معرفی
غده پروستات سرطان شایعترین تومور در مردان است. خوشبختانه امروزه گزینه های مختلف درمانی در دسترس است. یکی از این گزینه ها پرتودرمانی است که در صورت تشخیص زود هنگام ، می تواند به بهبودی کامل بیمار منجر شود.
در یک مرحله پیشرفته ، اشعه می تواند علائم مرتبط با تومور را تسکین دهد. اما روشهای مختلفی نیز در مورد پرتودرمانی وجود دارد. تابش های مختلف و روش های مختلف می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
چه روشهای تابش وجود دارد؟
در پرتودرمانی کلاسیک ، از راه پوست پرتو درمانی، پوست از خارج تحت تابش قرار می گیرد. در مورد تومور موضعی ، تابش به تنهایی معمولاً کافی است. در شرایطی که متاستازها، هورمون درمانی نیز لازم است.
علاوه بر این از راه پوست پرتو درمانی، براکی تراپی نیز موجود است. در این مورد پروستات از داخل تحت تابش قرار می گیرد. برای این منظور ، یک منبع رادیواکتیو در بافت قرار می گیرد.
براکی تراپی به دو روش وجود دارد. در روش اول ، بذرهای LDR ، منابع رادیواکتیو ، به طور دائمی در بافت کاشته می شوند. تابش ساطع شده در طی این روش معمولاً کم است (LDR = نرخ دوز پایین).
در مورد تومورهای موضعی واضح ، این از عود جلوگیری می کند و عوارض جانبی را کاهش می دهد ، فقط موارد دیگر سرطان تحت تابش قرار می گیرد. روش دیگر ، Brachytherapy موقت HDR ، استفاده از اشعه با دوز بالا را مجاز می کند (HDR = میزان دوز بالا). در بیشتر موارد ، این روش علاوه بر تابش کلاسیک به منظور افزایش اثر استفاده می شود.
علاوه بر این ، شدت مدوله شده نیز وجود دارد پرتو درمانی (IMRT) این یک پرتودرمانی هدفمند را امکان پذیر می کند ، اما برنامه ریزی این روش بسیار پیچیده است. برای بیمارانی که در مرحله پیشرفته هستند و از قبل استخوان دارند متاستازها، می توان از رادیونوکلیدها استفاده کرد. اینها از طریق تزریق تجویز می شوند و در استخوان جمع می شوند. به این ترتیب ، مرتبط با تومور درد می تواند تسکین یابد و کیفیت زندگی بیمار بهبود یابد.
آماده سازی برای پرتودرمانی چگونه است؟
برای هر بیمار یک برنامه درمانی منحصر به فرد ایجاد می شود. هدف از این طرح درمانی تابش بهینه تومور است ، در حالی که باید از بافت اطراف و اندام های همسایه تا آنجا که ممکن است محافظت شود. آمادگی برای این کار شامل تجزیه و تحلیل معاینات قبلی و تهیه CT جدید است.
CT تعداد زیادی مقطع را برای تعیین محل دقیق تومور تولید می کند. علاوه بر این ، آناتومی دقیق بیمار نیز ثبت می شود. با کمک این CT ، فیزیکدانان پزشکی و متخصصان رادیوتراپی برنامه ای متناسب با آن تهیه می کنند.
سپس برای تعیین محل دقیق از مارک های پوستی استفاده می شود. این علائم نباید شسته شود ، زیرا در دوره بعدی درمان مورد نیاز است. پس از تهیه نقشه ، اولین پرتودرمانی انجام می شود.
قسمت های تابش برای اطمینان از مطابقت با داده های محاسبه شده بررسی می شوند. سپس تابش روزانه به دنبال دارد. از طرف دیگر ، در براکی تراپی ، یک طرح کاشت با استفاده از نرم افزار اضافی ایجاد می شود. این موقعیت دقیق منابع تابش را تعیین می کند.
