چه داروهای SSRI موجود است؟
در میان SSRI ها برخی از داروهای معمولاً تجویز شده وجود دارد. اینها شامل سرتالین ، پاروکستین ، فلوکستین و فلووکسامین. فلوکستین و فلووکسامین ، که به عنوان Fluctin® و Fevarin® به بازار عرضه می شوند ، عوارض جانبی شدیدی دارند و بنابراین در صورت امکان به ندرت تجویز می شوند.
سرتالین عوارض جانبی کمی و دامنه درمانی خوبی دارد. سرتالین به عنوان فروخته می شود Zoloft®. Zoloft... یا ماده فعال آن ، سرتالین ، قوی ترین است SSRI.
با این حال ، عوارض جانبی نسبتاً کمی دارد و تنها به ندرت با سایر داروها تداخل می کند. این خواص باعث می شود که سرتالین به طور مکرر تجویز شود SSRI. این ماده فعال نه تنها برای استفاده می شود افسردگی، بلکه همچنین برای سندرم مرزی و حملات ترسناک.
پاروکستین به عنوان Seroxat® به بازار عرضه می شود ، اما این ماده فعال به طور قابل توجهی عوارض جانبی بیشتری نسبت به سرتالین ایجاد می کند و بر اثر بخشی برخی داروهای دیگر تأثیر می گذارد. به عنوان مثال ، اگر پاروکستین و ضد بارداری های هورمونی به طور همزمان مصرف می شود ، این خطر وجود دارد که داروهای ضد بارداری (ضد بارداری) ، مانند قرص ضد بارداری ، دیگر مثر نباشند.فلوکستین به صورت قرص به عنوان Fluctin® مصرف می شود ، دارو فقط پس از اینکه در معرض واکنش تبدیل در کبد. اگرچه فلووکسامین عوارض جانبی زیادی ایجاد می کند ، اختلال عملکرد جنسی به ندرت توسط این دارو ایجاد می شود.
اگر مصرف می کنید SSRI و سایر داروها همزمان باید همیشه درمورد تداخلات احتمالی با پزشک خود مشورت کنید. هنگام مصرف داروهای مهارکننده های SSRI و مونوآمین اکسیداز (MAO) احتیاط ویژه ای لازم است ، زیرا هر دو دارو با هم باعث ایجاد طیف وسیعی از فعل و انفعالات می شوند. سیتالوپرام، یک عامل SSRI دیگر ، اغلب تجویز می شود.
داروهایی که حاوی سیتالوپرام فقط با داروهای دیگر تداخل ضعیفی دارند و عوارض جانبی نیز در مقایسه با سایر داروها کم است. با این وجود ، عوارض جانبی مانند تعریق زیاد ، اسهال یا خستگی غیرمعمول نیست. حتی مقدار کمی الکل در ترکیب با سیتالوپرام عوارض جانبی کمی دارند
اثر سیتالوپرام فقط پس از یک تا دو هفته اتفاق می افتد ، بنابراین دارو به ویژه برای درمان طولانی مدت مناسب است. سیتالوپرام عمدتا برای درمان استفاده می شود افسردگی, اختلالات اضطرابی و حملات ترسناک. ماده فعال بیشتر به عنوان قرص روکش دار استفاده می شود ، که باید یک بار در روز مصرف شود.
سیتالوپرام فقط با نسخه پزشک در دسترس است و بنابراین باید توسط پزشک تجویز شود. مصرف داروهای سیتالوپرام نباید مانند سایر SSRI ها خودسرانه قطع شود ، زیرا دوز دارو باید به آرامی کاهش یابد. در غیر این صورت ، گاهی اوقات علائم شدید ترک ممکن است رخ دهد.
میرتازاپین همچنین به عنوان یک ماده فعال در استفاده می شود ضد افسردگی مواد مخدر با این حال ، این ماده فعال متعلق به گروه SSRI نیست ، بلکه یک مسدود کننده گیرنده آلفا 2 است. مسدود کننده های گیرنده آلفا 2 بر روی گیرنده هایی به همین نام عمل می کنند.
اینها در پرینسپس قرار دارند و به طور معمول تأثیر مهاری بر روی انتقال سیگنال در سیناپس دارند. بنابراین گیرنده های آلفا 2 معمولاً مانع ترشح مواد پیام رسان در سیناپس می شوند. اگر این مکانیسم مهاری قطع شود ، مواد پیام رسان بیشتری آزاد می شوند و در نتیجه انتقال سیگنال قوی تر می شود.
میرتازاپین یکی از جدیدترین انسداد گیرنده های آلفا 2 است. مشخصات عوارض جانبی مطلوب آن باعث می شود که یک ماده فعال مکرر تجویز شود. اثرات نامطلوب که رخ می دهد پدیده هایی مانند خستگی شدید ، سندرم پاهای بی قرار، افزایش وزن و کم خونی.
آگرانولوسیتوز عارضه جدی تری است میرتازاپین رفتار. این به معنای کاهش شدید تا کل گرانولوسیت ها است (گرانولوسیت ها سفید هستند خون سلولها) در خون. اثرات شامل تب و عفونتهای باکتریایی مداوم.
میرتازاپین به اشکال مختلف قابل تجویز است. میرتازاپین به عنوان پوشش داده شده با فیلم یا مینای دندان قرص برای استفاده سرپایی در خارج از کلینیک ؛ در داخل کلینیک نیز می توان به صورت تزریق تجویز کرد. برخلاف SSRI ها ، میرتازاپین پس از حدود یک هفته شروع به کار می کند و بیماران به سرعت احساس بهبود می کنند ، که تمایل آنها به مصرف منظم دارو را بسیار افزایش می دهد.
تمام مقالات این مجموعه:
