مقدار مایعاتی که هر روز می نوشیم باید از طریق دستگاه ادرار دفع شود. ترشحات از بدن از طریق تخلیه مایع صورت می گیرد مثانه - خودارضایی
اختلال در زندگی چیست؟
نمودار شماتیک نشان دهنده آناتومی و ساختار ادرار مثانه. برای بزرگنمایی کلیک کنید. در اصطلاحات اصطلاح پزشکی ، اصطلاح ادرار به تخلیه ادرار گفته می شود مثانه. کنترل تخلیه مثانه یک کنش متقابل پیچیده است. در مثانه ، گیرنده های دیواره مثانه به میزان پر شدن مثانه پاسخ می دهند. وقتی فشار بالا می رود ، آنها یک سیگنال را نشان می دهند اصرار به ادرار کردن و احساس می کنیم که باید از توالت بازدید کنیم. کودکان بزرگتر و بزرگترها معمولاً می توانند آگاهانه این روند را کنترل کنند ، رفتن به توالت را به تعویق بیندازند یا خود را تسلیم کنند اصرار به ادرار کردن و تخلیه مثانه. با این حال ، پس از یک مرحله خاص از پر شدن مثانه ، دیگر نمی توان ادرار را کنترل کرد و عملکرد آن به صورت انعکاسی است. اینکه فشار شدید مثانه چگونه تجربه می شود ، فردی است. تخلیه مثانه را می توان از طریق آموزش هدفمند مثانه آموزش داد. این آموزش برای استفاده می شود درمان در شرایطی که بیاختیاری مشکلات ، اما همچنین اگر شخصی احساس کند که مجبور است خیلی مرتب به توالت برود بدون اینکه زیاد بنوشد ، می تواند مورد استفاده قرار گیرد. در بیشتر موارد ، این احساس ناشی از عادت مراجعه مکرر به توالت است. تحمل آگاهانه مدت زمان بیشتری می تواند تمایل به مثانه را به تأخیر بیندازد.
کارکرد و وظیفه
مایعاتی که هر روز مصرف می کنیم باید توسط بدن به اندازه کافی پردازش شده و دوباره از بدن دفع شوند. این کار از طریق دستگاه ادراری انجام می شود. مایعات در کلیه ها به ادرار تبدیل می شود و از آنجا به داخل ادرار منتقل می شود میزنای به مثانه ادرار مثانه ادرار عضوی توخالی است و به عنوان اندام ذخیره ادرار عمل می کند. حداکثر تا 800 میلی لیتر ادرار می تواند در آنجا جمع شود. یک اصرار به ادرار کردن در حال حاضر در حدود 200 تا 400 میلی لیتر ادرار رخ می دهد. با این حال ، از حدود 800 میلی لیتر ادرار در مثانه ، کنترل ارادی دیگر امکان پذیر نیست. هر از چند گاهی باید مثانه تخلیه شود و ادرار از بدن خارج شود. در طی مرحله ای که مثانه به آرامی پر می شود ، عضلات مثانه غیرفعال می مانند و منبسط می شوند تا ادرار را در خود جای دهند. مثانه در طی این فرآیند توسط عضله اسفنکتر بسته می ماند. با پر شدن بیشتر و بیشتر ، ادرار اتفاق می افتد. تخلیه توسط اراده قابل کنترل است. هنگام تخلیه مثانه ، عضلات مثانه منقبض می شوند ، عضله اسفنکتر شل می شود و می توان مثانه را تخلیه کرد. وقتی اشتیاق به دفع ادرار بیشتر می شود ، مردم برای تخلیه مثانه به یک توالت مراجعه می کنند. اینکه چند بار نیاز به تخلیه دارد ، از فردی به فرد دیگر متفاوت است. بسته به مقدار مایعی که مصرف می کنیم ، حداکثر 8 بار در روز ادرار می کنیم. ادرار در 4 مرحله انجام می شود. در ابتدا عضلات مثانه منقبض می شوند. انقباض اسفنکتر داخلی را در مقابل باز می کند مجرای ادرار، سپس اسفنکتر خارجی. سرانجام ، ادرار از طریق خارج می شود مجرای ادرار. این روند با کمک شکم و کف لگن عضلات روند ادرار با کنترل می شود مغز. عضلات مثانه به مقدار پر شدن مثانه واکنش نشان می دهند و تکانه ها را به آن گزارش می دهند مغز از طریق مسیرهای عصبی. وقتی تقریباً 350 میلی لیتر ادرار در مثانه وجود دارد ، مغز تمایل به ادرار کردن را ثبت می کند و رفلکس تخلیه مثانه را از طریق آن کنترل می کند نخاع هنگام دفع ادرار با ارسال انگیزه هایی برای انقباض عضلات مثانه و شل شدن اسفنکتر داخلی و خارجی. رفلکس تخلیه مثانه می تواند تا حدی سرکوب و کنترل شود ، با مغز ارسال تکانه های بازدارنده به عضلات مثانه از طریق نخاع. در برخی از افراد ، به ویژه افراد مسن یا مبتلایان بیاختیاری مشکلات ، کنترل ارادی ممکن است مختل شود و باید از طریق درمانی دوباره آموزش ببیند معیارهای.
بیماریها و شرایط
اگر فعل و انفعال تخلیه مثانه به طور مطلوب عمل نکند ، ممکن است اختلالات و ناراحتی های مربوط به آن ایجاد شود. در هنگام ادرار طبیعی ، مثانه چندین بار در روز کاملا تخلیه می شود. اگر تخلیه مثانه به دلیل تنگی یا انسداد مشکل باشد (سوزش ادرار) مجرای ادرار، به عنوان مثال در مورد بزرگ شده پروستات، سنگ مثانه یا تومورها ، ادرار کردن ممکن است همراه باشد درد. در مورد عفونت ، بارداری، تومورها و کاتتر دائمی ، تخلیه مکرر مثانه ممکن است رخ دهد ، اما فقط کمی ادرار دفع می شود (پولاکوریا). در پلی اوریا ، مقدار زیادی ادرار در طول روز دفع می شود. دلایل آن معمولاً است دیابت ملیتوس یا استفاده از داروهای ادرار آور. در شب ادراری ، مبتلایان مجبورند شبانه مثانه خود را تخلیه کنند با وجود مقادیر طبیعی مایعات. علت ممکن است باشد نارسایی قلبی یا عفونت مثانه. با این حال ، گاهی اوقات ، این صرفاً یک فرض روانشناختی است که اشتیاق زیاد به ادرار را نشان می دهد. احتباس ادرار (آنوریا) می تواند در اثر انسداد مکانیکی دستگاه ادراری مانند سنگ ، تومور ، اجسام خارجی یا پروستات بزرگ شدن ، بلکه با تأثیرات روانشناختی مانند انسداد ادرار در حضور افراد دیگر (پارورز). در شرایطی که احتباس ادرار، خطر تشکیل ادرار باقیمانده وجود دارد ، که می تواند باعث عفونت مثانه شود ، که معمولاً همراه است درد و سوزش در هنگام ادرار کردن که در مثانه تحریک پذیر، میل مکرر به ادرار کردن وجود دارد ، که اغلب با ترس از عدم دسترسی به موقع توالت همراه است. مثانه تحریک پذیر همچنین به حساس است سرد. در شرایطی که ضعف مثانه (بیاختیاری) ، یک نشت ادرار ناخواسته وجود دارد ، که با شرم آور برای مبتلایان همراه است. اشکال مختلفی از بی اختیاری وجود دارد که در آنها مکانیسم بسته شدن مثانه به طور مطلوب کار نمی کند یا فعل و انفعالات فیزیکی جنین در اثر تأثیرات مختلف مختل می شود. آنها شامل می شوند بی اختیاری استرس, بی اختیاری urge، بی اختیاری سرریز ، بی اختیاری رفلکس و خارج مجاری ادرار بی اختیاری ادرار.
