تعریف
هر عضله در بدن از رشته های عضلانی بسیاری تشکیل شده است که به نوبه خود به دسته های عضلانی ترکیب می شوند. رشته های عضلانی حتی از واحدهای کوچکتری به نام سارکومر تشکیل شده اند. وقتی یک فیبر عضلانی پارگی ، پارگی فیبرهای عضلانی منفرد
این به دلیل فشار بیش از حد ایجاد می شود. از طرف دیگر ، پارگی a فیبر عضلانی یک دسته کامل از فیبرهای عضلانی را پاره می کند. چندین عضله در عضله وجود دارد ساعد که می تواند تحت تأثیر پارگی قرار گیرد فیبر عضلانی.
دلایل پارگی فیبر عضلانی بازو
علت الف فیبر عضلانی پاره شده در ساعد بیش از حد عضله خاصی است. پارگی عمدتا در حین حرکات با حرکات سریع و تند رخ می دهد. حرکت بیش از حد شدید همچنین می تواند باعث پارگی فیبرهای عضلانی شود.
خطر آسیب به دلیل عدم تعادل عضلانی یا کم شدن آن افزایش می یابد کشش توانایی عضله مربوطه. قبل از ورزش یا آسیب قبلی به ورزش ، تمرینات گرمایش کافی نیست ساعد همچنین می تواند منجر به پارگی فیبرهای عضلانی شود ، در نتیجه بازو بارگیری می شود. استفاده از استروئیدهای آنابولیک نمایانگر یک عامل خطر اضافی برای پارگی فیبر عضلانی است ، زیرا توده عضلانی به طور غیر طبیعی سریع افزایش می یابد.
علاوه بر این ، حوادث همراه با ضربه یا برخورد می تواند باعث پارگی رشته های عضلانی شود. ماشه این امر بیش از هر چیز یک ضربه شدید به عضله کشیده است. هنگام بازی تنیساز عضله پاره شده فیبر در بازو یک آسیب معمول است.
این به دلیل این واقعیت است که این ورزش شامل حرکات سریع و تند با بازو است. به خصوص اگر عضلات بازو به اندازه کافی گرم نشده باشند ، تنیس بازیکنان بسیار حساس هستند عضله پاره شده الیاف بازی گلف ، مانند تنیس، فشار زیادی روی عضلات بازو وارد می کند.
به دلیل سکته های سریع و قدرتمند ، عضلات به راحتی کشیده می شوند و فیبرهای عضلانی جدا می شوند. برای این ورزش ها ، گرم شدن کامل عضلات بازو بسیار مهم است. صعود به ماهیچه های بازو فشار زیادی وارد می کند. با بالا کشیدن در جهات مختلف ، بازوهای بالا و پایین تحت فشار زیادی قرار می گیرند. اضافه بار و از بین رفتن یا گرم شدن بیش از حد کوتاه بازوها به راحتی منجر به پاره شدن فیبرهای عضلانی می شود.
