گروه های خاص بیمار
محتوای ماده فعال 400 میلی گرم در قرص برای کودکان و نوجوانان زیر 15 سال بسیار زیاد است ، به همین دلیل است. ایبوپروفن 400 در این سن نشان داده نشده است. برای گروه سنی زیر 15 سال کمتر است ایبوپروفن آماده سازی در بازار به طور خاص ، عوارض جانبی مانند خونریزی و پارگی معده یا روده اغلب در بیماران مسن تحت درمان با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن.
این عوارض جانبی می تواند تهدید کننده زندگی باشد و بنابراین دقیق و منظم است نظارت بر هنگام مصرف دارو با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ، به ویژه در بیماران مسن ضروری است. در سه ماهه اول و دوم از بارداری ایبوپروفن ممکن است در زنان باردار نیز استفاده شود ، در سه ماهه آخر بارداری به دلیل نتایج مطالعه در مورد افزایش خطر رشد کودک! در دوران شیردهی ، با این حال ، در صورت مصرف ایبوپروفن ، هیچ خطر افزایشی برای مادر یا کودک مشخص نشده است. با این حال ، به طور کلی باید در نظر گرفته شود که مصرف طولانی تر دارو حتی در دوران شیردهی نیز بی ضرر نیست و سپس از شیر گرفتن باید در نظر گرفته شود.
موارد منع مصرف
در صورت حساسیت به هر یک از اجزای قرص ، ایبوپروفن نباید مصرف شود. سایر موارد منع مصرف ایبوپروفن عبارتند از:
- اختلالات تشکیل خون غیر قابل توضیح
- زخم معده قبلی یا موجود
- زخم های قبلی یا موجود در اثنی عشر
- خونریزی معده
- سوراخ شدن دستگاه گوارش در ارتباط با مسکن ها
- خونریزی مغزی
- خونریزی فعال
- اختلال عملکرد شدید کبد
- اختلال عملکرد شدید کلیه
- ضعف شدید عضله قلب (نارسایی قلبی)
- در یک سوم آخر بارداری
تداخلات
قبل از مصرف ایبوپروفن ، باید مصرف هر یک از داروهای زیر را رد کنید ، زیرا ممکن است در صورت تعامل با ایبوپروفن و دیگوکسین, فنیتوئین, لیتیوم در همان زمان مصرف می شود ، ممکن است اثر این داروها افزایش یابد ، به همین دلیل منظم است نظارت بر از سطح لیتیوم سرم ، خصوصاً در مورد لیتیوم ، لازم است. کنترل سرم دیگوکسین و سرم فنیتوئین در هنگام مصرف همزمان ایبوپروفن سطح نیز توصیه می شود. در صورت کم آبی و خون داروهای کاهش فشار (دیورتیک ها و داروهای ضد فشار خون بالا) همزمان با ایبوپروفن مصرف می شوند ، ایبوپروفن می تواند اثر آنها را تضعیف کند. ایبوپروفن همچنین اثر مهار کننده های ACE و در این ترکیب خطر ابتلا را نیز افزایش می دهد کلیه اختلال است.
اگر یک پتاسیم-صرفه جویی در کم آبی بدن دارو (ادرار آور) به طور موازی با ایبوپروفن مصرف می شود ، این منجر به افزایش در می شود پتاسیم سطح در خون، که می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند (سیستم قلبی عروقی!) اگر سایر داروهای ضد التهاب و مسکن از گروه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا گلوكوكورتيكوئيدها همزمان با ایبوپروفن مصرف می شوند. اسید استیل سالیسیلیک و داروهای ضد افسردگی خاص (انتخابی) سروتونین مهارکننده های جذب مجدد / SSRI ها) همراه با ایبوپروفن نیز ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد خونریزی گوارشی.
با این حال ، اثر مهاری تجمع ضد پلاکت ASA توسط ایبوپروفن کاهش می یابد. اگر ایبوپروفن ظرف 24 ساعت قبل یا بعد از متوترکسان مصرف شود ، این منجر به افزایش غلظت می شود متوترکسات در خون، که به نوبه خود ممکن است احتمال وقوع عوارض جانبی آن را افزایش دهد. اگر ایبوپروفن همراه با سیکلوسپوپرین A مصرف شود ، احتمال افزایش آن وجود دارد کلیهاثر مخرب
دفع ایبوپروفن با مصرف همزمان داروها با مواد پروبنسید یا سولفین پیرازون به تأخیر می افتد (علیه نقرس) این امر منجر به افزایش اثربخشی ایبوپروفن می شود ، بلکه همچنین به افزایش احتمال اثرات سو ad دارویی ایبوپروفن (عوارض جانبی) منجر می شود. مصرف ایبوپروفن می تواند مهار لخته شدن خون توسط داروهایی مانند وارفارین ، فن پروکومون و هپارین.
به همین ترتیب ، ممکن است تعاملات بین وجود داشته باشد سولفونیل اوره و ایبوپروفن ، بنابراین باید بررسی های منظم در اینجا انجام شود. اگر ایبوپروفن همراه با آن مصرف شود تاکرولیموس، ممکن است خطر افزایش یابد کلیه خسارت. زیدوودین و ایبوپروفن در ترکیب باعث افزایش خطر خونریزی مفصلی و کبودی در HIV مثبت می شوند هموفیلی بیماران (هموفیلی).
