن را "غیرفعال" می کنند.
بنابراین اسید معده خاصیت اسیدی خود را از دست می دهد و دیگر نمی تواند به غشای مخاطی تحریک شده مری یا معده آسیب برساند. برخی از مواد فعال همچنین می توانند یک فیلم محافظ بر روی غشای مخاطی مری و معده بگذارند. به طور کلی ، اثر ضد اسیدها چند دقیقه پس از مصرف شروع می شود و تا چهار ساعت ادامه دارد.
علاوه بر مدت زمان و سرعت عمل آنتی اسیدها ، به اصطلاح ظرفیت بافر (یا ظرفیت خنثی سازی) ماده فعال مربوطه نقش بسزایی دارد. ظرفیت بافر ظرفیت چیزی بیش از مقدار قدرت فعال که یک ضد اسید می تواند اعمال کند را توصیف نمی کند. مواد فعال با ظرفیت خنثی سازی بالا تأثیر زیادی دارند. آنها می توانند تعداد زیادی از ظرفیت های اسیدی را متصل و خنثی کنند.
