مژه

آناتومی مژه ها

مژه ها ، Ciliae لاتین ، زائده های پوست در پستانداران و انسان است. آنها به صورت موهای خمیده در لبه پلک های بالا و پایین چشم هستند و آنها را کاملاً پوشانده و به اصطلاح خط مژه می پوشانند. آنها دو تا چهار ردیف تشکیل می دهند و برای محافظت از چشم حساس عمل می کنند.

مژه ها متعلق به موهای مویی است. در شکل آنها کوتاه ، سفت و سخت و منحنی است. تعداد مژه ها در هر چشم بین 50 تا 250 مژه متغیر است.

برای اینکه بینایی محدود نشود ، در قسمت فوقانی به سمت بالا خمیده می شوند پلک و به پایین روی پلک پایین. در بالا پلک بیشتر (تقریباً 200) و طولانی تر (تقریباً

10 میلی متر) مژه ها ، در پایین پلک آنها کوتاه تر (تقریباً 7 میلی متر) و تعدادشان کمتر است (تقریباً 75).

مژه ها از مو ریشه این توسط احاطه شده است غدد سباسه، غدد زایس و میبوم. با این حال ، بر خلاف اکثر موهای بدن ، مژه ها عضله ای ندارند که بتواند آنها را درست کند ، اصطلاحاً Musculus erector pili.

طول مژه ها در پلک بالا با پلک پایین متفاوت است: در قسمت بالا مژه های بلندتر با طول حدود 8 تا 12 میلی متر وجود دارد. طول آنها در پلک پایین فقط 6 تا 8 میلی متر است. طول عمر مژه ها نسبتاً کوتاه است: بعد از 100 تا 150 روز آنها از روی پوست چشم رانده می شوند و مژه های جدید جایگزین می شوند.

دوره رشد مژه های جدید حدود 10 هفته است. اگر مژه ها بریده یا پاره شوند ، بدن با رشد مجدد جبران می کند. مژه ها مواد مغذی خود را مانند چربی را از طریق لنگر انداختن ریشه روی پلک ها ، جایی که چربی و غدد عرق واقع شده اند

با این کار مژه ها نرم و لطیف می شوند. به طور معمول ، مژه ها همان رنگ مژه ها را دارند سر و موهای بدن اگر مژه ها به طور غیرمنتظره ای لمس شوند ، چشم به صورت انعکاسی بسته می شود.

مژه ها با هم قفل می شوند و به نوعی قفس گرفتن را ایجاد می کنند. این از چشم در برابر اجسام خارجی احتمالی محافظت می کند. این اتفاق در حدود 250 میلی ثانیه انجام می شود. غدد مختلف در مژه ها مژه ها را چرب می کنند.