روش تابش | تابش اشعه برای سرطان پروستات

روش تابش

پس از آماده سازی جامع ، می توان پرتودرمانی واقعی را آغاز کرد. در تابش از راه پوست ، بیمار روی یک کاناپه دراز می کشد که در زیر شتاب دهنده خطی قرار دارد. دستگاه به دور کاناپه می چرخد ​​و از آن تابش می گیرد.

تابش ساطع شده حدود 1.8- 2.0 خاکستری است. در پایان درمان باید 74-80 خاکستری منتشر شود. این بدان معنی است که کل دوز توزیع می شود ، زیرا قرار گرفتن در معرض دوز کل باعث آسیب بیش از حد به بافت اطراف می شود.

در براکی تراپی ، تابش از طریق منابع رادیواکتیو کاشته شده تأمین می شود. برای ورود منابع به بافت ، بیهوشی یا بی حسی موضعی لازم است. برای براکی تراپی LDR ، ابتدا یک کاتتر درون آن قرار می گیرد مثانه.

سپس یک ماده حاجب معرفی می شود تا مجرای ادرار در دیده می شود سونوگرافی or اشعه ایکس تصویر این اطمینان می دهد که مجرای ادرار در طی روش آسیب نبیند. سپس ذرات ریز رادیواکتیو فلز به داخل ذرات وارد می شوند پروستات از طریق سوزن های توخالی خوب.

سپس سوزن های توخالی برداشته می شوند و پس از حدود یک ماه یک بررسی پیگیری انجام می شود. روش براکی تراپی HDR مشابه است. اما در این حالت منابع تابش در بافت باقی نمی مانند ، اما بلافاصله پس از تابش از بین می روند. علاوه بر این ، منبع تابش بسیار قوی تر از روش درمانی براکی تراپی LDR است.

مدت زمان تابش

بسته به مرحله تومور ، به مدت هفت تا نه هفته تحت تابش قرار خواهید گرفت. تابش در روزهای هفته انجام می شود ، آخر هفته برای بازسازی بافت استفاده می شود. با این حال ، برنامه درمانی می تواند برای هر فرد متفاوت طراحی شود. تابش به خودی خود بسیار کوتاه است ، چند دقیقه طول می کشد.

چند بار باید برای پرتودرمانی بروم؟

بیشتر بیماران به مدت هفت تا نه هفته تحت تابش قرار می گیرند و در طول هفته هر روز باید تحت تابش قرار گیرند. بنابراین می توان انتظار 35 تا 45 قرار ملاقات برای پرتودرمانی را داشت. با این حال ، تاریخ درمان می تواند به طور قابل توجهی از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد ، بنابراین توصیه می شود جزئیات را با پزشک خود در میان بگذارید.

آیا می توانید به صورت سرپایی این کار را انجام دهید؟

در مورد از راه پوست پرتو درمانی و براکی تراپی LDR ، شما می توانید بلافاصله پس از درمان به خانه بروید. از طرف دیگر ، براکی تراپی HDR نیاز به بستری چند روزه در بیمارستان دارد. اینکه آیا درمان با رادیونوکلئیدها می تواند به صورت سرپایی انجام شود ، به دارو بستگی دارد. بهتر است این موضوع را با پزشک معالج خود در میان بگذارید. .

عوارض جانبی تابش

عوارض جانبی ناشی از تابش را می توان به دو دسته تقسیم کرد: عوارض جانبی حاد و طولانی مدت. عوارض جانبی حاد شامل تحریک پوستی است که می تواند منجر به جوش و خارش شود. علاوه بر این ، مجرای ادرار و یا حتی مثانه می تواند ملتهب شود.

علائم شبیه التهاب است مثانه. علاوه بر این ، روده مخاط می تواند ملتهب شود ، که می تواند منجر به اسهال شود. طولانی مدت عوارض جانبی تابش هستند بیاختیاری، اسهال و ناتوانی جنسی.

La اصرار به ادرار کردن یک عارضه جانبی شناخته شده تابش است. تابش اشعه باعث التهاب غشای مخاطی مجرای ادرار و مثانه می شود. این التهاب معمولاً حاد است ، اما می تواند مزمن شود و منجر به باریک شدن مجرای ادرار شود.

علاوه بر این به اصرار به ادرار کردن، علائمی مانند درد و احتمالا خون در ادرار می تواند رخ دهد. بیاختیاری همچنین ممکن است. مسکن ها و در بعضی موارد آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت استفاده می شود.

علاوه بر این ، توصیه می شود در این مورد زیاد بنوشید. اسهال نیز یکی از رایج ترین عوارض جانبی است. تابش اشعه منجر به التهاب غشای مخاطی می شود.

در نتیجه ، اسهال ، درد و احتمالاً خونریزی جزئی رخ می دهد. از داروهای مختلفی می توان برای درمان استفاده کرد. .