کارسینومای سلول کلیوی (هایپرنفروما): درمان دارویی

هدف درمانی

طولانی شدن بقا در کارسینوم سلول کلیوی متاستاتیک (RCC).

توصیه های درمانی

• درمان روش انتخاب اول جراحی است.
• در کارسینوم سلول کلیوی سلول شفاف متاستاتیک (تقریباً 75-80٪ موارد):
  • خط اول درمان برای کارسینوم سلول کلیوی متاستاتیک (mNCC) باید متناسب با خطر سازگار باشد [دستورالعمل S3] معیارهای این موارد عبارتند از: 6 معیار کنسرسیوم بین المللی بانک اطلاعات RCC متاستاتیک (IMDC): کم خونی (کم خونی) ، نوتروفیل (افزایش تعداد گرانولوسیتهای نوتروفیل در خون), ترومبوسیتوز (افزایش تعداد پلاکت (ترومبوسیت ها) در خون) ، هایپرکلسمی (کلسیم بیش از حد) ، شاخص کارنوفسکی 80 ، زمان عود پس از تشخیص اولیه (12 ماه).
    • متوسط ​​بقا:
      • بدون عوامل خطر: 43 ماه
      • مشخصات خطر متوسط ​​(یک یا 2) عوامل خطر): 22 ، 5 ماه.
      • > 2 عامل خطر: 7 ، 8 ماه
  • سیتوکین درمان بر اساس IL-2 و / یا IFN زیر جلدی نباید انجام شود.
    • بیماران با خطر کم یا متوسط ​​باید در درمان خط اول از سونیتینیب ، پازوپانیب یا بواسیزوماب + INF استفاده کنند
      • درمان خط دوم درمانی مبتنی بر TKI است.
      • فقط پس از شکست حداقل یک مهار کننده VEGF باید از everolimus استفاده شود.
• اگر چندتایی باشد متاستازها (تومورهای دختر) فقط در یک سیستم اندام بصورت متناوب ("در زمانهای مختلف رخ می دهد") اتفاق می افتد ، باید درمان موضعی (موضعی) در نظر گرفته شود.
• همچنین به بخش «ادامه درمان» مراجعه کنید.

یادداشت های بیشتر در مورد کارسینوم سلول کلیوی سلول شفاف.

• طبقه بندی برای بیماران با پیش آگهی مطلوب از یک طرف و پیش آگهی متوسط ​​یا نامطلوب از طرف دیگر برای برنامه ریزی خط اول درمان انجام می شود.
  • بیماران با پیش آگهی مطلوب:
    • درمان خط اول: بیوسیزوماب/ IFN ؛ پازونیب ، سونیتینیب، تیووزانیب.
    • درمان خط دوم: نارسایی VEGFR: کابوزانتینیب, نیولوماب, لنواتینیب/ everolib.
    • خط سوم درمانی: به زیر مراجعه کنید.
  • بیماران با پیش آگهی متوسط:
    • درمان خط اول: نیولوماب + ipilimumab، کربوانتینیب.
    • درمان خط دوم: نارسایی CPI: استاندارد نیست ، کابوزانتینیب, لنواتینیب/ everolism ، سایر TKI ها.
    • خط سوم درمانی: به زیر مراجعه کنید.
  • بیماران با پیش آگهی نامطلوب:
    • درمان خط اول: نیولوماب + ipilimumab, کابوزانتینیب، تمسیرولیسم.
    • درمان خط دوم: mTor.failure: استاندارد نیست ، کابوزانتینیب ، نیولوماب ، لنواتینیب/ everolism ، سایر TKI ها.
    • خط سوم درمانی: به زیر مراجعه کنید.
  • خط سوم درمانی:
    • بعد از TKI + TKI: کابوزانتینیب ، نیولوماب ، ائرولیسم.
    • بعد از TKI + mTort: استاندارد نیست ، کابوزانتینیب ، نیولوماب.
    • بعد از TKI + CPI: بدون استاندارد ، کابوزانتینیب ، لنواتینیب / ائرولوماب.
    • بعد از CPI + TKI: بدون استاندارد ، TKI دیگر ، everolism ، lenvatinib / everolism.

افسانه: IFNI: اینترفرون، TKI: مهارکننده تیروزین کیناز ، CPI: مهار ایست بازرسی ، VEGFR: گیرنده فاکتور رشد اندوتلیال عروقی ، mTOR: هدف مکانیکی راپامایسین.

یادداشت های اضافی

• در یک مطالعه از بیماران مبتلا به هیپرنفرما با خطر بالا ، بیماران تحت درمان با سونیتینیب در 6.8 سال عود کرد. در دارونما گروه ، عود پس از 5.4 سال رخ داده است.
• درمان خط دوم با مهار کننده PD-1 (بازدارنده ایست بازرسی) nivolumab به عنوان یکی دیگر از ستون های درمان ایمنی درمانی: این گیرنده PD-1 را در T فعال شده مسدود می کند لنفوسيت ها و بنابراین از تعامل با لیگاند PD-L1 بر روی سایر سلولهای ایمنی و توموری جلوگیری می کند. این منجر به این می شود که سلولهای T در اصل مهار شده بتوانند دوباره به تومور حمله کنند. در یک مطالعه ، بقای کلی به طور قابل توجهی طولانی مدت نسبت به درمان با everolimus نشان داده شد.
• کمیته محصولات دارویی برای استفاده انسانی (CHMP) آژانس دارویی اروپا (EMA) یک توصیه مجوز بازاریابی مثبت برای avelumab در ترکیب با آکیتینیب برای درمان خط اول بیماران بالغ با کارسینومای پیشرفته سلول کلیوی (براساس مثبت نتایج حاصل از مطالعه III مرحله JAVELIN کلیه: طولانی شدن قابل توجه متوسط
• یک درمان ترکیبی از VEGF و مهارکننده های ایست بازرسی به عنوان درمان خط اول برای کارسینوم سلول پیشرفته کلیه:
  • آولوماب/ auxitinib بقا بدون پیشرفت طولانی مدت (PFS).
  • پمبرولیزوماب/ auxitinib بقای کلی طولانی مدت (OS).

  هر دو ترکیب توانایی تبدیل شدن به استانداردهای جدید درمان خط اول را دارند.

• بیسفسفونات باید برای استخوان استفاده شود متاستازها؛ علاوه بر تابش محلی (پرتو درمانی).

عوامل (نشانه اصلی)