روشهای استریوتاکتیک | اهمیت نمونه برداری برای تشخیص سرطان پستان

رویه های کلیشه ای

اصطلاح استریوتاکتیک (استریو = مکانی ، تاکسی = نظم یا جهت گیری) برای توصیف تکنیک های مختلفی که شامل کار با اشعه ایکس کنترل. با گرفتن چندین تصویر از جهات مختلف ، پزشک می تواند هنگام انجام عمل جهت گیری فضایی کند بیوپسی و یافته ها را دقیقاً پیدا کنید. روش های استریوتاکتیک بیشتر برای استفاده می شود بیوپسی از یافته هایی که فقط در ماموگرافی، به عنوان مثال ، ریز محاسبات قابل توجه در پستان.

تکنیک های مختلف پس از آن اساسا فقط در سوزن استفاده شده و مقدار نمونه بافت گرفته شده متفاوت است. در ضمن دیجیتال ماموگرافی بیشتر برای استفاده می شود اشعه ایکس کنترل. در مقابل متعارف است ماموگرافی، تصاویر بلافاصله در دسترس هستند و بنابراین مدت زمان معاینه بسیار کاهش می یابد.

نمونه برداری از پانچ استریوتاکتیک و سوراخ شدن سوزن ظریف

هر دو روش همان است که در بالا توضیح داده شد ، با این تفاوت که سونوگرافی با یک دستگاه ماموگرافی جایگزین می شود. گرفتن بیوپسی تا حدی ناراحت کننده است ، زیرا بیمار مجبور است مدت زمان طولانی تری بی حرکت بماند در حالی که پستان در دستگاه ماموگرافی برای اسکن فشرده می شود. علاوه بر این ، تابش تابش ناشی از چندین تصویر وجود دارد که برای بومی سازی یافته ها در فضای سه بعدی ضروری است. حتی با بیوپسی پانچ استریوتاکتیک / سوزن ظریف پنچر شدناز قابلیت اطمینان نتایج بدست آمده بسیار بالا است. با این حال ، فقط تعداد کمی از کلینیک ها دارای امکانات فنی برای بیوپسی پانچ استریوتاکتیک هستند.

بیوپسی خلاuum (MIBB = نمونه برداری از پستان با حداقل تهاجم)

بیوپسی خلا ((MIBB = حداقل تهاجمی) بیوپسی پستان) توسعه بیشتری از نمونه برداری معمولی با سوزن با حداقل تهاجم است. نام دیگر این روش نمونه برداری از خلاuum ماموتوم است. وقتی ماموگرافی بافت تغییر یافته ای از اندازه پنج میلی متر یا بیشتر را نشان می دهد ، استفاده می شود.

نمونه برداری از خلا V می تواند با هر دو روش تصویربرداری ، ماموگرافی و سونوگرافی. ترکیب با ماموگرافی بیشتر رایج است ، به همین دلیل یک روش کلیشه ای در نظر گرفته می شود. در حین استخراج ، بیمار معمولاً روی او دراز می کشد معده روی یک میز معاینه ویژه با دهانه ای که در آن پستان قرار داده شده است به طوری که در حین معاینه قادر به حرکت و لغزش نیست.

برای بیوپسی خلا از یک سوزن توخالی به قطر حدود سه میلی متر استفاده می شود. بعد از بی حسی موضعی ، سوزن توخالی از طریق یک برش به طول 3-4 میلی متر به پستان وارد می شود. از فشار منفی (خلا) برای مکش بافت در سوزن توخالی استفاده می شود که حاوی یک چاقوی کوچک و سریع است که نمونه مکیده شده را از بقیه بافت ها جدا می کند.

سپس بافت به داخل دهانه ای در وسط سوزن منتقل می شود و می توان با استفاده از پنس از آن خارج کرد. سوزن می تواند در حین برداشتن بافت بر روی محور خود بچرخد ، بنابراین می توان از چندین مکان از یافته ها و مناطق اطراف آن نمونه برداری کرد. این باعث افزایش قابلیت اطمینان از تشخیص بعضی از کلینیک ها دستگاه های خاصی دارند که می توان بیوپسی خلاsy را در حالت نشسته نیز انجام داد. بعلاوه ، می توان از این روش برای قرار دادن میکرو کلیپ پس از نمونه برداری استفاده کرد ، که محل جمع آوری نمونه برای معاینات کنترل بعدی یا عملیات را مشخص می کند.