علائم همراه اختلال راه رفتن | اختلال راه رفتن

علائم همراه اختلال راه رفتن

اختلالات راه رفتن اغلب با علائم دیگری همراه است. در مورد علت ارتوپدی a اختلال راه رفتن مانند دیسک فتق یا کانال نخاعی تنگی مجرا، درد اغلب نقش اصلی را بازی می کند احساس بی حسی یا پارستزی (پارستزی سوزن سوزن کننده) و همچنین فلج عضلانی نیز قابل تصور است.

این مورد در تصاویر بالینی عصبی نیز وجود دارد. اگر اختلال راه رفتن در بیماران مبتلا به اسکلروز متعدد، اختلالات حسی و فلج عضلات شایع است. این امر همچنین در مورد اختلالات راه رفتن در متن الف ضربه.

برای بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون ، لرزش (لرزش عضله) یک علامت معمولی همراه است. بیمارانی که از a رنج می برند اختلال راه رفتن به دلیل افزایش مزمن فشار داخل جمجمه ، علائم همراه است جنون (معمولاً برگشت پذیر) و بی اختیاری ادرار. اگر یک بیماری گوش داخلی مسئول اختلال راه رفتن باشد ، معمولاً با a همراه است از دست دادن شنوایی.

به طور خلاصه ، می توان گفت که اختلالات راه رفتن اغلب با علائم همراه است. این موارد می تواند به خوبی دلیل اختلال راه رفتن را نشان دهد. در مورد اختلال راه رفتن آتاکسی ، اختلال در توالی وجود دارد و هماهنگی حرکات عضلانی

این با تغییر مربوط به الگوی راه رفتن نشان داده می شود. بیماران معمولاً با پاهای جداگانه راه می روند و بسیار ناپایدار به نظر می رسند. از نظر افراد خارجی ، این اغلب مانند راه رفتن یک فرد مست به نظر می رسد.

شایعترین علت اختلال راه رفتن آتاکسیک ، بیماری مخچه. مخچه هنگامی که صحبت از عملکرد اصلی است تعادل بلکه برنامه ریزی توالی های حرکتی است. بنابراین یک مناسب است مخچه عملکرد برای الگوی راه رفتن مایع ضروری است.

تومورها یا اختلالات گردش خون در مخچه را می توان با اختلالات راه رفتن آتاکسی تشخیص داد. اتساع پاتولوژیک مایع مغزی نخاعی (هیدروسفالی) نیز می تواند منجر به اختلال راه رفتن آتاکتیک شود. این شبیه الگوی راه رفتن بیمار پارکینسون است.

فرد مبتلا فقط قدم های کوچک را برمی دارد. اگر بیماری بارزتر باشد ، راه رفتن بدون حمایت به سختی امکان پذیر است. اختلال راه رفتن فوبیک با ترس بی اساس ، اغراق آمیز از راه رفتن مشخص می شود. به همین دلیل است که هراس ها را اختلالات اضطرابی.

افراد مبتلا سعی می کنند از وضعیت تحریک کننده اضطراب جلوگیری کنند. اغلب اوقات صرف فکر کردن برای ایجاد ترس کافی است. افراد مبتلا فقط بسیار مردد حرکت می کنند. بعضی مثل یخ می دوند. واکنش ترس مزمن می تواند منجر به تنش عضلانی ثانویه شود ، که پس از آن می تواند منجر به سرگیجه و تعادل مشکلات ، به ویژه اگر در ناحیه ستون فقرات گردنی رخ دهد.